شهرها می‌توانند به جای اینکه به زباله‌دان آهن‌آلات و خودروها تبدیل بشوند، جایی برای توسعه کشاورزی و تأمین امنیت غذایی باشند. بررسی‌های پایگاه خبری اتاق ایران نشان می‌دهد مبحث کشاورزی شهری هر چند مفهوم جدیدی نیست اما نیاز به توجه ویژه دولت‌ها دارد تا مردم شهرنشین را به این امر تشویق کند. از آنجا که هر روز بر تعداد جمعیت شهری افزوده می‌َشود، کشاورزی شهری می‌تواند مهم‌ترین راه برقراری امنیت غذایی باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد این سبک از کشاورزی همچنین می‌تواند اثرات مثبت محیط‌زیستی و اقتصادی به دنبال داشته‌باشد. ایجاد شغل محلی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از جمله اثرات مثبت کشاورزی شهری است.
66درصد از انسان‌ها تا سال 2050 در شهرها زندگی خواهند کرد
هر روز بر تعداد انسان‌هایی که در شهرها زندگی می‌کنند افزوده می‌شود. بررسی‌های پایگاه خبری اتاق ایران از آمار رسمی سازمان ملل نشان می‌دهد جمعیت شهری با سرعت بسیار زیادی در حال افزایش است و از 746میلیون نفر در سال 1950 به 3میلیارد و 900میلیون نفر در سال 2014 رسیده‌است. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد 66درصد از ما انسان‌ها تا سال 2050 در محیط شهری زندگی خواهیم کرد. در این بین جمعیت و تعداد کلان‌شهرها نیز سر به فلک گذاشته‌است. طبق آمار به دست آمده از اکو واچ، تعداد کلان‌شهرها از 10مورد در سال 1990 به 28مورد در سال 2014 رسیده‌است. این کلان‌شهرها در حقیقت خانه بیش از 453میلیون نفر از جمعیت کره زمین هستند. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد جمعیت کلان‌شهرها تا سال 2030 به بیش از 41مورد خواهد رسید.
از مزرعه تا بشقاب در دل شهر
در کنار نگرانی‌هایی که در مورد تغییرات آب‌وهوایی ایجاد شده، مسیری که مواد غذایی از مرزعه تا بشقاب روی میز غذاخوری طی می‌کنند به دغدغه‌ای جدید برای جمعیت شهرنشین تبدیل شده‌است. بررسی‌های پایگاه خبری اتاق ایران نشان می‌دهد کشاورزی شهری نمی‌تواند کلیه مشکلات تولید و توزیع غذا را برطرف کند اما می‌تواند فشاری که بر زمین‌های کشاورزی روستایی وارد است را کاهش بدهد و در عین‌حال مزیت‌های دیگری با خود داشته باشد. از تراس‌ها و بالکن‌های آپارتمان‌ها گرفته تا پشت‌بام خانه‌ها و باغچه‌های کوچک می‌توانند به مزرعه‌های کوچک شهری تبدیل شوند. این مسئله نه تنها به تأمین غذای محلی کمک می‌کند بلکه روشی سالم برای داشتن محیط‌زیستی پاک به شمار می‌آید.
انقلابی در سبک غذارسانی به شهرها
دیوید سوزوکی در کتاب «انقلاب تأمین غذای شهری: تغییر سبک غذارسانی به شهرها» نوشته‌است: «وقتی کشاورزی شهری به صورت شفاف اجرایی شود، کودکان سالم‌تر می‌شوند و نسبت به چیزی که می‌خورند، آگاه‌تر می‌شوند. در این شرایط تعداد افرادی که گرسنه هستند کمتر می‌َشود و شغل‌های محلی ایجاد می‌شود.» طبق نوشته سوزوکی در این کتاب، کشاورزی شهری به تقویت اقتصاد شهرها کمک می‌کند و اقتصاد سبز را پویاتر می‌کند.
کاهش انتشار کربن با کشاورزی شهری
بررسی‌های پایگاه خبری اتاق ایران نشان می‌دهد کشاورزی شهری و محلی می‌تواند به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک کند. این مسئله نه تنها جنبه زیبایی‌شناسانه دارد بلکه مزایای اقتصادی و محیط‌زیستی بسیاری را نیز با خود به همراه دارد. حمل‌ونقل غذا نیز نقش مهمی در انتشار کربن دارد اما کشاورزی شهری می‌تواند مانع بخش عمده‌ای از این نقل‌وانتقالات بشود و در نتیجه به کاهش انتشار کربن از این طریق کمک می‌کند.
اما آنچه بررسی‌های پایگاه خبری اتاق ایران نشان می‌دهد این است که کشاورزی شهری بدون حمایت‌های دولتی قابل انجام نیست. هر چند کشاورزی شهری مفهوم نوینی نیست اما آنطور که باید در کشورهای مختلف رشد و توسعه نیافته‌است. در دوران جنگ جهانی اول و دوم کشورهایی مانند کانادا، ایالات متحده امریکا، بریتانیا، استرالیا و آلمان مردم شهرنشین را به کشاورزی شهری تشویق می‌کردند تا از این طریق امنیت غذایی شهرنشین‌ها نیز تأمین شود.