دومین رویداد مشاوره به کسبوکارها به‌صورت حضوری و مجازی برگزار شد؛ این رویداد مشاوره به کسب‌وکار به همت معاونت کسب‌وکار اتاق ایران و به ابتکار کانون شبکه مشاوران مدیریت و مهندسی ایران کار خود را آغاز کرده است. قرار است در قالب این رویداد تا پنجشنبه 16 بهمن، سلسله نشست‌هایی با موضوعات مختلف برگزار شود.
حفظ و توسعه بنگاه‌های بخش خصوصی در شرایط کنونی، مدیریت سرمایه‌های انسانی، تحول دیجیتال و هوشمند سازی کسب‌وکار، امور بیمه و مالیات و مالی و تأمین سرمایه سرفصل‌هایی هستند که در این رویداد موردتوجه قرار می‌گیرد.
در این نشست حمیدرضا مفتخری، مهدی جعفری‌منش و آذر صائمیان برای علاقه‌مندی سخنرانی کردند.
اولین گزارش ارائه‌شده در رویداد کسب‌وکار توسط حمیدرضا مفتخری با عنوان «حفظ و توسعه بنگاه‌های بخش خصوصی در شرایط کنونی» ارائه شد.
او از استاندارد مدیریت پروژه درگذر زمان گفت: استاندارد بین‌المللی راهنمای مدیریت پروژه ISO 21502: 2020 نتیجه 8 سال تلاش سازمان جهانی استانداردسازی (ISO) برای طرح‌ریزی مجدد یک استاندارد بین‌المللی معتبر در حوزه مدیریت پروژه است. این استاندارد بین‌المللی با مشارکت بیش از 500 نفر از سرتاسر دنیا تهیه‌شده است و راهنمایی‌های عمومی، اصول محوری و آنچه راهکارهای قابل‌قبول در حوزه مدیریت پروژه به شمار می‌روند را تشریح می‌کند. یکی از ویژگیهای ISO 21502: 2020 همسویی آن باراهنمای گستره دانش مدیریت پروژه: ویرایش هفتم (PMBOK: 7 Edition) موسسه مدیریت پروژه آمریکا (PMI) است که در سال 2021 منتشر می‌گردد. ISO 21502: 2020 دارای 17 گروه موضوعی و 5 گروه فرایندی بوده و 50 روش مدیریت پروژه را برای اداره پروژهها تشریح می‌کند.
مفتخری ادامه داد: مفاهیم جدید با بهره‌گیری از 4 استاندارد قبلی مدیریت پروژه، مدیریت طرح، مدیریت پورتفولیو و مدیریت حاکمیت پروژه مرتبط با چرخه حیات مدیریت پروژه و پرداختن به اجرای پروژهها با رویکرد مدیریت پروژه چابک و تأمین انتظارات سازمان از اجرای پروژهها یکی از مهم‌ترین تغییراتی هست که در این استاندارد رخ‌داده است.
مزایای رقابتی حاصل از پیاده‌سازی و استقرار دانش مدیریت پروژه عبارت‌اند از: مدیریت پروژه در سال‌های اخیر جایگاه ویژه‌ای در تجارت پیداکرده است. این مهارت به یکی از ارکان مهم برای رسیدن به مزایای رقابتی در تجارت جهانی است. از همین رو مدیران شرکت‌های تجاری در تلاش‌اند تا با کسب این مهارت یا استخدام مدیران پروژه، جایگاه خود را در تجارت بهبود بخشند.
فرآیند مدیریت پروژه مستلزم کسب مهارت‌های لازم برای انجام این کار است. این مهارت‌ها شامل سه دسته: مهارت تحول، مهارت عملیاتی و مهارت فنی هستند.
به گفته مفتخری پیاده‌سازی سیستم مدیریت پروژه در شرایط بحران، به شما کمک می‌کند: در یک صنعت تخصص داشته باشید. در ارائه یک نقش خاص در سازمان مشتری ( کارفرما و یا بهره‌بردار) تخصص داشته باشید. در ارائه یک خدمت خاص تخصص داشته باشید. یک فناوری یا فرایند واقعاً منحصربه‌فرد را ارائه دهید. بر شناخت یک مخاطب و ذی‌نفع کلیدی به‌عنوان یک هدف خاص تمرکز داشته باشید. به ارائه خدمت به مجموعه‌ای از ذی‌نفعان با اندازه و اعتباری خاص تخصص داشته باشید. همه کارکنان شما باید یک خصوصیت یا اعتبار ویژه مشترک در راستای حوزه‌های دانش مدیریت پروژه پیدا می‌کنند. در رابطه با ذی‌نفعان دارای تخصص باشید که خصوصیت یا ویژگی مشترکی ایجاد می‌کنند. بر حل و رفع یک چالش خاص در اجرای پروژهها تمرکز داشته باشید. افرادی را به‌عنوان کارشناس در اختیار داشته باشید که در حوزه خودشان شناخته‌شده باشند. دسترسی به مجموعه منحصربه‌فردی از اطلاعات را پیشنهاد دهید که از طریق منابع دیگر قابل‌دسترس نباشد.
