«وضعیت بنگاه های اقتصادی استان قزوین فاجعه است.» نیما بصیری تهرانی، عضو هیات نمایندگان اتاق قزوین وضعیت نابسامان واحدهای تولیدی را اینچنین توصیف کرده است.
نائب رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران مشکلات اقتصادی موجود را زیرساختی می‌داند و به پایگاه خبری اتاق ایران می‌گوید: «به جرات می‌توان گفت که 70 درصد واحدهای اقتصادی استان قزوین غیرفعال است و با 10 یا 20 درصد ظرفیت کار می‌کنند.» او معتقد است که هیچ سازمانی حاضر به فاش این آمار و ارقام نیست چرا که رنگ و بوی نا امیدی دارد.
چند روز گذشته معاون اجرایی سپاه صاحب‌الامر استان قزوین اعلام کرد که که احداث پروژه‌های کوچک اقتصادی زودبازده با توجه به ظرفیت استان قزوین در دستور کار بسیج سازندگی قرار گرفته است؛ با این حال به اعتقاد بصیری رکود اقتصادی موجود به این سادگی‌ها قابل حل نیست.
او راه حل مشکلات را همراهی سازمان ها با بخش خصوصی می داند و ادامه می دهد: «شعار اقدام و عمل نباید در حد شعار باقی بماند، در حالیکه هنوز این شعار رنگ عملیاتی به خود نگرفته است. باید بجای شعار و حرف زدن صرف، قوانین دست و پاگیر اقتصادی حذف شوند.»
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران با انتقاد از اینکه دولت حاضر به کوچک کردن بدنه خود نیست، می گوید: «به دلیل مشکلاتی همچون بهره بالای بانکی، کمبود نقدینگی و سوء مدیریت، کشور ما کشور تولیدی نیست و دولت هم حاضر نیست برای حل مشکلات، بخش‌هایی را به بخش خصوصی واگذار کند.»
بصیری همچنین الگوبرداری از چگونگی حل مشکلات اقتصادی دیگر کشورها را برای بیرون آمدن از رکود اقصادی، گره گشا می‌داند می گوید: «همه جای دنیا مشکل اقتصادی بوده و هست، اما مهم این است که چگونه از پس این مشکلات بر می آیند. مثلا ایتالیا سیستم نسلی دارد و هر واحد تولیدی حداقل 3 نسل دست به دست چرخیده است اما در ایران هر نسل، سرمایه های نسل گذشته اش را به هدر می دهد.»
او صحبتهایش را اینگونه کامل می کند: «به دلیل نبود فرهنگ سازی در ایران نوسانات زیادی در نسل های مختلف وجود دارد؛ پدر کارخانه می سازد و نسل بعد او (پسرش) آن را به پورشه تبدیل می کند و نسل بعد هم گرسنه می ماند.»