محسن جلالپور، رئیس اتاق ایران به همراه علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و تعدادی از مدیران صندوق‌ها و هلدینگ‌های سرمایه‌گذاری به سنگاپور سفر کرده‌اند. هدف از این سفر توسعه همکاری‌های اقتصادی و تجاری و گفت‌وگو با مقامات دولتی سنگاپور است و احتمالا دو تفاهم‌نامه در حوزه‌های تجارت و پتروشیمی در این سفر امضا خواهد شد.
جلالپور امروز در همایش فرصت‌های تجاری و سرمایه‌گذاری در ایران به تشریح موقعیت‌های اقتصاد ایران و تعریف شرایط جدید اقتصاد ایران پرداخت.
او ابتدا شرایط اقتصاد ایران در دوران تحریم را برشمرد. به گفته او «در شرایط تحریم، اقتصاد ایران اقتصاد نفتی، سست و بی ریشه بود و ثبات و پایداری نداشت. همچنین اقتصادی متکی به واردات و صادرات صرف موجب گرفتار شدن در تحریم‌ها شده بود به‌طوریکه تمام ضرر و زیان به طرف ایران بود.»
رئیس اتاق ایران سومین خصوصیت اقتصاد ایران در زمان تحریم‌ها را این چنین ذکر کرد:«اقتصاد دولتی و زیر ذره بین رفتن دولت‌ها و شرکت‌های دولتی در زمان‌های خاص، به طور کل عدم علاقه فعالان اقتصادی برای کار با شرکت‌های دولتی و نگرانی از پایدار نبودن دولت‌ها.»
جلالپور برای تشریح وضعیت فعلی اقتصاد ایران نیز از چهار مورد نام برد: «افت قیمت نفت و کم شدن یکباره منابع و بودجه کشور، دولت بزرگ و پرهزینه - ۵ برابر استاندارد بین‌المللی و سهم ۸۵ درصدی بودجه جاری از کل بودجه، بدهی‌های روی دست دولت ناشی از تحریم‌ها و سوء تدبیرها، همچنین مسائل ناشی از یارانه‌ها و پرداخت ماهیانه این مبالغ»
رئیس اتاق ایران، در این همایش ویژگی‌های اقتصاد مقاومتی را که در شرایط فعلی ایران، توسط بالاترین مقام کشور ابلاغ شده، را اینچنین برشمرد: «اقتصاد درون‌زا و برون‌نگر، مردمی کردن اقتصاد، عدم اتکا به نفت در بودجه، دانش‌بنیان کردن اقتصاد، نگاه به ظرفیت‌های موجود و ایجاد زنجیره ارزش در تولید و تولید محور کردن کشور از اهداف اصلی اقتصاد مقاومتی است.»
جلالپور، به عنوان آخرین ویژگی مهم اقتصاد ایران در مقطع کنونی، در خصوص وضعیت منطقه و موقعیت خاص ایران در منطقه صحبت کرد و درباره ویژگی‌های آن گفت:«۴۰۰ میلیون جمعیت ثروتمند در منطقه و اطراف ایران جمع شده‌اند. در شرایطی که ناامنی فعلی و آتی به جهت وجود سلفی‌ها و فرقه‌گرایی در منطقه وجود دارد، ایران با داشتن 15 همسایه به عنوان کشوری امن که از دو طرف به آب‌ها دسترسی دارد و چهارراه ترانزیت شرق به غرب است، موقعیت ویژه‌ای دارد. همه این موارد ایران را به سمت تغییر پارادایم در اقتصاد خود پیش خواهد برد.»
رئیس اتاق ایران، سپس درباره دلایل نیاز به تعامل با اقتصاد بین‌الملل در این تغییر پارادایم به چهار عامل اشاره کرد و به تشریح آن‌پرداخت.
او در تشریح وضعیت سرمایه در ایران به بانک‌ها، بورس، دولت و بخش خصوصی اشاره کرد. همچنین در مورد وضعیت تکنولوژی در ایران به عدم نگاه به بهره‌وری و عدم نیاز به تکنولوژی تاکنون اشاره داشت.
