ایران در قلب بازاری ۶۰۰ میلیونی ایستاده است، اما سهمش از تجارت منطقه‌ای کمتر از ۳ درصد برآورد می‌شود.
این شکاف، نشانه ضعف در سیاست‌های تجاری و لجستیکی است؛ جایی‌که فرصت صادرات کالا، خدمات و انرژی از دست می‌رود و همسایگان جای ایران را پر می‌کنند.
تجربه ترکیه و امارات نشان می‌دهد حضور فعال در زنجیره‌های منطقه‌ای می‌تواند موتور اشتغال و ارزآوری باشد.
تجارت منطقه‌ای اگر به راهبرد ملی ارتقا یابد، ایران می‌تواند از موقعیت جغرافیایی بی‌بدیل خود پلی برای توسعه بسازد؛ پلی که نه‌تنها اقتصاد را نیرومند می‌کند، بلکه اعتماد و جایگاه منطقه‌ای کشور را نیز بازمی‌گرداند