نوسان قیمت مواد اولیه، افزایش نرخ ارز، زمانبر شدن ترخیص، دشواری حملونقل و ابهام در تخصیص ارز، فضای تولید را ناپایدار و هزینه تصمیمگیری را بالا برده است. التهاب اخیر در بازار پلیپروپیلن که رقابت خرید را تا مرز ۱۷۰ تا ۱۸۰ درصد بالا برد، نشان میدهد زنجیره تأمین تا چه اندازه شکننده شده و چگونه میتواند صنایع مادر و امنیت تولید را تحت فشار قرار دهد.
پیام روشن آن است که ثبات تولید نه با مداخله، بلکه با پیشبینیپذیر کردن مسیر تأمین معنا پیدا میکند؛ مسیری که قیمت،زمان و روش تأمین را شفاف سازد و ریسک را کاهش دهد.
راه عبور،اتکا بر مرکز ملی پایش زنجیره مواد اولیه است. ساختاری که با یکپارچهسازی دادههای گمرکی و ارزی، پایش لحظهای قیمتهای جهانی، مسیر سبز ترخیص، قراردادهای پوشش ریسک و کاهش هزینه مبادله به الگوهای موفق جهانی نزدیک میشود. چنین سازوکاری میدان نوسان را کوچک و حاشیه امنیت تولید را بزرگ و در نهایت، تولید را از مدار بیثباتی به مدار اطمینان بازمیگرداند.