بودجه، نقشهراه اقتصاد کشور است؛ سندی که اگر با واقعبینی و انضباط بسته شود، میتواند از چالش، فرصت بسازد.در فشارهای بیرونی و محدودیتهای مالی، اصلاح بودجه نه گزینهای انتخابی، بلکه ضرورتی ملی است.
بودجه باید هوشمند و هدفمند تنظیم شود؛ بهگونهای که منابع محدود، در خدمت تولید، اشتغال و ثبات قرار گیرند، نه در حصار هزینههای تکراری و مطالبات پراکنده. الگوی بودجهریزی مبتنی بر عملکرد، فرصتی است تا هر دستگاه به اندازه کارآمدی خود از منابع بهرهمند شود.
در این مسیر، پافشاری بر سهمخواهی و بیتوجهی به شرایط کشور، بزرگترین مانع کارآمدی است. هر ریالی که بر پایه نتیجه تخصیص یابد، به سرمایهای برای آینده بدل میشود و اعتماد عمومى را تقویت میکند.
اصلاح بودجه، آزمون خرد جمعی است؛ تصمیمی دشوار اما ملی که با همراهی قوا و درک واقعیتهای اقتصادی به نتیجه میرسد. در این مسیر، منافع کوتاهمدت باید کنار رود تا منطق توسعه ماندگار بماند.