12 سال پیش در روز جمعه، 11 آبان 1386 با مصوبه 611 جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز سوم اردیبهشت، روز تولد شیخ بهایی، در تقویم کشورمان به‌عنوان روز ملی کارآفرینی نام‌گذاری شد.
سومین روز اردیبهشت‌ماه مصادف با بزرگداشت شیخ بهایی به نام مردمانی خورده که ارزش خلق می‌کنند؛ مردان و زنانی که رفع مشکلات را در اولویت قرار داده‌اند، بی‌آنکه از مواجه با سختی‌ها و کمبودها دلسرد شوند.
مشکلات پیش روی کارآفرینان در دو دسته خلاصه می‌شوند؛ بخشی که مربوط به دولت و قوانین و زیرساخت‌ها و بیمه و مالیات است و بخشی دیگری که ناشی از مشکلات اکوسیستم امروزی جامعه و عدم سنخیت روحیه ما با کارآفرینی است.
شدید بی‌راه نباشد که بگوییم که ما در جامعه امروز، یاد نگرفته‌ایم در کنار هم زندگی کنیم، کار بیافرینیم و زمینه رشد خود و دیگران و جامعه را فراهم آوریم و همین مسئله اهمیت کارآفرین و کارآفرینی را دوچندان می‌کند.
کارآفرین، از یک‌سو دل در گرو توسعه و رشد اکوسیستم کارآفرینی دارد و از سوی دیگر برای اعتمادسازی و اعتماد کردن در جامعه را به‌عنوان مهم‌ترین عامل موفقیت و رشد اکوسیستم نهادینه کند. این راه، بی‌شک سخت و جان‌فرساست؛ اما برای کارآفرین کافی است که نتیجه عبور از این راه سخت و جان‌فرسا فایده‌ای برای جامعه و مردمان داشته باشد تا همه این سختی‌ها را به جان بخرد.