داده‌های منتشرشده توسط نیویورک‌تایمز نشان می‌دهد که میلیاردرهای بزرگ آمریکا کمترین میزان ممکن مالیات را نسبت به چندین دهه گذشته پرداخت می‌کنند. براساس این گزارش، در دهه ۱۹۶۰ حدود ۴۰۰ ثروتمند آمریکایی بیش از نیمی از درآمد خود را به‌عنوان مالیات پرداخت می‌کردند. تا سال ۲۰۱۸، ثروتمندترین افراد آمریکا تنها ۲۳ درصد از درآمد خود را به‌عنوان مالیات پرداخت می‌کردند؛ درحالی‌که طبقه‌ای که پایین‌ترین درآمد را در جامعه داشت، ۲۴ درصد از درآمد خود را مالیات پرداخت می‌کردند.
در این گزارش با اشاره به دوره‌ای از تمرکز بی‌سابقه ثروت در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم آمده است که امروزه ثروتمندترین افراد آمریکا سهم بیشتری از ثروت این کشور را نسبت به «عصر طلایی کارنگی‌ها و راکفلرها» در دست دارند و این تا حدی به دلیل کاهش قابل‌توجه مالیات بر ثروتمندان است.
افراد ثروتمند زمانی مالیات‌های بالایی بر سود شرکت‌ها که معمولاً منبع اصلی درآمد آن‌ها بود، و مالیات بر دارایی که به وارثان آن‌ها منتقل می‌شد پرداخت می‌کردند. بااین‌حال، این مالیات‌ها در سال‌های اخیر به‌طور قابل‌توجهی کاهش‌یافته است. در سال ۲۰۱۸ بالاترین نرخ مالیات شرکت‌ها در آمریکا از ۳۵ درصد به ۲۱ درصد کاهش یافت، و مالیات بر املاک اکنون تنها یک‌چهارم درآمد مالیاتی را ایجاد می‌کند که در دهه ۱۹۷۰ به دست می‌آمد.
عامل دیگر این است که بسیاری از میلیاردرهای مدرن برخلاف اکثر آمریکایی‌های معمولی، به‌جای درآمدشان، برای زندگی بر ثروت خود متکی هستند. به‌عنوان‌مثال به جف بزوس، بنیان‌گذار و رئیس آمازون، درحالی‌که به‌عنوان مدیرعامل آمازون حقوق متوسطی دریافت می‌کرد، از طریق سهام آمازون خود ثروت قابل‌توجهی را جمع‌آوری می‌کند.
آمازون سود خود را حفظ می‌کند و معمولاً سود سهام را بین سهامداران تقسیم نمی‌کند. شرکت‌هایی مانند برکشایر هاتاوی و تسلا هم از همین رویه پیروی می‌کنند، به این معنی که میلیاردرهایی که سهام بزرگی از این شرکت‌ها دارند می‌توانند درآمد مشمول مالیات خود را به حداقل برسانند.
گابریل زوکمن، اقتصاددان دانشکده اقتصاد پاریس و دانشگاه کالیفرنیا برکلی معتقد است باید حداقل مالیات هماهنگ شده‌ای برای ثروتمندان بزرگ تعیین شود.
به گفته این اقتصاددان، در گذشته، نرخ‌های مالیاتی بالاتر برای افراد ثروتمند به کاهش نابرابری و به تأمین مالی برنامه‌های رفاه اجتماعی مانند Medicare، Medicaid و کوپن‌های غذا کمک می‌کرد. این ایده که میلیاردرها باید حداقل مالیات بر درآمد بپردازند، تفکری رادیکال نیست. ادامه یافتن این روند که ثروتمندترین افراد جهان نسبت به بقیه مالیات بر درآمد بسیار کمتری بپردازند، رادیکال است.
به گفته او در دموکراسی‌های لیبرال، موجی از احساسات سیاسی در حال ایجاد است که بر ریشه‌کن کردن نابرابری‌هایی که جوامع را فرسایش می‌دهد متمرکزشده است. حداقل مالیات هماهنگ بر ثروتمندان، سرمایه‌داری را اصلاح نمی‌کند؛ اما می‌تواند اولین قدم ضروری باشد.