دی‌اکسید کربن اصلی‌ترین بخش گازهای گلخانه‌ای در جهان است که جان بسیاری از افراد را به صورت سالانه می‌گیرد و محیط‌زیست را به جایی زیست‌ناپذیر تبدیل می‌کند. بررسی‌های پایگاه خبری اتاق ایران از گزارش بانک جهانی نشان می‌دهد از سال 1960 تا کنون میزان کربنی که در ازای هر نفر وارد جو زمین می‌َشود 60درصد افزایش یافته‌است. در این شرایط چند نفر از رهبران کشورهای جهان به اضافه رئیس بانک جهانی دور هم جمع شده‌اند و روی افزایش قیمت کربن مذاکره کرده‌اند. آن‌ها معتقدند کشورها و شرکت‌هایی که کربن را وارد جو زمین می‌کنند باید بهای آن را بپردازند. از نظر آن‌ها این قیمت‌گذاری می‌تواند انگیزه‌ای برای آن‌ها باشد تا به راهکارهای جایگزین کربن روی بیاورند.
دی‌اکسید کربن سهم 80درصدی در گازهای گلخانه‌ای جهان دارد اما بررسی‌های پایگاه خبری اتاق ایران از گزارش بانک جهانی نشان می‌دهد تنها 12درصد از این انتشارات با قیمت کربن پوشش داده می‌َشوند. اکنون کمیته‌ای تشکیل شده تا قیمت‌گذاری بر روی کربن را مورد بررسی قرار بدهد و جامعه جهانی را تشویق کند که این عدد را تا سال 2020 به 25درصد برساند. هدف بعد از آن نیز رقم 50درصد است.
ده نفر از رهبران دنیا از جمله آنجلا مرکل صدراعظم آلمان، انریکه پنانیتو رئیس‌جمهوری مکزیک و جیم یونگ کیم رئیس بانک جهانی دور هم جمع شده‌اند و تصمیم گرفته‌اند قیمت کربن را به حدی افزایش بدهند که تا سال 2020 حدود 25درصد از انتشارات در جهان را پوشش بدهد. رقم 50درصد نیز برای یک دهه پس آن در نظر گرفته شده‌است.
در حال حاضر 40کشور دنیا و 23 شهر و منطقه برای کربنی که هوا را آلوده می‌کند قیمت گذاشته‌اند. این گاز 12درصد از گازهای گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهد که سالانه وارد جو زمین می‌شود. همانطور که کیم رئیس بانک جهانی نیز گفته‌است، باید اقدامات بیشتری برای قیمت‌گذاری کربن صورت بگیرد تا کشورها بتوانند از این طریق مانع گرمایش جهانی بشوند.
در نشستی که با حضور ده نفر از رهبران جهان برگزار شد سه قدم اصلی در نظر گرفته شده‌است. این سه قدم می‌تواند همکاری جهانی در زمینه قیمت‌گذاری روی کربن را عمیق‌تر کند. نخست تعداد کشورها و کسب‌وکارهایی که در سیستم قیمت‌گذاری کربن شرکت می‌کنند باید افزایش پیدا کند. دوم، قیمت‌ها باید آنقدر چشمگیر باشند که روی کاهش آلودگی اثر بگذارند و به شرکت‌ها انگیزه بدهند تا روی راهکارهایی سرمایه‌گذاری کنند که به کربن کمتری نیاز دارد. و سوم اینکه باید ارتباط بهتری میان مناطق مختلف با نظام قیمت‌گذاری ملی برقرار شود.
کریستین لاگارد رئیس صندوق بین‌المللی پول نیز پیش‌تر گفته بود که این قیمت‌گذاری می‌تواند 10درصد از انتشار کربن را کاهش بدهد. پیش از این نیز بان کی مون رئیس سازمان ملل در نشستی در ماه آوریل گفته بود باید روی آلودگی هوا قیمت گذاشت، یعنی هر کسی که بیشتر هوا را آلوده کند، پول بیشتری پرداخت کند. کشورها و شرکت‌ها نباید بدون توجه به محیط‌زیست توسعه پیدا کنند بلکه باید به فکر توسعه پایدار باشند.
در حال حاضر 90کشور در جهان پذیرفته‌اند که قانون قیمت‌گذاری کربن را در دستور کاری خود قرار بدهند. بیش از 450شرکت بزرگ و فعال در جهان نیز به صورت داوطلبانه میزان انتشار کربن خود را اعلام می‌کنند و قیمت آن را پرداخت می‌کنند.