32 شرکت با سوابق مختلف از هند به اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران آمدند تا در روزها پساتحریم از قافله هیات‌های تجاری خارجی که به ایران می‌آیند عقب نمانند. البته اکثر آن‌ها در دوران تحریم نیز با ایران در ارتباط بوده‌اند. برخی از آن‌ها بیش از ده مرتبه از ایران دیدار کرده بودند و دیدار روز گذشته تنها برای افزایش روابط‌شان بود. همه با لهجه غلیظ هندی و با زبان انگلیسی سعی می‌کردند با تجار و فعالان اقتصادی ایران ارتباط برقرار کنند. مثل همیشه در طبقه نهم ساختمان اتاق ایران روی صندلی‌های قرمز ساده و دور میزهای گرد جمع شده بودند و منتظر فعالان اقتصادی ایرانی بودند که سر صحبت را با آن‌ها باز کنند و پلی بزنند به دنیای اقتصاد ایران. اکثر آن‌ها به دنبال سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های ایرانی هستند، برخی از آن‌ها از انتقال فناوری به ایران سخن می‌گویند و همه آن‌ها ایرانِ پساتحریم را فرصت خوبی برای فعالیت اقتصادی هندی‌ها می‌دانند.
به دنبال سرمایه‌گذاری مشترک در ایران هستیم
کارت‌هایش را مرتب روی میز چیده بود و با چشم افراد حاضر در سالن را دنبال می‌کرد و منتظر بود اولین نفر به سراغش برود. نام شرکتش «ریلایبل انجیرینگ هوس» است و سعی دارد آن را خانه‌ای قابل اعتماد برای جامعه مهندس‌ها معرفی کند. نامش سان‌جای ام آگراوال است. آگراوال می‌گوید: «ما جزو هیات هندی هستیم که با آقای نارندرا مودی به ایران آمده‌است. من به اینجا آمده‌ام تا امکان افزایش روابط تجاری با ایران را بررسی کنم.» آنقدر به ایران آمده که نمی‌داند این بار چندم است؛ می‌گوید: «به نظرم دفعه دهم یا شاید هم پانزدهمی است که به ایران می‌آیم. من از سال 1983 به ایران آمده‌ام.» شرکت او در سال 1963 تأسیس شده‌است و در زمینه لوازم و قطعات یدکی مهندسی فعالیت می‌کند. او می‌گوید: «ما قطعاتی نیز برای خودرو تولید می‌کنیم که برخی از آن‌ها در ایران و برخی در هند ساخته می‌شوند و به ایران وارد می‌شوند.» گراوال هم به دنبال بازار ایران است و هم به دنبال قراردادهایی که به صورت مشترک با فعالان اقتصادی این کشور داشته باشد. او در این رابطه می‌گوید: «ایران پایه و شالوده خوبی در زمینه ساخت‌وساز و تولید دارد. به همین خاطر ما سعی داریم رویکرد خودمان را تغییر بدهیم و به کمک ایرانی‌ها تولید کنیم.» او سعی دارد کسانی را پیدا کند که از طریق آن‌ها قطعاتی را در ایران بسازد و در هند به فروش برساند. این مدیر هندی با بیش از 40کشور در ارتباط است از کشورهای خاورمیانه‌ای گرفته تا اروپایی. از نظر او فضای اقتصادی این روزهای ایران بسیار مطلوب است هر چند مشکلات بسیاری هنوز در آن وجود دارد اما بازار بسیار بزرگی در جهان محسوب می‌شود. او در پایان تأکید می‌کند که در دوران تحریم نیز مشکل چندانی برای برقراری ارتباط با ایرانی‌ها نداشته و اکنون نیز برای برقراری روابط بیشتر به ایران آمده‌است.
فرصت‌های خوب بازار ایران برای سرمایه‌گذاران هندی
کی‌کی راجان در حال صحبت کردن با دو نفر از فعالان جوان اقتصادی در ایران است؛ می‌گوید: «به نظر من در حال حاضر فرصت‌های بسیار خوبی در ایران وجود دارد.» به زحمت به انگلیسی صحبت می‌کند اما واژه‌های درستی را پیدا می‌کند و منظور خود را منتقل می‌کند. راجان می‌گوید: «ما تقریباً به همه نقاط دنیا محصولات خود را صادر می‌کنیم اما ایران همیشه از دسترس ما خارج بوده‌است و اکنون فرصت مناسبی پیش آمده تا با این کشور ارتباط برقرار کنیم.» شرکت او «شارپ گاردا» نام دارد و در زمینه تجهیزات کشاورزی و مزرعه‌داری فعالیت می‌کند. کاتالوگش را بیرون می‌آورد و از روی تصاویر محصولات و ماشین‌های کشاورزی را نشان می‌دهد. او می‌گوید: «ما محصولات کشاورزی تولید می‌کنیم. شرکت ما یک شرکت امریکایی بود که سه سال پیش آن را خریداری کردیم.»
