قوانین حفاظت از سرزمین، استراتژی مهمی برای حفظ مناطق طبیعی سرزمینی و تنوع زیستی است. در سطح جهان میزان مناطق تحت حفاظت از سال ۱۹۹۰ تا کنون دوبرابر شده است. آمریکای لاتین، بیشترین مناطق حفاظت شده را در سطح جهان داراست.
سهم ایران از مناطق حفاظت‌شده نسبت به کل مناطق، ۷.۲۶ درصد است. این رقم در سال ۱۹۹۰ یعنی ۲۶ سال پیش، ۵.۶ درصد بوده و پیشرفت چندانی طی دو دهه حاصل نشده است. ایران از میانگین جهانی و منطقه‌ای نیز در این زمینه فاصله دارد. در سطح جهان، در حال حاضر ۱۵ درصد از مناطق تحت حفاظت قرار دارند و در خاورمیانه نیز این رقم ۱۲ درصد است.
همسایگان ایران نیز اوضاع متفاوتی دارند. در پاکستان ۱۰.۷ و در افغانستان ۰.۴۶ درصد از مناطق محیط‌زیست حفاظت شده‌اند. در ترکیه نیز این رقم ۰.۲۳ درصد است اما در آذربایجان به ۱۴ درصد می‌رسد.
اسلوانی، لیختن‌اشتاین و ونزوئلا بهترین وضعیت را از این نظر در میان کشورهای جهان دارند. در هر سه این کشورها، ۵۳ درصد از مناطق زمینی، تحت حفاظت‌های محیط زیستی قرار دارد.
