«هر خانه یک کارخانه و هر کارخانه یک خانه!» این شعار اقتصادی تایوانی‌هاست که اولین بار با هدف توسعه کسبوکارهای کوچک خانگی طراحی شد. آنها گام اول کسبوکارهای کوچک‌شان را با فرآوری ساده محصولات برداشتند. کارهایی مانند تولید مربا یا تهیه غذاهای خانگی... این مدل ساده و کاربردی می‌تواند برای خیلی از ما به‌عنوان یک کسب‌وکار خانگی یا حتی شغل دوم درآمدزا باشد. البته در ایران نیز تعدادی از افراد به سمت این قبیل کارها رفته‌اند و گویی سود خوبی بابت آن کسب کرده‌اند. به عنوان مثال سایتی با عنوان " مامان‌پز" از سال 91 آغاز به کار کرده است که زنان خانه‌دار از هنر آشپزی خود استفاده کرده‌اند و غذای خود را به کسانی که به هر دلیل قادر به آشپزی نیستند،عرضه می کنند. البته قیمت این غذاها با تفاوت اندکی، بالاتر از رستوران‌های عادی است اما به دلیل کیفیت بالای آن روزانه تماس‌های زیادی با "مادران" برای سفارش غذا گرفته می‌شود.
درحال حاضر شناسایی کسب و کارهای ارزان به دغدغه‌ای اساسی برای کارآفرینان و فارغ التحصیلان دانشگاهی تبدیل شده و مهم‌ترین چالش دولت تدبیر و امید از زمان آغاز فعالیت، کاهش نرخ بیکاری، ایجاد فرصتهای شغلی پایدار و حمایت از بنگاههای کوچک و متوسط بوده است.
در حالی که ایجاد یک شغل در ایران بین ۱۰۰ میلیون تا ۳۰۰ میلیون تومان هزینه می برد و در برخی شغل‌های تخصصی نظیر نفت و پتروشیمی این رقم تا ۲ میلیارد تومان هم می‌رسد، معاون وزیر تعاون می‌گوید با ۵۰ میلیون تومان می‌توان یک شغل پایدار ایجاد کرد.
کارشناسان می‌گویند در گذشته به طور متوسط با ۷۰ میلیون تومان امکان ایجاد یک شغل و با ۱۲۰ میلیون تومان امکان ایجاد یک شغل خوب و پایدار وجود داشت، ولی امروزه برای ایجاد شغل در بخشهای مختلف باید ارقام متفاوتی هزینه کرد، به نحوی که پیش‌بینی می‌شود حداقل ۱۵۰ میلیون تومان و حداکثر ۴۰۰ میلیون تومان برای ایجاد یک شغل نیاز باشد.
در همین رابطه سیدحمید کلانتری - معاون امور تعاون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی - از ایجاد بیش از ۱۵۰ هزار شغل جدید در سال ۱۳۹۵ با استفاده از ظرفیت تعاونی‌ها خبر داده است.
او می‌گوید هزینه ایجاد شغل در بخش خصوصی بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان است، در حالی که این هزینه در تعاونی‌ها بین ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان برآورد می‌شود.
بهمن نامور مطلق، هزینه ایجاد یک شغل در صنایع دستی را ۲۰ میلیون تومان و در گردشگری ۷۰ میلیون تومان اعلام کرده و گفته بود که برنامه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با هدف حمایت از طرح هایی اجرا می‌شود که کمتر از ۵۰ درصد عملیات اجرایی آنها باقی مانده است و دولت باید برای ایجاد اشتغال در این بخش اعتبار کافی در نظر بگیرد.
به گفته معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، در بخش صنایع دستی ۲۰۰ تا ۳۰۰ عنوان شغل وجود دارد که اشتغالزایی آنها بالاست و بازار فروش خوبی برای محصولاتی نظیر گلیم، سفال، زیورآلات و آبگینه وجود دارد.
با توجه به بالا بودن هزینه ایجاد شغل در ایران، در صورتی که دولت مصمم به ایجاد سالانه یک میلیون شغل باشد، منابع مالی بالایی برای تحقق این هدف نیاز است؛ از این رو تامین اعتبار از جمله چالش‌های پیش روی دولت خواهد بود.