فضای اقتصادی ایرن در پساتحریم 30درصد تغییر داشته‌است
دیپاک کومار در گوشه‌ای از سالن، پشت میزی که به شرکتش تعلق گرفته، نشسته و اطلاعاتی را در دفترش یادداشت می‌کند. او درباره شرکتش می‌گوید: «ما از شرکت ویوان لایف ساینس هند و از شهر مومبای به ایران آمده‌ایم» شرکت او در زمینه تولید واحدها و تجهیزات دارویی به صورت تخصصی فعالیت می‌کند. او می‌گوید: «شرکت ما در سال 2010 آغاز به کار کرد و امسال 6ساله شده‌ایم. من از سال 2012 برای کار و برقراری ارتباط به ایران می‌آیم. شاید این ششمین دیدار من از ایران باشد.» از آنجا که تجربه حضور در ایران در دوران تحریم را دارد، می‌گوید: «به نظر من فضای اقتصادی نسبت به دوران تحریم بسیار تغییر کرده‌است. شاید بیش از 30درصد فضا نسبت به دوران تحریم عوض شده‌است.» تمرکز اصلی کومار سرمایه‌گذاری مشترک با ایرانی‌هاست؛ او در این باره می‌گوید: «اولویت نخست ما انجام پروژه‌های مشترک با ایرانی‌هاست. ما می‌توانیم تکنولوژی‌های خود را به شرکت‌های ایرانی ببخشیم و سطح کسب‌وکار را بالا ببریم.» او در پایان اوضاع اقتصادی ایران را بسیار خود ارزیابی می‌کند.
اقتصاد ایران رو به رشد است
خودش را به عنوان «بیزنس‌من» معرفی می‌کند. نامش چتان آگراوال است. او به دنبال واردات خدمات مهندسی از ایران به هند است. آگراوال می‌گوید: «البته ما به دنبال سرمایه‌گذاری مشترک نیز هستیم. این دومین دیدار من به ایران است و می‌توانیم فعالیت‌های متنوعی با این کشور داشته باشیم.» شرکت او 12ساله است و در زمینه خدمات مهندسی فعالیت می‌کند. او اقتصاد ایران را رو به رشد می‌بیند و به همین دلیل به دنبال فعالیت در این کشور است.
«ویزا» مانع نخست فعالیت هندی‌ها در ایران است
اکوا وامسی موهن نیز دیگر مدیر هندی حاضر در اتاق ایران است. شرکت او سلون لبز نام دارد و در زمینه تومورشناسی و خدمات درمانی فعالیت می‌کند. او به ایران آمده تا وضعیت بازار را بررسی کند و محصولات شرکت خود را به ایران برساند. از نظر وامسی موهن سه فرصت متفاوت در ایران وجود دارد؛ فرصت نخست قراردادهایی برای تولید است، فرصت دوم واردات و فرصت آخر سرمایه‌گذاری مشترک است. البته او هدف چهارمی را نیز به عنوان هدف تخصصی شرکت خود عنوان می‌کند که انتقال فناوری است. او می‌گوید: «ما نسبت به این اهداف کاملاً باز هستیم و مطابق خواست و میل طرف مقابل هدف مورد نظر را انتخاب می‌کنیم.» شرکت او در سال 2010 تأسیس شده و حدود 4 یا 5 سال پیش روابط خوبی با ایران داشته که در دوران تحریم با مشکلاتی مواجه شده‌است. او می‌گوید: «ایران به لحاظ اقتصادی بسیار پویاست و به سمت جلو حرکت می‌کند. مردم بسیار مهربان هستند و به خوبی ارتباط برقرار می‌کنند. اکنون نیز با برداشته شدن تحریم‌ها فرصت خوبی برای توسعه اقتصادی فراهم شده‌است.» از نظر او تنها مانعی که برای فعالیت اقتصادی هندی‌ها در ایران وجود دارد «مشکل در گرفتن ویزا» است. او در این باره می‌گوید: «گرفتن ویزا بسیار سخت است. اگر ورود به این کشور آسان‌تر بود فعالیت ما هم آسان‌تر می‌شد. ما پول زیادی برای ویزای 10 تا 15 روزه پرداخت کرده‌ایم که صرفه اقتصادی این سفر را پایین می‌آورد.» از نظر او ویزای سه ماهه و چهارماهه می‌تواند برای پیشبرد فعالیت اقتصادی هندی‌ها بسیار مفید باشد.