کار سخت دولت در کاهش نرخ بیکاری

نرخ بیکاری در پایان سال 95 به 12.4درصد رسیده است و طبق تکالیف تعیین شده در قانون برنامه توسعه ششم، این نرخ در سال آخر برنامه یعنی چشم‌انداز 1400 باید به 8.6 درصد برسد. در این میان، مساله قابل توجه این است که با نرخ بیکاری فعلی، جمعیت بیکاران به حدود 3میلیون و 302هزار نفر رسیده است و در سال گذشته بیش از یک میلیون و 90هزار نفر متقاضی جدید به بازار کار وارد شده‌اند در حالی که دولتمردان می‌گویند در سال گذشته حدود 700 هزار شغل ایجاد کرده‌اند؛ یعنی باوجود رکوردشکنی دولت در حوزه اشتغال‌زایی، هنوز ورودی بازار کار بیش از ایجاد شغل جدید است که این مساله، افزایش نرخ بیکاری را دی پی خواهد داشت.

بررسی گزارش‌های مرکز آمار ایران از وضعیت بازار کار نشان می‌دهد که در سال 94 حدود 900هزار نفر به جمعیت فعال کشور اضافه شده‌اند و این میزان در سال95 به یک میلیون و 90هزار و 273نفر رسیده است که نیازمند شغل هستند و درصورتی که اشتغال‌زایی جدید به اندازه ورودی بازار نباشد، ناگزیر نرخ بیکاری افزایش چشمگیری خواهد یافت. این در حالی است که قانون برنامه ششم، دولت را مکلف کرده که نرخ بیکاری را سالانه حدود 0.8درصد کاهش دهد.

آنگونه که علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی می‌گوید: «در شرایط فعلی سالانه 800هزار فارغ‌التحصیل دانشگاهی وارد بازار کار می‌شوند که نیازمند مشاغل متناسب با رشته‌های خود هستند» این مساله نشان می‌دهد که ذائقه متقاضیان بازار کار تغییر کرده است و ترکیب اشتغال‌زایی نیز باید متناسب با ذائقه این افراد باشد. ربیعی، پیش از این اظهار کرده بود: که امروزه برای پاسخگویی به نیاز جامعه باید یک میلیون و 200هزار شغل ایجاد شود.

رهایی از انباشت نیروی کار تا ۱۰ سال آینده

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی پیش‌بینی می‌کند که تا ۱۰ سال آینده تقاضای نیروی کار در بازار به تعادل برسد.

به اعتقاد ربیعی، در سال‌های گذشته، به دلایل مختلف از جمله نرخ منفی اقتصادی و سیاست‌های آموزش عالی، افراد با تأخیر به جمعیت متقاضی شغل پیوستند و ازاین‌رو با تقاضای انباشته نیروی کار مواجه شده‌ایم.

به گزارش مهر، وزیر کار می‌افزاید: در این شرایط ضمن تمرکز بر اشتغال ناشی از رشد اقتصادی، باید به دنبال فرصت‌های جدید مکمل اشتغال باشیم.

ربیعی تأکید می‌کند: به‌هرحال امروز با جمعیت تلنبار بیکار از دهه ۸۰ مواجه هستیم که اشتغال آنها به دهه ۹۰ رسیده است اما باید تأکید کنم که واقعاً پاسخ به نیاز متقاضیان کارِ از سال‌های گذشته به اضافه نیاز اشتغال موجود نیازمند یک برنامه بلندمدت است و در مدت کوتاه نمی‌توانیم مدعی شویم این وضعیت ساماندهی می‌شود.

او می‌گوید: به‌شرط اتخاذ سیاست‌های صحیح و اشتغال‌زایی موردنیاز سالانه معطوف بر عقلانیت، می‌توان پیش‌بینی کرد تا ۱۰ سال آینده بازار کار به یک وضعیت متعادل برسد به‌طوری‌که تمرکز صرفاً بر نیروی کار جدیدالورود به بازار کار باشد.