فریال مستوفی عضو هیات نمایندگان اتاق تهران در یادداشتی با انتقاد از بخشنامههای متعدد، نوشته است: یک بار برای همیشه ما باید وضعیتمان را با ثبات کنیم و بدانیم که قوانین و مقررات باید برای مدت طولانی ثابت باشد که افراد بتوانند برنامهریزی کنند و طبق آن سرمایهگذاری کنند. با تغییرات دقیقهای مقررات و آییننامه و قوانین عملی نیست که کسی بتواند برنامهریزی کند.
در ارتباط با محرکهایی برای بیرون آمدن از شرایطـ و وضعیت اقتصادی امروز شناسایی دو مشکل اهمیت فراوانی دارد. نخست اینکه وضعیت اقتصاد کشور ما با وجود داشتن پتانسیلهای بسیار بالا بهدلیل مشکلاتی از جمله عدم مدیریت صحیح اقتصادی بدون در نظر گرفتن توصیه اقتصاددانها در شرایط و وضعیت نامناسبی قرار دارد و با مشکلات فراوانی روبهروست. علاوه بر این در حال حاضر تحریمها و مشکلات بینالمللی فشار بیشتری بر اقتصاد وارد کردهاند و این دو دلیل باعث شدهاند که اقتصاد ما در رکود بسیار به سر ببرد.
تداوم این وضعیت شرایط سرمایهگذاری در کشور را سخت کرده است و سرمایهگذاری در کشور انجام نمیشود چرا که مشکلات فراوانی برای سرمایهگذار وجود دارد که موجب شده به جای اینکه سرمایهها بهسمت بازارهای مولد بروند بهسوی بازارهای غیرمولد میروند. همه ما شاهد این هستیم که در چند سال گذشته رشد اقتصادی کشور منفی بوده است و حتی پیشبینی میشود که در این سال با رشد منفی 7 درصد مواجه شویم. یعنی اگر رشد سالهای گذشته را هم حساب کنیم یک رشد منفی 16 درصد خواهیم داشت. بههمین دلیل از آنجا که سرمایه گذاریها برای کار تولید نبود لذا یکی از شاخصهای مهم برای اینکه اقتصاد رشد کند افزایش تولید است. افزایش تولید هم به وسیله سرمایهگذاری صورت میگیرد.
رشد تولید از آن جهت مهم است که باعث میشود اشتغال و رشد اقتصادی بالا برود و در نهایت ادامه این شرایط موجب افزایش عرضه محصولات و پایین آمدن قیمت محصولات میشود که خود این امر کمک فراوانی به صادرات میکند و موجب میشود که ارزآوری کشور بالا برود .
در حال حاضر کشور با توجه به کاهش شدید فروش نفت با مشکلاتی در زمینه تأمین ارز مواجه است. پس اگر تولید رونق پیدا کند موجب میشود که صادرات کالاهای غیرنفتی رونق یابد و در این صورت نیاز مبرمی به فروش نفت نداشته باشیم. این از محرک اول.
در خصوص محرک دوم باید بگویم که ما برای تولید به نیروی کارو تأمین مواد اولیه نیاز داریم. اگر می توانستیم تکنولوژیهای پیشرفته را وارد کشور کنیم تا مواد اولیه را خودمان تولید کنیم دیگر نیازی به واردات مواد اولیه واسطهای نداشتیم و از پتانسیلهای کشور خودمان میتوانستیم استفاده کنیم. ما با داشتن شرایط خوبی مانند نفت و گاز و مواد معدنی و دسترسی به آبهای آزاد اما در وضعیت مطلوب اقتصادی نیستیم. در نروژ صندوقی وجود دارد که درآمد نفتش را آنجا قرار میدهد و بیشتر از یک تریلیون دلار در آن ذخیره دارند اما درآمد ما برای کارهای جاری هزینه میشود بدون اینکه احساس نیاز کرده باشیم که در تولید سرمایهگذاری کنیم. امیدوارم کشور ما بهسمتی حرکت کند که قبول کنند نیاز اقتصاد به کارشناسان اقتصادی است و از کارشناسان اقتصادی استفاده کنند. ما بخشنامههای متعددی داریم که دایماً در حال تغییر هستند.
یک بار برای همیشه ما باید وضعیتمان را با ثبات کنیم و بدانیم که قوانین و مقررات باید برای مدت طولانی ثابت باشد که افراد بتوانند برنامهریزی کنند و طبق آن سرمایهگذاری کنند. با تغییرات دقیقهای مقررات و آییننامه و قوانین عملی نیست که کسی بتواند برنامهریزی کند. بههمین دلیل اکثر مردم به بازارهای غیرمولد روی میآورند که نمونه آن را میتوان الان مشاهده کرد که بسیاری از سرمایهداران ما سرمایههایشان را به بورس میبرند که هر چند میتواند تأمین سرمایه شرکتها باشد اما با اندکی واقعبینی میتوان نگران آینده آن هم بود.