عباس آرگون، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران گفت: آنچه که به عنوان تصمیم جدید ارائه می‌شود باید دو ویژگی را در خود جای داده باشد. از یک سو این تصمیمات باید متناسب با شرایط هر بخش و صنعت اتخاذ شود و از سوی دیگر توانایی پیش‌بینی آن برای بخش خصوصی وجود داشته باشد.
وی با اشاره به مشکلات به وجود آمده برای صادرکنندگان که پس از ممنوعیت‌های صادراتی به وجود آمد، تصریح کرد: اساساً صادرات یک فرایند پیچیده و طولانی‌مدت است، زیرا ابتدا باید بازار هدف شناخته شود، سپس مذاکرات آغاز شده و به مرحله عقد قرارداد برسد. این موضوع برای صادرکنندگان ایرانی که با معضل تحریم مواجه هستند، حتی پیچیده‌تر نیز می‌شود.
عضو اتاق تهران ادامه داد: متاسفانه ما در ماه‌های گذشته بارها شاهد آن بودیم که تمام زحمات صادرکنندگان ایرانی با یک تصمیم جدید به باد می‌رود. صادرکنندگان ما پس از ماه‌ها تلاش یک بازار هدف را پیدا کرده و شرایط را برای انتقال کالا فراهم می‌کردند و ناگهان با یک دستور جدید، صادرات آن کالا متوقف می‌شد. ما حتی شاهد آن بودیم که کالایی که به گمرک رسیده بود، از حضور در بازار محروم می‌شد.
به گفته آرگون، آنچه بیشترین آسیب را به اقتصاد ایران وارد کرده، موضوع پیش‌بینی ناپذیر بودن دستورات دولت است زیرا وقتی بدون اعلام قبلی ناگهان کار متوقف می‌شود، هم یک بازار هدف از دست می‌رود و هم اعتبار صادرکننده ایرانی خدشه‌دار می‌شود.
وی با بیان اینکه قبل از هرچیز قابل پیش‌بینی بودن فضا و دستورات برای صادرات ایران مهم است، گفت: در شرایطی که نفت ما تحریم شده، می‌توان فضایی درست کرد که با افزایش صادرات غیرنفتی، میزان اتکا به نفت کاهش یابد، این مهم جز با همراهی دولت و تسهیل سیاست‌های صادراتی ممکن نخواهد بود.
به گفته این فعال اقتصادی سیاست‌هایی همچون وضع عوارض صادراتی به جای ممنوع کردن صادرات، می‌تواند بخشی از مشکلات را برطرف کند اما باید هر یک از این تصمیمات براساس واقعیت‌های بازار و شرایط بین‌المللی گرفته شود.