شهادت حضرت امام جعفر صادق (ع) را تسلیت می‌گوییم
برای «رونق تولید» باید از اتخاذ سیاست‌های مالی، پولی، ارزی و تجاری رانت‌ساز و تورم‌زا پرهیز کرد و رویکرد سیاسی فعال منطقه‌ای و جهانی برای گسترش مبادلات تجاری متوازن و متقارن را در پیش گرفت.
علی میرزاخانی اقتصاددان در یادداشتی نوشت: «رونق تولید» در اقتصاد ایران منافع چه کسانی را تهدید می‌کند؟ عامه مردم، دلالان را دشمن تولید داخلی می‌دانند و تصور می‌کنند تا زمان ریشه‌کن شدن دلالان، صنعت ایرانی روی رونق به خود نخواهد دید. این تصویر ساده از تقابل نیروهای اقتصادی در ایران اگرچه در عمق خود پیوندهایی با واقعیت دارد، اما تصویر ایده‌آل جریان ضدتولید نیز هست؛ چراکه توجهات را از جریان اصلی سرکوب تولید دور می‌کند.
فقدان لوازم اقتصاد خصوصی، مداخله‌گرایی و حمایت‌گرایی دولت است که ایرانیان در سراسر سال ۱۳۹۷ با یکی از عریان‌ترین چهره‌های آن مواجه شدند و نتایج زیانبار آن را به چشم دیدند و با تمام وجود حس کردند.
تصورات ما از آینده منجر به شکل‌گیری انتظارات ذهنی ما از آینده می‌شود و همین انتظارات است که واکنش امروز ما را بر می‌انگیزد. با واکنش‌ها در ساخت آینده نقش ایفا کرده‌ایم.
وزیر امور اقتصاد با تاکید بر موثر نبودن سیاست تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی به‌منظور کنترل قیمت کالاهای اساسی، از تغییر روش دولت در آینده خبر داد. پیش‌تر رئیس بانک مرکزی نیز تاکید کرده بودکه عرضه ارز ترجیحی موفق عمل نکرده است.
برخلاف تصور عمومی، تغییر روند نرخ ارز در بلندمدت برای بانک مرکزی نه از سمت ابزارهای ارزی که از سمت ابزارهای پولی و از پنجره تورم میسر است.
رانت، فساد و تبعیض، استعدادکش و بزرگ‌ترین موانع توسعه کشور هستند. این تبعیض‌ها و البته فساد، استعدادهای ملی را سرخورده می‌کند و موجب می‌شود، کسی که پول و رانت دارد، از کسی که استعداد دارد؛ اما پول ندارد، سبقت بگیرد.
موتور محرک ایجاد تعادل‌های مولد در نظام اقتصادی که منجر به تخصیص بهینه منابع در این سیستم می‌شود؛ تصمیم‌گیری‌های آزادانه فعالان اقتصادی در چارچوب منطق کسب‌وکار و با هدف بهینه‌سازی منافع شخصی است که در نهایت منجر به تامین منافع و خیر عمومی از طریق تخصیص بهینه منابع در نظام اقتصادی می‌شود.
با شکل‌گیری بازارهای بین‌المللی در کنار بازارهای ملی و پیچیده‌تر شدن عوامل و روابط درون بازار، نقش اتاق‌های بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی در تنظیم و تعدیل فضای کسب وکار و توسعه روابط تجاری بین‌الملل، بیش از گذشته مطرح است.
در کشور ما واژه «کوپن» بار منفی دارد و دوران جنگ را تداعی می‌کند. اما بد نیست بدانیم در بسیاری از کشورهای صنعتی پیشرفته، از جمله آمریکا، از همین روش برای تامین «امنیت غذایی» اقشار کم‌درآمد استفاده می‌شود. در آمریکا تا چندی پیش کم‌درآمد‌ها کاغذهای چاپ شده‌ای می‌گرفتند که «تمبر غذا» (Food Stamp) نامیده می‌شد. امروزه کارت‌های الکترونیک جایگزین این کاغذها شده و «اسنپ» (SNAP) نام گرفته است.