بخش خصوصی چه انتظاری از دولت دوازدهم دارد؟ در این حوزه به چند مورد اشاره می‌شود:
1-چندین سال است به تولید، به کارآفرین و به اشتغال آن‌گونه که باید توجهی نشده و این موضوع بی‌تفاوتی و کم‌توجهی به‌خاطر اتکا دولت به درآمدهای نفتی و اداره مملکت از محل فروش ثروت‌های ملی بدون هیچ‌گونه مدیریت منسجمی است؛ سبکی که در کشور نهادینه‌شده و باید با تقویت جایگاه بخش خصوصی و افزایش حمایت از تولید این دیدگاه اصلاح شود.
2-پرداخت یارانه نقدی به‌عنوان هدر رفت منابع کشور بدون تولید و ایجاد ارزش‌افزوده ضربه سنگینی به تولید و فعالیت‌های مولد وارد کرده و باید سریعاً این منابع قطع و در حوزه تولید و اشتغال پایدار به کار گرفته شود.
3-پرداخت بیمه بیکاری بدون کارشناسی و بدون نظرخواهی و اینکه کارفرما در پرداخت حق بیمه بیکاری اراده‌ای داشته باشد انجام می‌شود. اما این رویه در دولت آینده آینده باید اصلاح شود و زمان‌بندی کمتری برای استفاده از بیمه بیکاری در نظر گرفته شود.
4- مراکز آموزش فنی حرفه‌ای کل کشور برنامه‌ریزی اساسی برای تقویت مهارت نیروی کار با آموزش‌های اساسی داشته باشد.
5- موضوع قاچاق در کشور نهادینه‌شده، باید جلو قاچاق گرفته شود. موضوع قیمت تمام‌شده تولیدات داخلی باید در حدی باشد که ورود کالاهای خارجی به‌صورت رسمی مخصوصاً قاچاق توجیه نداشته باشد.
6- روابط سیاسی کشور با کشورهای خارجی با رعایت اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران اصلاح و تعامل بیشتری با کشورهای اروپایی و آسیایی مخصوصاً کشورهای همسایه برقرار شود.
7-در کشورهایی که امکان صادرات محصولات ایرانی فعلاً مقدور است برای حفظ آن بازارها و پایدار کردن آن، حتماً از امروز برنامه‌ریزی مناسب صورت پذیرد. ما در بیشتر کشورها تجربه روابط اقتصادی داریم. تا زمانی که آن‌ها امکاناتی ندارند و از حمایت‌های ایرانی برخوردار هستند با ما همکاری می‌کنند. اما در اولین فرصتی که آرامش و امکانات از کشورهای دیگر در اختیارشان گذاشته می‌شود، در روابط اقتصادی با ایران شرایط بسیار سخت اعمال می‌کنند.
8- برای توسعه اقتصادی کشور و افزایش تولید و صادرات باید در خصوص مالیات‌ستانی روش‌های بهتری در نظر گرفته شود. ارزش‌افزوده و فروش نهایی و مقررات مالیات‌های مستقیم فرهنگ‌سازی و اعتمادسازی شده و توسعه فرهنگ صحیح حفظ دفاتر رسمی در کلیه مراکز تجاری اقدام شود.
9- سیاست‌های دولت باید کاملاً شفاف و دولتمردان در اظهارات مطالب منافع ملی را مدنظر داشته و برای خوش‌آیند مقطعی صحبت و سخنرانی نکنند که موجب بی‌اعتمادی ملی برای سیاست‌های دولت در کشور فراهم شود. در تمامی مسائل ارزش ملت، ارزش تمامی اقشار در جایگاه خودش دیده شود. اگر مسئولی و یا هر شخصی در کشور در هر جایگاه چه عالی‌ترین مقام کشوری، چه یک کارمند، چه یک کارگر، چه یک معلم باید متوجه مسئولیت خود باشند، نیازی دیده نمی‌شود که هریک از این‌ها به مناسبت‌های گوناگون موردتمجید و تفقد قرار بگیرند باید احساس مسئولیت داشته باشند.
10- بهره بانکی برای تولید باید اصلاح شود. امروز 25 درصد بهره بانکی برای تسهیلات به تولید توجیه اقتصادی ندارد و بازپرداخت آن با مشکل روبرو خواهد شد. با صدور اجراییه و تملک کارخانه‌ها توسط بانک‌ها اقتصاد در کشور اصلاح نخواهد شد.
12- نرخ سپرده‌های بانکی و سیاست‌های غلط بنگاه‌داری بانک‌ها در کشور به‌صورت قطعی و برای یک‌دفعه حل شود. اگر دولت برای اوراق بهادار 25 درصد بدون مالیات و به‌صورت روزشمار سود می‌دهد چه کسی حاضراست که بیاید در این شرایط بد اقتصادی سرمایه‌گذاری کند. رقابت ناسالم بانک‌ها و پرداخت سود آن‌چنانی مانع توسعه تولید ملی و اشتغال خواهد شد.
امید است دولت آینده تجارب کشورهای موفق را الگو قرار داده با حمایت قانونی، مادی و معنوی از اقتصاد بخش خصوصی، تولید و اشتغال و رونق اقتصادی را به فضای متلاطم اقتصادی کشور بازگرداند. تا اینکه بتواند در جهت تحقیق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، تولید، اشتغال، بخش خصوصی را با اصلاح قوانین مخل تولید و تأمین منابع و تسهیلات ارزان حمایت و با اصلاح سیاست‌های روابط بین‌الملل با حفظ اقتدار جمهوری اسلامی در ایجاد اقتصاد پویا و مقاوم در مقابل هرگونه تهدیدهای خارجی، موجب اشتغال و تولید پایدار شود.