فساد اداری تنها اتلاف منابع نیست؛ سدی است که بر مسیر توسعه و اعتماد عمومی سایه می‌افکند.
طبق برآوردهای رسمی، سالانه هزاران میلیارد تومان در پیچ‌وخم ناکارآمدی و عدم شفافیت از چرخه تولید خارج می‌شود؛ منابعی که می‌توانست در خدمت نوآوری و اشتغال مولد قرار گیرد.
ریشه این ناترازی را باید در ساختارهای مبهم، نظارت‌های ناقص و نبود دسترسی عمومی به اطلاعات اقتصادی جست‌وجو کرد؛ چرخه‌ای که بهره‌وری را فرسایش می‌دهد و سرمایه‌گذاری را عقب می‌راند.
شفافیت، نه فقط ابزاری برای مقابله با رانت، بلکه پلی برای جذب سرمایه و تقویت اعتماد عمومی است؛ نوری که افق توسعه پایدار را روشن می‌سازد و مسیر اقتصاد ملی را به سوی کارآمدی هدایت می‌کند.