در روزگاری که تهدیدات نظامی و فشارهای اقتصادی دست‌دردست یکدیگر، امنیت ملی کشورها را هدف قرار داده‌اند، دیگر تنها شاخص‌های مالی، معیار اقتدار اقتصادی نیست. آنچه امروز بیش از هر چیز تعیین‌کننده مسیر توسعه کشورهاست، تاب‌آوری اقتصادی است؛ توان ایستادگی، بازیابی، انطباق و حرکت مجدد در دل اختلالات ناگهانی، پیچیده و گاهی گسترده.
ما به‌تازگی یکی از حساس‌ترین آزمون‌های این تاب‌آوری را پشت سر گذاشتیم. در جریان ۱۲ روز پرالتهاب، که در پی حمله نظامی رژیم صهیونیستی به خاک ایران و پاسخ قاطعانه جمهوری اسلامی ایران، فضای عمومی کشور را در وضعیت خاص و بحرانی قرار داد، اقتصاد ایران، به‌ویژه در حوزه تولید و تجارت، عملکردی از خود نشان داد که شایسته تأمل، ثبت و تقویت است.
در شرایطی که انتظار می‌رفت بسیاری از واحدهای تولیدی دچار توقف، مبادلات تجاری مختل و روان بازار دچار تلاطم شدید شود، آنچه رقم خورد، نمایشی از بلوغ ملی، هماهنگی ساختاری و اعتماد بخش خصوصی به ظرفیت‌های بومی بود. این تجربه، یک پیام روشن داشت: اقتصاد ایران، در برابر شوک‌های امنیتی و روانی، به مرحله‌ای از پایداری رسیده که نه‌تنها دچار فروپاشی نمی‌شود، بلکه قابلیت مدیریت شرایط بحرانی و بازسازی سریع را دارد.
در این روزها، واحدهای تولیدی در لرستان و سایر استان‌ها با بازآرایی منابع، مدیریت هوشمندانه انرژی و تغییر فرآیندهای عملیاتی، تولید را ادامه دادند. حتی در برخی حوزه‌ها، روند بهره‌وری افزایش یافت؛ چراکه نگاه به درون، موجب کشف ظرفیت‌های پنهان شد.
از سوی دیگر، فعالان حوزه بازرگانی با وجود تعلیق برخی مسیرهای حمل‌ونقل، نوسانات نرخ ارز و احتیاط شرکای خارجی، با اتکا به روابط منطقه‌ای هوشمند، ابزارهای دیجیتال و تجربه تاب‌آوری در بحران‌های گذشته، مسیر تجارت را باز نگه داشتند.
این دستاوردها حاصل اتفاق نیست؛ نتیجه سال‌ها تلاش، زیست در دل تحریم‌ها، اعتماد به توان داخلی و مشارکت روزافزون نهادهای بخش خصوصی در تصمیم‌سازی‌هاست.
اتاق خرم‌آباد بر خود وظیفه می‌داند که در این برهه مهم از نقش‌آفرینی تحسین‌برانگیز فعالان اقتصادی استان و کشور تقدیر کند. شما ثابت کردید که امنیت اقتصادی، فقط در سایه دیپلماسی یا قدرت نظامی حاصل نمی‌شود، بلکه به اتکا و همدلی تولیدکننده، تاجر، سیاست‌گذار و مردم شکل می‌گیرد.
اکنون زمان آن رسیده که تاب‌آوری را از یک واکنش لحظه‌ای به یک «فرهنگ اقتصادی» بدل کنیم. باید آن را در همه سطوح گسترش داد: از طراحی الگوهای تولید مقاوم، تا توسعه بازارهای صادراتی انعطاف‌پذیر و از هوشمندسازی فرآیندها تا تربیت نیروی انسانی آموزش‌دیده در مواجهه با اختلال‌های چندبعدی.
ما از آزمون ۱۲ روزه عبور کردیم. اما آزمون‌های آینده نیز در راه‌اند. آینده‌ای که در آن، هر لحظه ممکن است اقتصاد هدف تهدید باشد. اگر تاب‌آوری را به‌درستی بشناسیم، آموزش دهیم و نهادینه کنیم، نه‌تنها از تهدید نمی‌هراسیم، بلکه آن را به فرصتی برای بازتعریف قدرت ملی خود تبدیل خواهیم کرد.