او ادامه داد: باید بر روی اندازه شرکت و بنگاه خود تمرکز کنید. بر رابطه خود با یک شریک یا بنگاه مادر تأکید کنید. در مقایسه با تمامی رقبا خود نگاه و رفتاری متفاوت خواهید داشت.
مفتخری در ادامه از شایستگی کارکنان یک سازمان گفت: شایستگیهای مدیریت پروژه را میتوان به موارد زیر و البته نه‌فقط محدود به این موارد تقسیم‌بندی کرد: شایستگیهای فنی موردنیاز برای تحویل پروژهها به‌صورت ساختاریافته، که شامل اصطلاحات، مفاهیم و فرآیندهای مدیریت پروژه هستند که در این استاندارد بین‌المللی تعریف‌شده‌اند. شایستگیهای رفتاری که به روابط کارکنان در داخل مرزهای تعریف‌شده پروژه مربوط میباشند. شایستگیهای ساختاری- محیطی که مرتبط با مدیریت پروژه درون محیط سازمان و محیط خارجی هستند. سطوح شایستگی میتوانند از طریق فرایندهای توسعه حرفهای مانند آموزش، مربی‌گری و تربیت در داخل یا خارج یک سازمان ارتقاء داده شوند.
او ادامه داد: برخی از محدودیت‌های پروژه عبارت‌اند از: مدت‌زمان یا تاریخ موردنظر برای پروژه؛ در دسترس بودن بودجه پروژه؛ در دسترس بودن منابع پروژه مانند کارکنان، تسهیلات، تجهیزات، مواد، زیرساخت‌ها، ابزارها.
بعد از آن مهدی جعفری‌منش سخنرانی کرد. او از حفظ و توسعه کسب‌وکار در شرایط بحرن گفت. بحران رویدادی است که به‌طور طبیعی یا به‌وسیله‌ی بشر، به‌طور ناگهانی یا به‌صورت فزاینده به وجود آید و سختی و مشقتی را به تحمیل می‌کند که برای برطرف کردن آن نیاز به اقدامات اضطراری، اساسی و فوق‌العاده است.
جعفری‌منش گفت: بحران منتج از سه عنصر است: تهدید یا فرصت، زمان محدود و میزان فشار.
جعفری منش با گفتن اینکه بحران هرکدام از ما چیست؟ ادامه داد: بحران ما می‌تواند نماد مشکل مهم و بزرگ ما باشد اما این مشکل مهم و بزرگ برای دیگری هم بحران است؟ بحران چیست؟ بحران کار و کسب شما چیست؟ آیا بحران یک برای همه غیرمنتظره غیرقابل‌پیش‌بینی است؟و یک اتفاق برای همه یک بحران قلمداد می‌گردد؟ آیا کرونا برایتان یک بحران بوده است.
جعفری منش تأکید کرد: بحران زمانی آغاز می‌شود که مابه آن بحران بگوییم.
او ادامه داد: سؤالاتی که مدیران کسبوکارها باید از خود بپرسند این است: اگر "اقتصاد من" متحمل ضربه جدی شود، چه تأثیری روی چه کسانی خواهد گذاشت؟ با توجه به درک تأثیرات این اتفاق، این امر چگونه بر نحوه، زمان تولیدات و درآمد شرکت ، تأثیر خواهد گذاشت؟ با توجه به تغییرات ناشی از این اتفاق، چگونه می‌توانم جایگاه شرکت خود را در جهت ارائه بهترین و پرسودترین خدمات تثبیت نمایم؟ چه اقدامی را می‌توانیم در راستای کاهش و کنترل ریسک‌های مربوط به این بحران بر روی شرکت انجام دهم؟ این شرایط چه فرصت‌های بزرگی را برای من و شرکتم پدید آورده است؟
او از ویژگی کسبوکارها کارآمد گفت و توصیه‌هایی که به مدیران در شرایط بحرانی شد. اینکه مدیر باید نقاط قوت و ضعف کار خود را بشناسد و از فرصت‌ها و تهدیدهای شرایط بداند و مطابق با آن برنامه‌ریزی کند.
او درباره درس‌های کرونا گفت: مدیریت بحران باید شخص آموزش‌دیده و متناسب انتخاب شود؛ امور مهم و فوری را از هم تشخیص دهید، هیچ ملاحظه‌ای بالاتر از مدیریت بحران نیست؛ مدل‌های منعطف کسب‌وکار با تنوع محصولات و خدمات مقاوم‌تر هستند و تنوع در فعالیت اقتصادی آسیب‌پذیری را کم می‌کند. همراه همدلی با کارکنان و هدایت احساسات آن‌ها دست به عمل بزنید، باهدف انرژی بخشی به تیم هرروز تغییرات را ایجاد کنند، یک کسب‌وکار کارآمد کافی نیست، باید یک کسب‌وکار کارآمد مقاوم هم باشد. مدیریت ریسک و شناسایی ریسک‌ها برای کسبوکارها یک الزام است. یک بنگاه ازنظر بنیان‌های اقتصادی ضعیف بسیار آسیب‌پذیر است. مدیریت در شرایط بحران باید قاطع و در تصمیم‌گیری جسور و سریع باشد.