جلالپور همچنین از وجود رانت در اقتصاد ایران و عدم نیاز به تکنولوژی تا مقطع کنونی سخن گفت و از تحریم به عنوان مانعی برای دستیابی به تکنولوژی نام برد.
او در خصوص درس تحریم به ایران نیز گفت:«بایستی اقتصاد ما با دنیا در هم تنیده باشد. منافع و ضرر مشترک وجود داشته باشد. از تخصص و سرمایه ایرانیان مقیم خارج استفاده شود. همچنین به این نکته توجه داشت که تولید علم در ایران رتبه بالایی دارد ولی ابداع در آن پایین است.»
جلالپور در ادامه صحبت‌هایش به اولویت‌های شریک خارجی برای همکاری با ایران اشاره کرد و ۷ ویژگی را در این زمینه برشمرد.
الف: حتی‌الامکان امتحان خود را پس داده و همواره در کنار ایران باشد.
ب: ۳۰ درصد از تولید خود را صادر کند.
ج: انتقال تکنولوژی منطبق با الزامات زیست‌محیطی را داشته باشد.
د: بخشی از آموزش و پژوهش D& R را به ایران بیاورد.
ه: برندسازی و بازار مصرف خوب را دنبال کند.
و: زمینه اتصال به زنجیره ارزش جهانی را فراهم کند.
ز: تامین مالی را از منابع خارجی و فاینانس انجام دهد.
جلالپور در انتهای صحبت‌هایش ۲۵ پیشنهاد برای همکاری‌های مشترک ایران و سنگاپور مطرح کرد:
۱- تشکیل بانک با کمک سیستم نرم‌افزاری موجود بانک‌ها در سنگاپور و سرمایه شرکت‌های بزرگ ایرانی مانند پتروشیمی‌ها، کشتیرانی و شریک ثالث در صورت علاقه.
۲- همکاری در توسعه سواحل مکران که جزوی از برنامه آتی ایران است.
۳- همکاری در آب‌شیرین‌کن‌ها و پروژه‌های انتقال آب.
۴- همکاری در حوزه صنایع دریایی.
۵- همکاری در حوزه بایو، نانو، ITC
6- ایجاد بخش‌هایی از زنجیره تولید در ایران.
۷- حضور در اکتشافات و استخراج در معادن ایران.
۸- کمک در نوسازی و بهسازی نظام‌های مدیریتی در ایران.
۹- حضور در استارت‌آپ‌ها و تبدیل علوم به ابداع.
۱۰- تشکیل شرکت‌های مشترک برای کار در ایران و کشورهای ثالث.
۱۱- توسعه فناوری- نوآوری و تحقیق و توسعه در جهت نوسازی و روزآمدسازی صنایع کشور.
۱۲- ورود به مهم‌ترین نیاز ایران و بهره‌وری از انرژی، آب، نیروی انسانی.
۱۳- همکاری بانک‌ها، شرکت‌ها و مشاوره حقوقی، مشاوره مالی و رصد و سنجش شرایط شرکت‌های ایرانی
۱۴- همکاری پروژه‌های مشترک پالایشگاهی، خطوط انتقال نفت و گاز، نیروگاه سیکل ترکیبی
۱۵- همکاری در حوزه انرژی‌های نو و تجدید پذیر
۱۶- ایجاد شرکت‌ها و هلدینگ های مشترک در زمینه‌های تولید و صادرات، تلاش برای مدرن و به روز کردن تولید و صادرات
۱۷- ورود در صنعت بسته‌بندی در ایران به طور عام
۱۸- همکاری در صنعت حمل و نقل، کشتیرانی، ریلی، هوایی، شرکت‌های هوایی مشترک، بندری
۱۹- همکاری در صنعت گردشگری، هتل سازی، مجتمع‌های تفریحی و توریستی
۲۰- همکاری در رشته‌های مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات، نرم‌افزاری
۲۱- تحویل زمین و امکانات برای ایجاد یک شهرک صنعتی کاملاً سنگاپوری
۲۲- همکاری‌های دانشگاهی و علمی
۲۳- همکاری در زمینه تولید دارو و تجهیزات پزشکی
۲۴- همکاری در زمینه قطعات خودرو
۲۵- همکاری در مدیریت شهری، پساب، زباله و پسماند شهری.