غلامحسین شافعی در نشست شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی خراسان رضوی در مشهد به نام‌گذاری سال «رونق تولید» اشاره و بیان کرد: نگرانیم که برای تحقق رونق تولید همان شیوه‌های رایج گذشته یعنی تزریق منابع مالی به بخش تولید بدون مطالعه و بررسی کارشناسانه لازم صورت گیرد که جز اتلاف منابع ثمر دیگری ندارد.
وی ادامه داد: وقتی در کشور همه برنامه‌ریزی‌ها به سمتی پیش می‌رود که نظام انگیزشی و پاداشی به کارهای واسطه‌گری و دلالی اختصاص می‌یابد چگونه تولید رونق می‌گیرد؟ اگر به تغییر ساختار در بخش تولید توجه صورت نگیرد هرقدر هم منابع به آن تزریق شود تولید رونق نمی‌گیرد.
رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران گفت: سودآوری کارهای غیرمولد در کشور تضمین‌شده و فعالیت در این حوزه بدون خطرپذیری و چندین برابر سودآوری بخش مولد است لذا ضرورت دارد دولت و مجلس شورای اسلامی در این زمینه فکری اساسی کنند زیرا تولید با این ساختار معیوب اقتصادی رونق نمی‌گیرد.
وی پیشنهاد کرد که شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی در خراسان رضوی طی مدت یک ماه بسته‌ای پیشنهادی را برای رونق تولید تهیه و به اتاق ایران ارائه دهد.
وی مشکلات اقتصادی کشور را ریشه‌ای توصیف و بیان کرد: نمی‌توان از یک استاندار انتظار داشت همه مشکلات را حل کند. به‌عنوان‌مثال هم‌اینک در مهم‌ترین مؤلفه در حوزه رونق تولید بهبود فضای کسب‌وکار است که مجلس شورای اسلامی نیز قانون خوبی در این زمینه تصویب کرده اما از یک‌سو برخی دستگاه‌های اقتصادی قانون‌زدایی می‌کنند و از سوی دیگر خود مجلس نیز گاها قوانینی تصویب می‌کند که دست و پای فعالان اقتصادی را می‌بندد.
شافعی افزود: یکی از مهم‌ترین مشکلات کشور قوانین متناقض است؛ به‌گونه‌ای که گاه مشاهده می‌شود برای یک موضوع واحد دو قانون ر وجود دارد که یکی دیگری را نقض می‌کند.
کمک به سیل‌زدگان
وی در ادامه همچنین گفت: کمک‌های نقدی فعالان اقتصادی در اتاق ایران برای هم‌وطنان سیل‌زدگان ادامه دارد. امید است بتوان اقدامات زیربنایی برای مناطق سیل‌زده کشور انجام داد.
شافعی افزود: خراسان رضوی معین اقتصادی استان گلستان تعیین‌شده و شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی خراسان رضوی نیز در حیطه فعالیت خود جزو شوراهای برتر در سطح کشور است لذا این استان باید در کمک‌رسانی به هم‌وطنان سیل‌زده نیز سهم بالایی داشته باشد.
وی گفت: به فعالان اقتصادی خراسان رضوی توصیه می‌شود کمک‌های غیر نقدی خود را برای سیل‌زدگان قطع و آن را تبدیل به کمک‌های نقدی کنند تا بتوان ساخت اماکن عمومی مثل مدرسه و مسجد را در مناطق سیل‌زده آغاز کرد.