بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری در سال 2016، تعداد گردشگران بالغ‌بر یک میلیارد و ۱۸۶ میلیون نفر و درآمد ناشی از این تعداد گردشگر یک‌هزار و ۲۶۰ میلیارد دلار بوده است. در همین سال پنج میلیون و دویست هزار نفر به ایران سفرکرده و درآمد حاصل از آن حدود هشت میلیارد دلار بوده است.
شهلا عموری، رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی اهواز در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران می‌گوید: «نشان دادن اهمیت صنعت گردشگری در رشد و توسعه اقتصادی کشورها مهم است. اما متأسفانه در ایران، به‌طور عام و استان خوزستان به‌طور خاص نتوانسته‌اند از مزایای اقتصادی صنعت توریسم بهره بگیرند.»
عموری به وضعیت صنعت توریسم در استان خوزستان اشاره می‌کند: «استان خوزستان به لحاظ تاریخی و جاذبه‌های عمومی اهمیت بالایی دارد. اما باوجود جاذبه‌های منحصربه‌فرد تاریخی و ثبت سه اثر جهانی (چغازنبیل، شوش و سازه‌های آبی شوشتر) در خوزستان، چرا در جذب گردشگر ضعیف بوده است؟»
او به سؤال خود چنین پاسخ می‌دهد: «در دنیای امروز وجود جاذبه‌های طبیعی یا تاریخی و منحصربه‌فرد به‌تنهایی قادر به ایفای نقش در جذب حداکثری گردشگر نیست. لازمه تشویق و ترغیب گردشگران از اقصی نقاط جهان، وجود امکانات، خدمات و بهره‌مندی از تأسیسات و زیرساخت‌های لازم در کنار جاذبه‌های موجود است.»
او ادامه می‌دهد: «متأسفانه در خوزستان توجه چندانی به این امر نشده و این استان مستعد و مملو از جاذبه و جذابیت نتوانسته است در قامت و مظهر یک استان توریستی ظاهر شود.»
او به هم‌جواری خوزستان با عراق و تبدیل‌شدن مرزهای زمینی استان به مرکز تردد عراقی‌ها به‌عنوان گردشگر سلامت اشاره می‌کند و می‌گوید: اما متأسفانه ما نتوانستیم از این فرصت به شکل شایسته‌ای، استفاده کنیم.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران می‌گوید: «بسیاری از این گردشگران به‌جای اقامت در استان و استفاده از خدمات بیمارستانی و درمانی آن، سفر به سایر استان‌ها را در پیش می‌گیرند که دلایل این رویگردانی، باید از سوی دستگاه‌های مرتبط ازجمله دانشگاه علوم پزشکی بررسی شود. اگر رویگرانی گردشگران ناشی از نقص در خدمات، ضعف تجهیزات بیمارستانی، گرانی تعرفه‌ها و امثال این‌ها باشد، لازم است فکری اندیشیده شود و نواقص مرتفع شود.»
به گفته عموری، چرا باید گردشگر وارد استان بشود و از زیرساخت‌های آن استفاده بکند اما منافع اقتصادی خود را نصیب دیگران کند؟ در بحث گردشگران عراقی (سلامت و عمومی) که خوزستان و اهواز را برای درمان یا تفریح انتخاب می‌کنند نیز مشکلات اساسی وجود دارد که انتظار مدیریت آن‌ها به‌شدت می‌رود.
مشکلات اصلی گردشگران استان خوزستان چیست؟ او پاسخ می‌دهد: «گردشگران وقتی از نقاط مرزی وارد خوزستان می‌شوند توسط دلالان مختلف در اماکن غیررسمی و غیرمجاز اسکان داده می‌شوند. انجام برخی خدمات پزشکی نامتعارف برای آن‌ها، که چنین فرایندی نه‌تنها منجر به رونق اماکن سیاحتی و اقامتی و سلامت کسب‌وکار نمی‌شود، بلکه تبعات اخلاقی و امنیتی نیز ممکن است در پی داشته باشد.»
او به جذابیت‌های طبیعی استان اشاره می‌کند: «در شمال خوزستان روستاهایی وجود دارند که می‌توانند به مراکز بوم گردی و جذب گردشگر تبدیل شوند اما چنانچه گفته‌شده مشکل ما در وجود اصل جاذبه نیست، بلکه در مدیریت کامل آن است. تجهیز، تبلیغ و ترویج به همراه حمایت از بخش خصوصی و اعطای تسهیلات و مشوق‌های مختلف آن‌هاست. اگر هم اتفاقات مثبتی در این حوزه افتاده، بسیار نامتناسب با نیازها است.
او ادامه می‌دهد: «نقد و تبیین خطاها و کم‌کاری‌ها مقدمه هر نوع اصلاحی است. چگونه انتظار پیشرفت گردشگری زا در استان داریم، درحالی‌که مهم‌ترین جلسه کارگروه مرتبط به آن بافاصله هفت ماه برگزار می‌شود؟»
به گفته عموری، حوزه گردشگری عرصه خلاقیت، استفاده از تکنولوژی های جدید، سرعت در تصمیم‌گیری و سرمایه‌گذاری مستمر است، اما وضعیت حاکم بر استان خوزستان نشان‌دهنده این خلاقیت نیست.
او تأکید می‌کند: «باید پذیرفت که فاصله وضع موجود گردشگری تا رسیدن به وضعیت مطلوب آن، فاصله کوتاهی نیست. برای رسیدن به نقطه مطلوب و نجات صنعت گردشگری به یک برنامه جامع و الزام‌آور (ترجیحاً ملی) و به یک عزم فراگیر استانی نیاز هست.»
به گفته عموری، در سایه چنین عزم و برنامه‌ای باید شاهد ارتقای شاخص‌های گردشگری عمومی و سلامت، و رونق اقتصادی بخش‌های فعال در این زمینه باشیم.