رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران با انتقاد از سند راهبردی سوخت کشور که به تازگی تهیه و به تصویب رسیده است، گفت: این سند نواقص بسیار زیادی دارد و در آن بخش قابل توجهی از ظرفیت‌های داخلی کشور در زمینه سوخت و انرژی دیده نشده و از طرفی تغییرات بین‌المللی در آن مغفول مانده است.
حمیدرضا صالحی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران طی نشستی که به منظور بررسی وضعیت LPG در ایران برگزار شده بود، بر اهمیت تهیه سبد مصرف انرژی تأکید کرد و خواستار تشکیل کمیته‌ای از نماینده کمیسیون انرژی، مرکز پژوهش‌های اتاق ایران و مجلس و برای تهیه این سبد مصرفی شد.
بر اساس اظهارات او لازم است کشور در مورد رساندن گاز به همه کشور تغییر رویکرد دهد و سبد مصرفی سوخت را در نظر بگیرد. چراکه هر منطقه‌ای از یک منظر دارای ظرفیت بوده و گازرسانی به همه شهرها و مناطق کشور تنها موجب افزایش هزینه‌ها می‌شود. شاید بتوان در یک منطقه، سوخت موردنیاز را از ارزان‌تر و به کمک انرژی خورشیدی یا بادی به دست آورد.
در همین رابطه نصرت‌الله سیفی، مشاور کمیسیون انرژی اتاق ایران تأکید کرد: تولید نیمی از سوخت موردنیاز کشور در یک منطقه، به هیچ عنوان اقدام شایسته و منطقی نیست. همه کشورها روی ایجاد سبد مصرفی سوخت تأکید دارند. در ایران با وجود این همه ظرفیت، بهترین راهکار این است که بر اساس منطقه بندی و مطالعات کارشناسی، سوخت به صرفه‌تر را در مناطق مختلف، استفاده کرد.
وی در مورد مصرف LPG نیز به تجربیاتی که در کشور وجود دارد اشاره و یادآوری کرد: این موضوع در گذشته نیز موردتوجه قرار گرفت و حتی سرمایه‌گذاری‌هایی هم روی آن انجام شد اما میزان تولید کشور به قدری نیست که بتواند کفاف مستمر نیاز کشور به LPG را بدهد.
او توصیه کرد: بهترین راهکار این است که به صورت موردی و آن هم طبق مطالعه کارشناسی و دقیق، روی این نوع سوخت سرمایه‌گذاری کنیم. برای مثال فقط این سوخت را در اختیار اتوبوس‌های حوزه حمل‌ونقل عمومی قرار دهیم یا در شهرهای جنوبی کشور LPG را جایگزین سایر سوخت‌ها کنیم.
سیفی نیز سند راهبردی سوخت کشور که برای 20 سال آینده تصویب شده را ناکافی دانست و گفت: در این سند راهبردی حتی برای یک لیتر LPG هم برنامه‌ریزی نشده است.
مشاور کمیسیون انرژی اتاق ایران همچنین به یکی از مشکلات صادرات LPG در کشور اشاره و تصریح کرد: در حال حاضر کشتی مناسب برای حمل این نوع سوخت را نداریم، برای همین صادرات آن به صورت زمینی و به کشورهای همسایه انجام می‌شود؛ مگر اینکه کشور مقصد مجهز به کشتی حمل LPG باشد.
در ادامه رضا رحیمی و عماد رفیعی، کارشناسان حوزه انرژی مرکز پژوهش‌های مجلس، گزارشی از مزایای استفاده از گازمایع (LPG) در توسعه ناوگان حمل‌ونقل سبک و سنگین ارائه دادند.
بر اساس این گزارش پیش‌بینی می‌شود تا سال 2027 میزان تولید LPG در دنیا به 360 میلیون تن در سال برسد. میزان تولید LPG یک سال ایران حدود 14 میلیون تن برآورد می‌شود که از میزان 5 میلیون تن صادر می‌شود و 2.3 میلیون تن نیز به مصرف داخل می‌رسد. در واقع 8 میلیون تن تولید مازاد داریم که متأسفانه در فلرها می‌سوزد و یا در لوله‌ها به هدر می‌رود.
گزارش مذکور میزان تولید LPG در داخل را نیز پیش‌بینی کرده و اعلام می‌کند به صورت بدبینانه میزان تولید LPG تا سال 1414 به 7.6 میلیون تن در سال می‌رسد. در سطح خوش‌بینانه این میزان به 19.8 میلیون تن و در سطح واقع بینانه به 14 میلیون تن خواهد رسید. در حال حاضر بخش از منابع LPG توسط میادین گازی و بخشی از سوی پتروشیمی‌ها تولید می‌شود.
آنچه در گزارش موردنظر توجه به مصرف LPG در ایران را مهم جلوه می‌دهد، میزان عایدی است که با جایگزینی آن با بنزین مورد استفاده در خودروهای سبک و سنگین و صادرات بنزین آزاد شده برای کشور دارد. اگر این جایگزینی اتفاق افتد به کمک فروش بنزین آزاد شده 70 هزار میلیارد تومان عاید کشور می‌شود که رقم قابل توجهی است.
طبق بررسی‌های صورت گرفته آنچه تا به امروز مانع از توجه وزارت نفت نسبت به استفاده از LPG شده، صادرات این محصول است که توسط وزارتخانه انجام می‌شود و رقم قابل ملاحظه‌ای است. بنابراین پیشنهاد این گزارش افزایش قیمت LPG در داخل است به‌گونه‌ای که برای سوخت خودرو از 780 تومان به 1500 تومان برسد و در مصارف خانگی قیمت 780 تومان را در نظر بگیریم. البته درعین‌حال باید میزان عرضه را نیز افزایش دهیم تا قابل رقابت با سایر سوخت‌های موجود شود.
از سوی دیگر لازم است مصرف LPG و CNG را با هم ببینیم و تنها روی یکی از آنها متمرکز نشویم. از نشر فنی و سرمایه‌گذاری سوخت LPG صرف اقتصادی دارد و نباید نسبت به آن بی‌توجه باشیم.