رادیو مجازی اتاق ایران - 12 آبان 1403

نگاه اکونومیست به کشاورزی هوشمند

ملاقات سیلیکون‌ولی با سنترال‌ولی

فناوری اطلاعات به اَشکال مختلف پای خود را به کشاورزی کشانده‌است

16 مرداد 1395
کد خبر : 3022
اشتراک گذاری
اشتراک گذاری با
تلگرام واتس اپ
لینک

می‌توان مزرعه‌داری را مانند یک ماتریس در هندسه در نظر گرفت. یک کشاورز به طور مستمر باید متغییرهایی مانند آب‌وهوا، درجه رطوبت، میزان علف‌های هرز محصول، سلامت دانه‌ها و هزینه آن‌ها را بررسی کند. اگر او بتواند این معادلات هندسی را به خوبی حل کند و همه‌چیز را به درستی برآورد کند آن‌وقت می‌تواند همه‌چیز را به حد بهینه برساند و سود بسیاری به دست بیاورد.

شغل مزرعه‌داریِ هوشمند دو جنبه دارد. نخست اینکه همه متغیرها به صورت دقیق و کامپیوتری بررسی می‌شوند به طوری‌که هیچ هزینه اضافی به همراه نخواهد داشت. دوم اینکه بار اضافی را از دوش کشاورز برمی‌دارد و آن را بر دوش ماشین‌ها می‌گذارد.

یکی از نمونه‌های معروف کاهش هزینه کشاورزی از این راه در سال 2001 توسط «جان دیر» انجام شد. او بزرگ‌ترین کارخانه تجهیزات کشاورزی را داراست. او کمک کرد این تجهیزات در هر نقطه‌ای از زمین مورد استفاده قرار بگیرند. این تجهیزات هر روز به روزتر می‌َشوند و هزینه‌های اضافی را کاهش می‌دهند.

اکنون فناوری‌های جدیدی روی کار آمده‌است. ماشین‌ها هر روز خاک‌ها را نمونه‌برداری می‌کنند و وضعیت آن‌ها را می‌سنجند. سیستم‌های جدید مسیر آب را بررسی می‌کنند و هر جایی که رطوبت لازم داشته باشد را تشخیص می‌دهند. ماشین‌ها حتی به خوبی تشخیص می‌دهند که تراکم پوشش‌های گیاهی به چه صورتی باشد که کمترین علف هرز را به دنبال داشته باشد. علاوه بر آن در زمان برداشت نیز ماشین‌ها می‌توانند دانه به دانه برداشت‌شده را بشمرند و میزان آن را برای کشاورز خود محاسبه کنند. چنین اطلاعاتی می‌تواند بیشترین کاربرد را برای کشاورز به دنبال داشته باشد. کشاورزان می‌توانند به کمک هواپیماهایی که بر فراز مرزعه خود به پرواز درمی‌آورند نیز اطلاعات مهمی به دست بیاورند. تجهیزات کشاورزیِ هوایی می‌توانند میزان پوشش محصول و حجم علف‌های هرز را به کشاورزی اطلاع بدهند.

حس‌گرهایی وجود دارند که می‌توانند میزان نیتروژن، اکسیژن و سایر عناصر مورد نیاز را به طور دقیق بررسی کنند. به این ترتیب کشاورزی مدرن می‌تواند همه‌چیز را رصد کند اما آنچه در این بین باید مورد توجه بسیاری قرار بگیرد «فناوری اطلاعات» است که باید هر لحظه در این فرایند دخالت کند. طی چند دهه گذشته در امریکا و اروپا شرکت‌هایی آغاز به کار کرده‌اند که در این زمینه به کشاورزان کمک می‌کنند. برخی از این شرکت‌ها تنها سازنده تجهیزات کشاورزی هستند. اما برخی دیگر دانه‌های خاصی را می‌فروشند که می‌تواند در این فرایند مدرن مورد استفاده قرار بگیرد.

کشاورزی به کمک ماتریس‌ها

مدل‌های کسب‌وکار نیز در این عرصه در حال تغییر است. اکثر شرکت‌ها بر اساس مدل‌های ماتریسی اطلاعاتی را از مزارع مختلف به دست می‌آورند و بسیاری از مسائل را پیش‌بینی می‌کنند؛ پس از آن پیشنهادها و توصیه‌هایی را به کشاورزان خود ارائه می‌دهند که او را به سمت کسب‌وکار جدید هدایت می‌کند و در نهایت منجر به خرید و فروش برخی از محصولات می‌َشود.

اما شیوه جدید کشاورزی هوشمند باعث شده هر کسی کسب‌وکار با کوچک‌ترین تجربه در کشاورزی و یا حتی بدون تجربه‌ای در این زمینه قدم به این حرفه بگذارد. در حال حاضر بسیاری از افراد سیلیکون‌ولی به سمت کشاورزی هوشمند در سنترال‌ولی حرکت می‌کنند. هر یک از این افراد تخصص خود را روی یک محصول خاص می‌گذارند؛ مثلاً تنها روی انگور تمرکز می‌کنند و مدل‌های ریاضی برای آن ابداع می‌کنند. این جریان در حال حاضر به تبی داغ در کالیفرنیا تبدیل شده‌است.

به این ترتیب اکنون به لطف این مدیریت و مزرعه‌داری جدید می‌توان از هر گونه اطلاعاتی در کشاورزی بهره گرفت؛ این اطلاعات هزینه‌های کشاورزی را به حداقل رسانده‌است. حالا کنترل به آخرین حد خود رسیده و محصولات طبیعی در محیطی کاملاً مصنوعی رشد می‌کنند. بسیاری از مزرعه‌ها بدون حضور مستقیم و دائم کشاورزان و تنها با حضور چند دوربین اداره می‌شوند. این جریان صنعت کشاورزی را به طور کامل متحول کرده‌است.

کاهش هزینه در مزرعه‌های جدیدی به جایی رسیده که آن‌ها از پنل‌های خورشیدی برای انجام کارهای خود استفاده می‌کنند. از یک طرف هواپیماهایی با کنترل ماهواره‌ای بر فراز مزرعه‌ها پرواز می‌کنند و وضعیت را رصد می‌کنند و از طرف دیگر تراکتورهایی با صفحات خورشیدی بدون اینکه انرژی چندانی مصرف کنند به زمین‌های کشاورزی رسیدگی می‌کنند. شرکت‌های تولیدکننده پنل‌های خورشیدی بیشترین تلاش خود را به کار بسته‌اند تا در این زمینه نیاز کشاورزان را برآورده کنند.

این شیوه‌های کشاورزی حتی می‌تواند به صورت زیرزمینی نیز انجام شود. مرزعه‌داران می‌توانند زمینی که برای کشاورزی اشغال کرده‌اند را نیز کاهش بدهند. به این ترتیب می‌توان انتظار داشت که به زودی شاهد «مزرعه‌های عمودی» در ساختمان‌های بزرگ نیز باشیم. بر خلاف محیط‌های گلخانه‌ای، مزرعه‌ها هیچ نیازی به نور مستقیم خورشید و فضای شیشه‌ای بزرگ و پرهزینه نخواهند داشت بلکه با شیوه‌های دقیق علمی و به کمک تجهیزات علمی جدید پایه‌ریزی خواهند شد. این مزرعه‌ها احتمالاً نمی‌توانند به تنهایی شکم همه مردم دنیا را سیر کنند اما می‌توانند بخش مهمی از بازار جهان را در دست خود بگیرند. همه این‌ها تنها به کمک چند ماتریس ساده قابل انجام خواهد بود.

در همین رابطه