در حالی که هزاران ورزشکار المپیکی در پاریس برای کسب جایگاه برتر روی سکوی قهرمانی رقابت می‌کنند، برخی از قهرمانان به واسطه برخورداری از پاداش‌های نقدی فدراسیون‌های ورزشی، با جوایزی فراتر از طلای المپیک به خانه برمی‌گردند.
کمیته بین المللی المپیک (IOC) به مدال‌آوران جایزه مالی پرداخت نمی‌کند؛ اما دولت‌ها یا سازمان‌های ملی یا فدراسیون‌های ورزشی را از تشویق ورزشکاران با جوایز نقدی یا غیر نقدی منع نمی‌کند. مانند امسال که برخی از فدراسیون‌های ورزشی جهانی تصمیمی مبتکرانه برای انجام این کار در بازی‌های پاریس گرفته‌اند.
فدراسیون جهانی دوومیدانی در ماه آوریل اعلام کرد که برندگان مدال طلای المپیک در مسابقات دوومیدانی 50 هزار دلار جایزه دریافت خواهند کرد. در ماه مه، انجمن بین‌المللی بوکس که سال گذشته به دلیل نگرانی‌های مالی و حاکمیتی توسط کمیته بین‌المللی المپیک به رسمیت شناخته نشد هم اعلام کرد که 100 هزار دلار به مدال‌آوران طلای بوکس اهدا می‌کند.
پرداخت چنین پاداش‌هایی توسط فدراسیون‌های جهانی، بحث‌برانگیز بوده است. سایر فدراسیون‌های جهانی، ادعا کرده‌اند که چنین اقدامی «ارزش‌های المپیک را تضعیف می‌کند» و برای ورزش‌هایی که توانایی پرداخت جایزه را ندارند، ناعادلانه است. کمیته بین‌المللی المپیک هم استدلال کرده است که فدراسیون‌ها باید به جای بالا بردن برندگان خود، بر کاهش نابرابری در ورزش خود تمرکز کنند.
در همین حال، فدراسیون‌های جهانی ورزشی و ورزشکاران از شایستگی پاداش دادن به بهترین قهرمانان که باعث تبلیغات و درآمد برای المپیک و ورزش مربوطه خود می‌شوند، دفاع کرده‌اند و خواهان واریز پول بیشتر به برندگان در تمام رویدادهای المپیک شده‌اند.
سباستین کو، رئیس دوومیدانی جهان در ماه آوریل گفت: «نمی‌توان برای کسب مدال المپیک، یا تعهد و تمرکز لازم برای نمایندگی کشورتان در بازی‌های المپیک، ارزشی قابل‌فروش قائل شد، به نظر من این مهم است؛ اما ما با پاداش دادن به برندگان مدال طلای دوومیدانی در المپیک، مطمئن می‌شویم که برخی از درآمدهای ما در بازی‌های المپیک مستقیماً به کسانی بازگردانده می‌شود که با درخشش‌شان بازی‌ها را جذاب کرده‌اند.»
در بین ورزشکاران هم تصمیم برخی فدراسیون‌های جهانی برای پرداخت پاداش، موافقان و مخالفانی دارد. استیو ردگریو، برنده مدال طلای قایقرانی المپیک، به‌عنوان مخالف در این باره به بی‌بی‌سی گفت: «همه مدال‌آوران طلایی دوومیدانی می‌توانند قبل و مطمئناً بعد از پاریس درآمد قابل‌توجهی کسب کنند، بنابراین شما به افرادی پول می‌دهید که از کنار مدال‌شان درآمد دارند.»
کارستن وارهولم، قهرمان نروژی المپیک توکیو در دوی 400 متر با مانع اما حرکت فدراسیون جهانی دوومیدانی را تحسین می‌کند، هر چند تأکید می‌کند که ارزش پیروزی در المپیک اغلب عمیق‌تر از هر جایزه مالی است: «جایزه مالی، انگیزه من را برای برنده شدن تغییر نمی‌دهد و برای کسب پول به المپیک نمی‌روم و مدال طلا برای من شخصاً ارزش بسیار بیشتری دارد.»