80هزار میلیارد دلار رقم بسیاری کلانی است، 70درصدِ آن نیز بسیار زیاد است؛ اما طبق گفته پیمان مولوی در حال حاضر 80هزار میلیارد دلار سرمایه در جهان وجود دارد که 70درصد از آن جایی برای سرمایهگذاری پیدا نمیکند. این مشاور ارشد تأمین مالی و سرمایهگذاری صندوق انرژی ایران ادعا میکند که برخی از روشهای جذب سرمایه در ایران مربوط به سال 1990 است و باید به روز شود تا بتواند از این 80هزار میلیارد دلار، بخشی را به طرف خود جذب کند. مولوی در گفتوگو با پایگاه خبری اتاق ایران تأکید میکند که اکو هیچگاه نمیتواند نقش اتحادیه اروپا را داشته باشد چرا که با وجود تمام ظرفیتهایی که دارد، ابزار استفاده از این ظرفیتها را ندارد. به گفته این مشاور سرمایهگذاری، مشکل عمده کشورهای عضو اکو پول است و این کشورها باید در جهت جذب سرمایه و آوردن پول به منطقه خود گام بردارند.
تولید ناخالص داخلی منطقه اکو هزار و 900میلیارد دلار است
ظرفیتهای موجود در سازمان توسعه همکاریهای اقتصادی (اکو) یکی از مواردی است که زیاد مورد بحث قرار میگیرد. پیمان مولوی در گفتوگو با پایگاه خبری اتاق ایران در این باره میگوید: «وقتی در مورد اکو صحبت میکنیم در حقیقت در مورد کشورهایی حرف میزنیم که ظرفیتی در خود دارند. اما ظرفیت مالی این کشورها الزاماً به حدی نیست که بتوانیم حساب خاصی روی آن باز کنیم.» او در ادامه اینطور توضیح میدهد: «کلِ FTI این که این منطقه انجام داده تنها 40میلیارد دلار است. این در حالی است که این عدد در دنیا خیلی بیشتر است. کلِ تولید ناخالص داخلی این منطقه هزار و 900 میلیارد دلار است. این در حالی است که پولی که در دنیا برای سرمایهگذاری وجود دارد 80هزار میلیارد دلار است.» او ادامه میدهد: «نکته اصلی این است که 70درصد این پول جایی برای سرمایهگذاری پیدا نمیکند. یعنی بخش زیادی از این 80هزار میلیارد دلار جایی برای سرمایهگذاری پیدا نمیکند. اما سوالی که به وجود میآید این است که چرا خیلی از ثروتمندان در دنیا با وجود اینکه پول زیادی دارند اما جایی برای سرمایهگذاری پیدا نمیکنند؟»
چرا اکو ظرفیت درونزایی ندارد؟
طبق گفته مولوی جواب این پرسش را در اکو هم میتوانیم ببینیم. او میگوید: «تمام کشورهای عضو اکو به لحاظ رتبهبندی بینالمللیِ اعتباری زیر تریپلبی هستند. به غیر از قزاقستان و ترکیه که تریپلبی و بی هستند بقیه کشورها اوضاع بسیار بدتری دارند.» او ادامه میدهد: «برای مثال ما ماینسبی هستیم و دقیقاً مثل افغانستان هستیم. به این ترتیب همه این کشورها رتبه اعتباری بسیار بدی دارند و به عبارتی در محدوده بدون سرمایهگذاری هستیم. پس وقتی در مورد ظرفیت صحبت میکنیم باید در نظر داشته باشیم که ظرفیت درونزایی الزاماً برای سرمایهگذاری وجود ندارد.»
اکو از پولهای سرگردان استفاده نمیکند
مشاور تأمین مالی صندوق سرمایهگذاری انرژی معتقد است تنها راهی که برای این منطقه وجود دارد برونگرایی و آوردن پول از خارجِ منطقه است. او میگوید: «این کار تنها با همکاری بانکها و افراد قابل انجام است. اما این کار باید به جای روشهای قدیمی با روشهای جدید انجام شود. ما الان در سال 2016 هستیم، نمیتوانیم سوار ماشین 2010 بشویم و احساس کنیم کاری انجام دادهایم.» او ادامه میدهد: «پس باید روشهای جدید را به کار ببندیم. پیشنهادی که در مورد صندوق سرمایهگذاری اختصاصی انرژی اکو دادیم دقیقاً بر همین اساس بود. از این طریق میتوانیم همانطور که دنیا از پولهای سرگردان استفاده میکند ما هم از این گردش استفاده ببریم.»
مولوی میگوید: «اما آگاهی افراد در مورد روشهای جدید خیلی زیاد نیست به همین خاطر ما ابتدا باید فرهنگسازی کنیم. در دنیا پول خیلی زیاد است و تا این اندازه سخت به دنبال آن نمیروند.» او ادامه میدهد: «اما اینکه چرا این پول به دست ما نمیرسد دلیل دارد. لازم است که این دلایل را بشناسیم. چه در سطح حاکمیت یا دولتها و چه در سطح شرکتها و فرد، همه باید برای افزایش آگاهی خود تلاش کنیم.»
سنگ بزرگ نشانه نزدن است
این مشاور تأمین مالی و سرمایهگذاری میگوید: «لازم است که ما ظرفیتهای خود را به عنوان کشورهای در حال توسعه، رشد بدهیم و بعد در مورد تبدیل شدنِ اکو به اتحادیه اروپا صحبت کنیم. تولید ناخالص داخلی و درآمد سرانه ما باید از یک عددی فراتر برود تا بتوانیم در مورد تشکیل اتحادیه صحبت کنیم.» او در ادامه توضیح میدهد: «اگر شما اتحادیهای بین ایران، ترکمنستان، تاجیکستان و دیگر کشورهای مشابه برقرار کنید، نفع آن برای کیست؟ در حقیقت شما وضعیتی را از این طریق ایجاد میکنید که در حال حاضر آلمان با آن مواجه است.» او میگوید: «یک عده کشورها در این اتحادیه پیشرفتهای کُندی دارند و عدهای دیگر نقش موتور محرک را دارند. وقتی ما هنوز در حوزه سرمایهگذاری مشکل داریم باید قبول کنیم که سنگ بزرگ نشانه نزدن است. باید ابتدا رتبه اعتباری خود را افزایش بدهیم. در آن حالت میتوانیم در مورد این موضوعات هم صحبت کنیم. اما فعلاً این ایده برای منطقه خیلی زود است.»
مشکل منطقه اکو «پول» است
طبق گفته مولوی استفاده از هر ظرفیتی نیازمند ثروت و دانش است. او معتقد است مشکل ما در این منطقه «پول» است. مولوی میگوید: «باید پول بینالمللی را وارد این منطقه کنیم. دلیل آن نیز به رتبهبندی کشورها باز میگردد. اگر پول را به منطقه بیاوریم تمامی پروژههای انرژی هم قدم به قدم انجام میشود.»
روشهای جذب سرمایه در ایران مربوط به سال 1990 است
او در پاسخ به این پرسش که در چه بازه زمانی چنین چیزی میسر خواهد شد، میگوید: «اگر از ابزارهای جدید استفاده کنید به شما قول میدهم در پنج سال آینده اتفاقات خوبی میافتد. اما اگر طرز فکر همچنان مثل قدیم باشد چنین چیزی ممکن نیست. و متأسفانه بسیاری از کارهایی که در ایران در این حوزه (فاینانس و سرمایهگذاری) انجام میدهیم به سال 1990 مربوط میشود. دیدگاه نسبت به فاینانس بینالمللی باید عوض شود.»