نایبرئیس کمیسیون کشاورزی اتاق ایران با اشاره به پیگیریهایی که انجام شد تا اتحادیه اروپا درباره ممنوعیت صدور پسته ایران به بازار اروپا، تجدیدنظر کند، گفت: اتحادیه اروپا نسبت به رعایت استاندارهای کیفی و آلایندههای موجود در پسته نگران بود و برای همین تصمیم گرفته بود که صادرات پسته ایران به اتحادیه اروپا را ممنوع کند که با پیگیریهای کمیسیون کشاورزی اتاق ایران و اقدام فوری اتحادیه خشکبار، تیم اعزامی ایران طی روزهای ۱۲ و ۱۳ نوامبر موفق به پاسخگویی به ابهامات مطرحشده از سوی اتحادیه اروپا شد و شفافسازی لازم را انجام داد.
محمدرضا ترابی در گفتوگو با اتاق ایران آنلاین؛ تصریح کرد: وزارت جهاد کشاورزی و سازمان غذا و دارو تصمیم گرفتند که برای صادرات پسته ایران به اتحادیه اروپا فقط از گمرک کرمان استفاده شود و این صادرات با تحت نظارت بسیار ویژه و شدید باشد.
این فعال اقتصادی اظهار کرد: وزارت جهاد کشاورزی با همکاری بخش خصوصی، الگوی رفتاری جدیدی تنظیم کرده که در مذاکرات تیم ایرانی در مقر اتحادیه اروپا تشریح شد و علاوه بر این با توجه به ارائه استدلالهای دیگری که وجود داشت در راستای رفع نگرانیهای اتحادیه اروپا درباره استانداردهای کیفی و آلایندههای موجود در پسته ایرانی اقدام شد. خوشبختانه تیم ایرانی با ارائه مستندات علمی و دفاعیههای قوی، توانست گامهای مؤثری برای حل این چالش بردارد.
او خاطرنشان کرد: نتیجه نهایی رأی اتحادیه اروپا درباره ادامه واردات پسته ایرانی به اتحادیه اروپا، در نشست ۱۸ و ۱۹ نوامبر در بروکسل مشخص خواهد شد. البته با توجه به دفاع قوی تیم اعزامی در لحظات پایانی، به نظر میرسد این مسئله به طور کامل برطرف شود و مهلت شش ماههای به ایران خواهند داد تا تغییرات لازم را در روند صادرات پسته خود به بازار اتحادیه اروپا اعمال کند.
ترابی، توجه به اصل آموزش بین تولیدکنندگان و صادرکنندگان پسته را بسیار مهم و حیاتی ارزیابی کرد و افزود: تولیدکنندگان پسته باید در فصل برداشت و حد فاصل برداشت تا فرآوری را که زمان حساسی است مورد توجه قرار دهند. مکان نگهداری پسته در روند بروز آلایندگی بسیار اهمیت دارد.
نایبرئیس کمیسیون کشاورزی اتاق ایران، ورود شرکتهای غیرحرفهای به حوزه صادرات پسته را خطری جدی ارزیابی کرد و ادامه داد: این شرکتهای خودرویی یا موبایلی فقط برای اینکه واردات خود را انجام دهند به کوتاژهای صادراتی نیاز دارند برای همین حفظ برند پسته برای آنها چندان مهم نیست.