«نگاه به کشورهای اسلامی و همسایه»؛ سیاست راهبردی و استراتژیک جمهوری اسلامی ایران است که دولت محترم جناب آقای دکتر روحانی به آن اهتمام ویژه دارد. بخش خصوصی ایران نیز توجه جدی به توسعه روابط تجاری و اقتصادی با کشورهای اسلامی به‌ویژه همسایه، را در دستور کار خود قرار داده است که در این میان کشور دوست و برادر، عراق از جایگاه ویژه‌ای برخورداراست. بخش خصوصی ایران در کنار تجارت کالایی همواره در پی توسعه روابط اقتصادی از طریق انتقال تجارب، سرمایه‌گذاری در تولید مشترک محصولات صنعتی با فعالان اقتصادی عراق است. دو ملت بزرگ ایران و عراق با وجود مشترکات تاریخی و فرهنگی فیمابین و گسترش روابط درسطوح مختلف، بیش از هر کشور دیگری شایسته برخورداری از بالاترین سطح همکاری‌های درهم تنیده اقتصادی و تجاری هستند.
ایران وعراق دو کشور مهم و تاثیرگذار در منطقه با ظرفیت‌های اقتصادی بالا، توانمندی‌ها و امکانات بالقوه می‌توانند مکمل یکدیگر باشند لذا می‌بایست از ظرفیت‌های موجود در جهت توسعه و گسترش روابط اقتصادی و ایجاد رفاه و آبادانی، برای ملت‌های دو کشور به نحو شایسته بهره‌گیری کنیم.
آمارها نشان می‌دهد حجم مبادلات تجاری دو کشور در سال 2018 افزایش داشته است. ولی سوال اساسی این است که آیا حجم روابط فعلی ایران و عراق در خور ظرفیت‌های اقتصادی و توانایی‌های دو کشور است؟ قطعاً پتانسیل‌های همکاری اقتصادی میان دو کشور فراتر از این میزان است در این ارتباط وجود برخی مشکلات مانع از دستیابی به سطح مناسب مطلوب اقتصادی در حد انتظار طرفین شده است. عدم وجود روابط بانکی و مبادلات پولی و پوشش‌های بیمه‌ای، مشکلات حمل ونقل و روادید، مشکلات گمرکی و استاندارد از جمله مشکلات عمده‌ای است که موجب کندی در مراودات اقتصادی فیمابین شده است که حل این مشکلات جزو مطالبات فعالان اقتصادی بخش‌های خصوصی از دولتمردان دو کشوراست در عین حال انتظار می‌رود با تسهیل تردد تجار و یکسان‌سازی تعرفه‌های گمرکی زمینه برای تجارت سالم و روان میان فعالان اقتصادی بیش از پیش فراهم شود.
خوشبختانه در سفر اخیر رئس جمهوری به بغداد امیدهای تازه‌ای ایجاد شد.
مایلم آمادگی بخش خصوصی ایران در قالب اتحادیه‌ها و انجمن‌ها و تشکل‌های تخصصی وابسته به اتاق ایران جهت بازسازی زیرساخت‌ها و بخش‌های صنعتی و معدنی عراق و همچنین ارائه خدمات فنی و مهندسی و سرمایه‌گذاری مشترک در زمینه‌های مختلف عمرانی کشور عراق از جمله ساخت و ساز فرودگاه، جاده‌سازی، سدسازی، کشاورزی، صنایع غذایی، گردشگری زیارتی، توریسم درمانی، تولید مشترک در زمینه‌های لوازم خانگی، نساجی، فراورده‌های لبنی و مصالح ساختمانی را اعلام کنم.
در این رابطه پیشنهاداتی ارائه می‌شود:
1- امضای موافقتنامه تجارت آزاد بین دو کشور
2- تعمیق روابط اقتصادی دو کشور از طریق ایجاد مناطق آزاد تجاری، شهرک‌های صنعتی و ساماندهی بازارچه‌ها و ایجاد دروازه مشترک گمرکی بین دوکشور.
3- نگاه به ایران به عنوان دروازه ورود به کشورهای آسیای میانه (CIS) و استفاده از مسیر ترانزیتی ایران برای دسترسی به بازار بزرگ 450 میلیون نفری پیرامون. همچنین استفاده از مسیر ترانزیتی عراق برای دسترسی به بازار سوریه، لبنان و اردن.
4- ایجاد سازوکارهای لازم برای حضور گسترده شرکت‌های صدور خدمات فنی ومهندسی ایران در پروژه‌های عمرانی عراق از جمله راه‌سازی، ساخت‌وساز، نیروگاه و پروژه‌های نفت، گاز وپتروشیمی و پرداخت مطالبات شرکت‌های خدمات فنی ومهندسی ایران که در عراق پروژه‌های متعدد اجرا نموده یا در حال اجرا هستند.