عضو هیات نمایندگان اتاق ایران، با اشاره به اینکه واحدهای پتروشیمی خوراک ارزان میگیرند اما محصولات آنها با قیمت بسیار بالا به دست تولیدکنندگان پائیندستی میرسد، گفت: ظاهراً نرخ فروش این محصولات در بورس برمبنای دلار 4200 تومان محاسبه میشود اما آنچه در عمل اتفاق میافتد در بورس کالا این محصولات بین 10 تا 30 درصد بالاتر از این نرخ به فروش میرسد و در بازار آزاد نیز حدود 50 تا 80 درصد بالاتر از قیمت جهانی به مصرفکننده واقعی عرضه میشود.
مهدی پورقاضی، در گفتوگو با پایگاه خبری اتاق ایران افزود: طبق قانون محصولات پتروشیمی در بورس کالا باید به کسانی فروخته شود که مجوز بهینیاب دارند اما ازآنجاییکه مجوزهای بهینیاب واقعی نیست، گروه بزرگی از متقاضیان خرید وارد میدان شدهاند که اغلب مصرفکننده نیستند و مصرفکننده واقعی مجبور است محصول را دو برابر قیمت جهانی از بازار آزاد تهیه کند.
پورقاضی با تأکید بر اینکه حجم عظیمی درخواستها برای خرید محصولات پتروشیمی در بورس کالا از سوی کسانی است که از بهینیاب مجوز تخصیص گرفتهاند، اظهار کرد: متأسفانه بخش زیادی از این مجوزها بهواسطه ایراد عملکردی سایت بهینیاب برای کسانی صادر میشود که واقعاً مصرفکننده این مواد نیستند و فقط بهعنوان فعال این حوزه شناخته میشوند اما فعالیتشان رصد میشود.
رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران تصریح کرد: برای رفع معضلات در این حوزه، باید صادرات محصولات پتروشیمی توسط خود واحدهای پتروشیمی انجام شود که چنین اتفاقی نمیافتد. همچنین باید ارز آن را برمبنای دلار 4200 تومانی که خوراکشان هم بر اساسی آن محاسبه میشود، به کشور برگردد که این کار را نیز نمیکنند.
پورقاضی ادامه داد: از سوی دیگر بارها درخواست کردیم سامانه بهینیاب اصلاح شود تا حجم عظیم متقاضیان خرید در بورس را ساماندهی کند و فقط مصرفکنندگان واقعی بتوانند وارد بورس شوند؛ اما وزارت صنعت تمایلی به اصلاح فرایند این سامانه ندارد.
به گفته او وزارت صنعت علاقهای به اصلاح فرایند ندارد و باوجوداینکه در طول سه سال اخیر بارها این درخواست از سوی فعالان صنعت پلاستیک داده شده، آنها هرگز حاضر به تغییر سامانه نیستند درحالیکه نقایص سامانه فعلی حجم عظیمی از رانت و فساد ایجاد کرده است.
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران گفت: ما سه شاخص شامل برق مصرفی واحد تولیدی، پرداخت هزینههای تأمین اجتماعی نیروی کار و شاخص پرداخت مالیات ارزشافزوده، برای شناسایی مصرفکنندگان واقعی محصولات پتروشیمی در سایت بهینیاب معرفی کردهایم اما متولیان امر حاضر نیستند هیچکدام از اینها را در شاخصها در نظر بگیرند به بهانه اینکه به اطلاعات دسترس ندارند.
به عقیده پورقاضی، همه این اطلاعات قابلدسترسی است اما ارادهای در وزارت صنعت برای این کار وجود ندارد در نتیجه همچنان محصولات پتروشیمی در بورس کالا به دلالان و سوداگرانی فروخته میشوند که از سامانه بهینیاب مجوز دارند اما مصرفکننده واقعی که قادر به تأمین نیاز خود از طریق سایت بهینیاب نیست ناچار میشود مواد اولیه مورد نیاز خود را تا دو برابر قیمت جهانی از طریق بازار سیاه تهیه کند.