مرکز ملی رتبه‌بندی اتاق ایران یک‌ساله شد؛ خردادماه سال 1396 بود که خبر تأسیس این مرکز بعد از چند سال فراز و فرود، انجام مطالعات تطبیقی و پایلوت رتبه‌بندی به‌طور رسمی اعلام شد.
این مرکز پیرو قانون مصوب مجلس شورای اسلامی در سال 1389 در ساختار نظارتی اقتصادی کل کشور تعریف‌شده است.
تسهیل محیط کسب‌وکار از مسیر شناسنامه‌دار کردن فعالان اقتصادی، توسعه ابزار رتبه‌بندی و انتشار گزارش‌های رتبه‌بندی، فراهم کردن بستر اعتماد برای اعضا، امتیازات ویژه قانونی به فعالان اقتصادی رتبه‌بندی شده بر بستر شبکه اطلاعات ملی و بین‌المللی از وظایف این مرکز است.
موضوع رتبه‌بندی در جهان امروز موضوع تمایز قائل شدن بین شرکت‌ها در عیار و پایداری و بهره‌وری و رقابت‌پذیری است. موضوع رتبه‌بندی از ضرورت‌های اقتصادهای پیچیده قرن حاضر است و بدون رتبه‌بندی امکان حضور جدی در بازارها و رقابت سالم وجود نخواهد داشت.
امین‌الله فرهادی، مدیرعامل مرکز ملی رتبه‌بندی اتاق ایران به پایگاه خبری اتاق ایران می‌گوید: «رتبه‌بندی یک تکلیف قانونی است؛ گامی در جهت مسئولیت‌پذیری و شفافیت. همه بنگاه‌های اقتصادی باید رتبه‌بندی شوند تا اوضاع نابسامان اقتصادی، بسامان شود.»
او تصریح می‌کند: «در اولین سالگرد مرکز ملی رتبه‌بندی با تلاش همکارانم در مرکز و حمایت‌های هیات رئیسه اتاق و هدایت‌های هیات مدیره مرکز، توانسته‌ایم حتی جلوتر از برنامه‌ریزی‌ها و نقشه راهی که تدوین‌شده حرکت کنیم. از ابتدای سال گذشته بلافاصله بعد از مراسم ثبت رسمی مرکز ملی رتبه‌بندی، که با برگزاری مجمع مؤسس و مجمع عادی این مرکز صورت گرفت، هیات مدیره تعیین شد. بعد از آن در اولین جلسات هیات مدیره نقشه راه تدوین و تصویب شد.»
مدیرعامل مرکز ملی رتبه‌بندی اتاق ایران ادامه می‌دهد: «برای تدوین سند چشم‌انداز و ساختار و فرآیندهای شرکت هیات مدیره تکلیف کرد که ما که با تشکیل کارگروه تدوین سند چشم‌انداز کار انجام شود. برای تهیه سند چشم‌انداز که یک کار اساسی و زیرساختی است ما با چند شرکت خارجی و چندین موسسه داخلی مکاتبه کرده و استعلام گرفته و پروپوزال دریافت کردیم. کاری که برای تدوین سند چشم‌انداز به ما پیشنهاد شد کار 20 تا 36 ماهه و قیمت حدود 400 تا 700 میلیون تومانی بود ولی ما سند راهبردی را در مدت چهار ماه و با مبلغ 32 میلیون تومان با کمک اساتید دانشگاه‌های معتبر ایران و صاحب‌نظران اقتصادی و مرتبط با این موضوع جمع کردیم که به تصویب هیات مدیره رسید. بعد از این مرکز ملی رتبه‌بندی در سند چشم‌انداز به‌عنوان نهاد ملی تنظیم و اجرای مقررات رتبه‌بندی ثبت شد. بعد از آن ما وارد فضای ایجاد ساختار شدیم.»
به گفته فرهادی، ساختار مرکز با تعداد چند معاونت، یعنی معاونت ارزیابی، معاونت تحقیق و توسعه، و آموزش و معاونت پشتیبانی شکل گرفت. اواخر سال هم سند چشم‌انداز تهیه و ساختار آن اجرایی شد و تا نزدیک پایان سال وارد مقدمات فاز اجرایی شد. ما با هماهنگی هیات مدیره اولین آگهی عمومی دعوت به همکار را هم انجام دادیم. به این شکل که باید مرکز ملی رتبه‌بندی که نهاد رگلاتوری است با مؤسساتی که توانایی کار رتبه‌بندی در کشور را دارند همکاری و الحاق کند.
او ادامه می‌دهد: «بعد از احراز صلاحیت و دادن گواهی انجام کار به این مؤسسات، گام‌های بعدی را برمی‌داریم. الان کاملاً وارد فاز اجرایی شده‌ایم. در اینجا پرونده مؤسسات همکار در حال بررسی است و هفته گذشته اولین کمیته احراز صلاحیت برای تعیین تکلیف این مؤسسات و تعیین سطح آن‌ها برگزار شد.»
به گفته مدیرعامل مرکز ملی رتبه‌بندی برای همکاری با مرکز، 15 موسسه اعلام آمادگی کردند امیدواریم بعد از تکمیل پرونده آن‌ها حداقل 7-8 موسسه سطح‌بندی شوند. نزدیک به 10 موسسه می‌توانند گواهی‌نامه بگیرند. سطوح کار یک، دو و سه یا A,B,C است.