در پایان نشست آذر صائمیان سخنرانی کرد.
صائمیان درباره فرهنگ‌سازمانی مقاوم و مدیریت بحران گفت: مدیریت بحران به مجموعه‌ای از فعالیت‌ها، چاره‌جویی‌ها و دستورالعمل‌هایی اطلاق می‌شود، که دریک چالش یا بحران انجام می‌شود و هدف آن کنترل و یا کاهش روند و آثار منفی بحران است.
او گفت: مدیریت بحران به معنای سوق دادن هدفمند پیشرفت امور به روالی قابل‌کنترل و انتظار بازگشت امور در کوتاه‌ترین زمان به شرایط قبل از بحران است. برخلاف مدیریت ریسک که شامل ارزیابی تهدیدهای احتمالی و پیدا کردن بهترین راه جلوگیری از وقوع آن است، مدیریت بحران شامل برخورد با تهدیدهای قبل، حین و پس از وقوع تهدید است.
صائمیان هدف‌های مدیریت بحران را پیش‌بینی خطرها و عوامل منجر به بحران، برنامه‌ریزی و آمادگی برای مقابله با بحران‌های احتمالی، مقابله با بحران‌ها و ارائه راهکارهای مناسب برای مدیریت بحران و ایجاد شرایط زیست مناسب نام برد.
به‌گفته صائمیان برای آمادگی مدیریت بحران داشتن بینش بحران محور، به توانایی فکر کردن در مورد گزینه‌های (سناریوهای) بدترین حالت‌های قابل وقوع و درعین‌حال ارائه راه‌حل‌های بی‌شمار، نیاز دارد. از آنجایی‌که اولین روش، ممکن است جواب‌گو نباشد، سعی و خطا، یک روش پذیرفته‌شده است.
او ادامه داد: لازم است که همواره طرح مقابله با تهدیدهای احتمالی، پیش‌بینی شود. بدین منظور سازمان‌ها و افراد باید دارای یک برنامه پاسخ سریع برای مواقع اضطراری بوده و با انجام دادن تمرین، آمادگی کافی داشته باشند.
او تصریح کرد: اجرای طرح مدیریت بحران می‌تواند تهدید آسیب‌های احتمالی ناشی از بحران را کنترل نماید. البته یک بحران می‌تواند منجر به سه تهدید شود: امنیت عمومی، خسارت‌های مالی و جانی، آسیب رساندن به شهرت ملی/ سازمانی.
در ادامه صائمیان از مدل‌های مقاوم‌سازی گفت. او درباره ویژگی نظام فرهنگ سازمانی مقاوم تأکید کرد:
الف: سازگاری استراتژیک: قابلیت کنترل تغییرات ایجادشده به‌صورت پویا و پیوسته با حفظ هدف مشترک.
ب: رهبری چابک: ارزیابی ریسک و خطرهای با سطح بالای اطمینان و واکنش سریع و مناسب به فرصت‌ها و تهدیدها.
ج: حکم رانی قوی و توانمند: مسئولیت و پاسخ‌گویی در قبال ساختارها و سلسله‌مراتب سازمانی بر اساس ارزش‌ها و چشم‌انداز و مبتنی بر فرهنگ اعتماد، شفافیت و نوآوری.
به گفته صائمیان فرهنگ مقاوم‌سازمانی نماد ایجاد برتری و مزیت در رفتار سازمانی است. فرهنگ مقاوم‌سازمانی توانایی سازمان در پیش‌بینی، آماده‌سازی و واکنش و سازگاری با تغییرات فزاینده و اختلال و بی‌نظمی ناگهانی به‌منظور بقاء و کامیابی است.
او در ادامه این نشست گفت: ویژگیهای کلیدی فرهنگ‌سازمانی مقاوم، انطباق‌پذیری و سازگاری است. سازمان‌های فرهنگی مقاوم از ویژگی تحمل ابهام، ریسک‌پذیری و توان مقابله با پیچیدگی‌های محیطی بالایی برخوردارند. تعهد، مسئولیت‌پذیری و پاسخ‌گویی فردی و سازمانی حاصل رهبری اثربخش سازمان‌های مقاوم در مواجهه با بحران است. همچنین فرهنگ آینده‌نگاری و آینده‌پژوهی موجبات آمادگی تیمی را در سازمان‌ها به ارمغان می‌آورد. لذا در شرایط بحران نوآوری در مدیریت دانشی این سازمان‌ها را از آسیب‌های بحران ایمن می‌سازد.
او تاکید کرد: سازمان‌هایی که دارای فرهنگ مقاوم هستند، قابل پیش‌بینی، قانون‌مدار و پایدار هستند. این سازمان‌ها بر موفقیت، نتایج و عملکرد به‌عنوان ارزش‌های مهم تأکیددارند و برای توان‌افزایی در ورزیدگی فرهنگی به‌طور مستمر تلاش می‌کنند.