«مالیات‌ستانی» از بخش کشاورزی جزو معضلات عمده کشاورزان ایرانی است. طبق قانون بخش کشاورزی به طور کامل از مالیات معاف است. برخی از اقتصاددانان معتقدند اخذ مالیات از کشاورزان نه به نفع تولیدکنندگان و نه به نفع مصرف‌کنندگان است. اما در ایران مالیات به عناوین مختلف از کشاورزان دریافت می‌شود و این مسئله مشکلاتی را برای این قشر ایجاد می‌کند. رضا سواری عضو کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران و عضو هیات نمایندگان اتاق ارومیه معتقد است در ایران کشاورزی به نام «کشاورز مرفه» وجود ندارد که بتواند مالیات پرداخت کند. او در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران از برخی از مشکلات کشاورزان ایرانی می‌گوید.
در همه‌جای دنیا کشاورزان باید از پرداخت مالیات معاف باشند. رضا سواری در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران در این باره می‌گوید: «طبق قانون بخش کشاورزی به طور کامل از پرداخت مالیات معاف است. در تمامی کشورهای جهان آن‌ها از پرداخت مالیات معاف هستند.» او در ادامه توضیح می‌دهد: «اگر کشاورزان مجبور به پرداخت مالیات شوند مشکلات عدیده‌ای را ایجاد می‌کند. کشاورزی که تنها 3 هکتار زمین دارد درآمدی ندارد که بتواند مالیات پرداخت کند؛ این مسئله نه تنها ناعادلانه است بلکه نوعی نابرابری را نیز در جامعه ایجاد می‌کند.»
بنابر گفته این عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران، مالیات در کشور به عناوین مختلفی همچون بازگشت هزینه‌ها از کشاورزان دریافت می‌شود. اما برخی از کسانی که به دریافت مالیات از کشاورزان اصرار دارند بر این باورند که این مالیات باید از کشاورزان مرفه دریافت شود. سواری در این زمینه می‌گوید: «ما در ایران کشاورزی مرفه نداریم که بخواهیم از او مالیات بگیریم؛ بسیاری از کشاورزان این روزها نه تنها سود نمی‌کنند بلکه ضرر نیز می‌کنند.»
یکی از مشکلاتی که سواری به آن اشاره می‌کند، بدهی‌های بانکی است. او می‌گوید: «هیچ کشاورزی در این مملکت وجود ندارد که به سیستم بانکی بدهکار نباشد. همه وام گرفته‌اند و در حال حاضر ملک آن‌ها و تمام زندگی‌شان رهن بانک است.» به این ترتیب از نظر این عضو هیات نمایندگان اتاق ارومیه، چنین کشاورزی «رفاهیت» ندارد.
سواری که دو بار نیز به عنوان کارآفرین برتر ملی انتخاب شده‌است، دو مشکل را به عنوان مشکل عمده کشاورزان در ایران می‌داند. او می‌گوید: «تضمین قیمت نخستین مشکلی است که کشاورزان ایران با آن سر کار دارند. در حال حاضر هیچ قیمت تضمینی برای فروش کالاهایی که کشاورز تولید می‌کند، وجود ندارد. به همین خاطر گاهی سود نمی‌کنیم و تنها ضرر نمی‌کنیم.»
دومین مشکلی که این عضو کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران به آن اشاره می‌کند «تسهیلات بانکی» است. او در این باره می‌گوید: «تسهیلاتی با سود 20درصد سرسام‌آور است. وقتی ما سود 2درصد هم در تولید خود نداریم چطور می‌توانیم سود‌های 20درصدی و حتی 27درصدی را به بانک‌ها پرداخت کنیم.» او ادامه می‌دهد: «بسیاری از کشاورزان ما با تمدید تسهیلات به تولید خود ادامه می‌دهند. آن‌ها سعی می‌کنند با سیلی صورت خود را سرخ نگه دارند اما روز به روز بر تسهیلات آن‌ها اضافه می‌َشود.»
او در پایان درباره سهم کشاورزان و روستائیان در رشد و توسعه کشور می‌گوید: «سهم کشاورزان باید 25درصد باشد. نباید فراموش کرد که امنیت غذایی مردم در دست کشاورزان است. هر چیزی که در سفره موجود است از ناحیه کشاورزان تأمین می‌شود.»