هیجدهم آبان‌ماه، روز ملی کیفیت نام‌گذاری شده است؛ «کیفیت» آرمانی که جامعه درباره همه ابعاد آن حرف می‌زند و مخصوص یک قشر یا طبقه خاصی نیست. برنامه‌های 5 ساله توسعه که اهداف بزرگی را برای رشد اقتصادی در نظر گرفته است، تحقق بخشی از این رشد را در رشد بهره‌وری و توجه به کیفیت دیده است. بخشی که معمولا سهم اندکی از رشد را به خود اختصاص می‌دهد و چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
فرشید شکرخدایی، نایب رئیس انجمن مدیریت کیفیت ایران درباره روز ملی کیفیت می‌گوید: در کشور ما مجموعه‌ای از عوامل مانع از توسعه کیفیت زندگی در بین شهروندان است؛ اگر کیفیت زندگی را لذت بردن و استفاده شهروندان از الگوهای رفاه اجتماعی بدانیم، متاسفانه شاخص‌هایی که در این رابطه وجود دارند شاخص‌های مطلوبی نیستند. این موضوع نشانگر آن است که مجموعه ای از اجزاء که شامل قوانین و مقررات، محیط و کسب و کار می‌شود در حوزهٔ رضایتمندی شهروندان به خوبی در قالب یک سیستم با هم کار نمی کنند.
شکرخدایی، رئیس کمیسیون توسعه پایدار و محیط زیست ایران راهکار زندگی باکیفیت را اینگونه تعریف می‌کند: به جای کنترل‌های بی شمار نهادهای حاکمیتی باید بتوانیم مسیری که سایر کشورهای جهان در این حوزه پیموده‌اند، ارتقاء سیستم مدیریت کیفیت را از طریق توسعه بیمه‌های مسئولیت کیفیت محصول، درجامعه پیاده سازی و رواج دهیم.
او از نظام صلاحیت حرفه‌ای افراد در حوزه مشاغلی می‌گوید و اینکه اگر این نظام دقیق کار کند حتماً کیفیت مورد نظر تأمین خواهد شد.
امیر حیدری، دبیر انجمن مدیریت کیفیت ایران هم رباره توسعه کمی و کیفی بنگاه‌های اقتصادی موفق و کارآمد می‌گوید: بنگاه‌های اقتصادی بدون گذر از مرحله ارتقاء کیفیت محصول (اعم از تولیدی و خدماتی) و توجه به رضایتمندی متوازن ذینفعان خود، خصوصاً مشتریان و نیز داشتن برنامه و هدف مشخص و ابزارهای مدیریتی خصوصاً مدیریت کیفیت و استانداردسازی پایدار موفق نخواهد بود.
بارها اقتصاددان‌ها، فعالان اقتصادی از ضرورت توجه به کیفیت و بهره‌وری سخن گفته‌اند، هدفی که در برنامه‌های پنج ساله توسعه هم مورد توجه قرار گرفته است.
در برنامه ششم توسعه کشور برای تحقق رشد تولید، رشد درآمد، بهره‌وری و رشد صادرات کالاهای غیر نفتی گفته شده که باید کیفیت کالاها و خدمات داخلی ارتقا یابد تا در سطح رقابت با تولیدات و استانداردهای خارجی قرار گیرد.