تیمور رحمانی درباره خروج سپرده‌های مردم از سیستم بانکی، اظهار داشت: سپرده‌های مردم از بانک‌ها خارج نشده و اتفاقی که افتاده، سپرده‌ها سیال شده به این معنی که به دارایی تبدیل شده و درجه ماندگاری در بانک‌ها افت کرده است.
وی افزود: تمامی این اتفاق‌ها به این دلیل است که صاحبان سپرده به این جمع‌بندی رسیده‌اند که رفتن به‌سوی دارایی‌های دیگر در مجموع بازدهی بالاتر از آنچه نظام بانکی اعلام می‌کند دارد.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران درباره دلیل دیگر، گفت: البته موضوع دیگر اینکه انتظارات تورمی هم اتفاق افتاده و به این به آن معنی است که نرخ سود حقیقی سپرده‌های بانکی کاهش داشته و این عاملی شده تا سپرده‌گذاران به سمت دارایی‌های جایگزین حرکت کنند.
رحمانی ادامه داد: دولت در زمینه کنترل تورم موفقیت قابل‌توجهی داشته، اما در زمینه ثبات بخش مالی و بانکی چندان موفق نبوده و به‌نوعی در این وقایع مقصر اصلی بوده و عاملی شده تا مردم سپرده‌های خود را به سمت سایر بازارها از جمله مسکن، طلا و ... سوق دهند.
وی در ادامه اظهار داشت: دولت می‌تواند با انقباض مالی و توسل به انتشار اوراقی که مرتبط با تورم است، تا حدودی این التهاب را کاهش دهد؛ البته در کنار آن باید به دنبال حل مسئله بحران بانکی نیز باشد.
به دنبال تصویب شورای پول و اعتبار و اعلام بانک مرکزی، بانک‌ها و مؤسسات اعتباری از ۱۱ شهریورماه ۱۳۹۶ سود علی‌الحساب برای سپرده‌های یک‌ساله را ۱۵ درصد و سود سپرده‌های روزشمار را حداکثر ۱۰ درصد اعلام کردند که پس‌ازاین اقدام بخش زیادی از مشتریان سیستم بانکی، سپرده‌های خود را از سیستم بانکی خارج و به سمت بازارهای موازی مثل دلار، سکه و ... منتقل کردند که خود این عامل موجب کاهش محدود توان تسهیلات دهی بانک‌ها و همچنین ورود حجم زیادی از نقدینگی به این بازارها و ایجاد نوسان شد.