چهارمین همایش بزرگداشت روز ملی آب، فردا، 13 اسفندماه 97 در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران برگزار می‌شود و در نوبت بعدازظهر این همایش، مستند «تالان» به کارگردانی محمدصادق دهقانی به نمایش درخواهد آمد که حضور و تماشای آن برای عموم آزاد و رایگان است.
مستند تالان، روایتی از آب‌های زیرزمینی است. در خلاصه داستان این مستند آمده: «وقتی همه خوابیم و زمین زیر پایمان خالی می‌شود؛ فاجعه یا بحران آب؟ مقصران چه کسانی هستند؟»
«تالان» جایزه بهترین مستند نیمه بلند دهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران را کسب کرده و نامزد پنج جایزه از جشن مستند خانه سینما شامل بهترین تدوین، بهترین صدا، بهترین پژوهش، بهترین کارگردانی و بهترین فیلم، نامزد جایزه بهترین کارگردانی مستند در جشن بزرگ سینمای ایران و برنده جایزه بهترین پژوهش از جشنواره ملی فیلم رضوی بوده است.
عوامل تولید این مستند عبارت‌اند از: پژوهشگر، تهیه‌کننده و کارگردان: محمدصادق دهقانی، مشاور کارگردان: محسن استادعلی، تدوینگر: محدثه گلچین عارفی، گوینده: مسعود رایگان، تصویربردار: مهدی کریمی، صداگذاری و میکس: زهره علی‌اکبری، اصلاح رنگ و نور: ناصر فکور، صدابردار: جلیل محمودی، نویسنده گفتار متن: محمدصادق دهقانی، گویندگان مطبوعات: محمد براتی، مریم زربان، مدیر برنامه‌ریزی و هماهنگی: فرشته تقی زاده، مدیر تولید: جلیل محمودی، موشن: امیر مهران (استودیو آدورن)، گرافیست: مینا غفاری، تیزرهای تبلیغاتی: سروش امیرآبادی زاده، مشاور رسانه‌ای: رضا میرمحرابی، تهیه شده در سازمان مردم‌نهاد جمعیت ناجیان آب.
تیزر مستند تالان
نظر کارگردان
پس از نمایش «تالان» در خانه سینما، یکی از تماشاگران در جمله‌ای کوتاه به من گفت «این فیلم، باعث شد در تصمیمم برای ترک ایران تعلل کنم» گفتم «همه بعد از تماشای عمق فاجعه به رفتن ترغیب می‌شوند» جواب داد «نمی‌دانستم که من هم در به وجود آمدن آن سهم دارم و حالا فکر می‌کنم نمی‌شود آدم‌ها را در این وضعیت گذاشت و رفت» در مسیر خانه اندیشیدم به آن دو سالی که جنگیدیم تا جایی از این فیلم، تقصیرات فاجعه را به گردن یک نفر نیندازیم. که حرفمان بوی منطق بدهد و پژوهش. اندیشیدم به «صبر» و تمام مواهبش برای یک فیلم. شاید اگر این چند سال صبر نمی‌کردیم، این فیلم نیز چیزی نبود جز یک سند تمام‌عیار برای راه‌اندازی دعواهای سیاسی بین دولت‌ها و جناح‌ها. شاید اگر صبر نمی‌کردیم هرگز تماشاگری نبود که حتی برای یک‌لحظه به فیلم اعتماد کند و در تصمیمش برای رفتن، تعلل. امید دارم در مسیر اکران نیز چنین باشد.
