ناگفته‌های گفت‌وگوی تلویزیونی حسن روحانی چیست؟ موسی غنی‌نژاد، اقتصاددان به پایگاه خبری اتاق ایران می‌گوید: «حسن روحانی، در گفت‌وگوی تلویزیونی خود با مردم در سه حوزه «اقتصادی»، «اجتماعی» و «امنیتی» صحبت کرد. او در گزارشی که از وضعیت حوزه‌های متعدد بخصوص اوضاع اقتصادی کشور ارایه داد، به‌نظر می‌رسید که از اوضاع کشور راضی است.»
اما در این میان باز هم مسائل اقتصادی بر دیگر موضوعات می‌چربید. حسن روحانی گرچه هنوز آمار اولیه‌ای از رشد اقتصادی کشور ندارد اما از علایمی یاد می‌کند که حکایت از حرکت رو به جلو دارد. او نمودارهای آماری را نشان می‌دهد که از وضعیت تورم، تولید و صادرات نفت خام و کالاهای غیر نفتی و واردات گمرکی می‌گوید، و با این نمودارها می‌خواهد بگوید که اوضاع با گذشته تفاوت ملموسی کرده و او از وضعیت موجود کشور را برنامه اقتصادی دولت در یکسال باقی‌مانده چیست؟ ما هیچ پاسخی برای این سوالات دریافت نکردیم.»
به‌گفته غنی‌نژاد، پرسش‌گرها هم، پرسشگرهای خوبی نبودند و سوالات چالشی مطرح نکردند. ترجیح دادند اجازه داده شود رئیس‌جمهور آنطور که دلش می‌خواهد صحبت کند؛ برای همین برخی از سول‌ها بدون پاسخ باقی ماند.
موسی غنی‌نژاد معتقد است: «مهمترین مسئله‌ای که الان مطرح است این است‌که آیا دولت در این مدت یکسال برنامه اقتصادی منسجمی دارد یا می‌خواهد برای انسجام بیشتر تیم اقتصادی خود چه کار کند. اما دکتر روحانی به این بسنده کرد که بگوید در جهت مناسب حرکت می‌کنیم. او در این گفت‌وگو به کلیات بسنده کرد و وارد جزئیات نشد.»
به گفته این اقتصاددان، در این گفت‌وگو، عنوان شد که باید به بخش خصوصی فرصت داده شود تا کار کند. اما هیچ اشاره‌ای به معضلات بخش خصوصی و موانع کار آنها نشد.
او تصریح می‌کند: «انتظار می‌رفت که در مورد فضای کسب و کار، موانع و آسیب‌های این حوزه به صورت مصداقی گفت‌وگو میشد و موانع به طور شفاف با مردم در میان گذاشته میشد.»
غنی‌نژاد می‌گوید: «شاید دکتر روحانی با تکیه بر کلیات و عبور از جزئیات نمی‌خواست دست مخالفان و منتقدان خود بهانه بدهد تا این صحبت‌ها را دستاویز قرار دهند و هر روز مانع دیگری در کار دولت بتراشند. شاید بخش خصوصی و جامعه انتظار داشت که رئیس‌جمهور طوری صحبت می‌کرد که مخالفان را در موضع تدافعی قرار می‌داد ولی رویه دولت، یک روش اعتدالی است و این بار هم دکتر روحانی به همان رویه و روش اعتدالی خود عمل کرد و از تنش‌زایی در جامعه پرهیز کرد.»
او در بخش دیگری از مطالبات بخش خصوصی می‌گوید: «انتظار می‌رود که اتاق ایران به عنوان پارلمان بخش خصوصی مطالبات این حوزه را به صورت جدی دنبال کند. مشخص است که آقای روحانی تمایل زیادی دارد فعالیت اقتصادی بخش خصوصی جدی دنبال شود و فضای بیشتر برای فعالیت به این حوزه داده شود. اتاق ایران باید مطالبات مشخص فعالان اقتصادی را در مقابل دولت بگذارد و از دولت مطالبه داشته باشد. اگر رئیس دولت وارد جزئیات مشکلات نشده دلیل بر این نیست که بخش خصوصی جزئیات مشکلات خود را با دولت در میان نگذارد.»
غنی‌نژاد معتقد است: «دکتر روحانی بر روش اعتدالی خود اصرار دارد و سعی می‌کند از تنش زایی جلوگیری کنند. یا می‌خواهد با ملایمالت بیشتری مشکلات را مرتفع کند. البته ما هم از موانع و مشکلات داخل دولت و مناسبات نیروها با همدیگر خبر نداریم. شاید حق با ایشان باشد.»
او تاکید می‌کند: «بخش خصوصی باید بر برنامه‌های خود اصرار بورزد تا فضای کسب و کار برای بخش خصوصی مناسب شده و مشکلات این حوزه مرتفع شود.»