جذابیت محصولات پتروشیمی برای شرکت های ژاپنی

روزنامه ژاپن تایمز در گزارشی توصیفی و تحلیلی از منطقه عسلویه و میدان گازی پارس جنوبی، ایران را یکی از تامین کنندگان انرژی ژاپن نام برد و از جذابیت محصولات پتروشیمی برای شرکت های ژاپنی خبر داد.
روزنامه ژاپن تایمز گزارش یویچی کوزوکگاوا، خبرنگار خبرگزاری کیودو ژاپن را که به همراه هیاتی از این رسانه به تهران سفر کرده بودند، منتشر کرد. کوزوکگاوا در گزارش توصیفی خود از منطقه عسلویه به خیره کنندگی شعله های آتش از مشعل های گاز، تجهیزات پالایشگاهی مشتمل بر انبوه لوله، شیرفلکه و مخازن ذخیره اشاره می کند.

وی به نقل از «مراد دهداری» راهنمای تور بازدید خبرنگاران از عسلویه می نویسد، منطقه اقتصادی انرژی عسلویه در 900 کیلومتری جنوب تهران، جایی که دمای هوا در آن بیش از 40 درجه سانتی گراد است، قرار دارد.
خبرنگار کیودو می نویسد: منطقه اقتصادی انرژی عسلویه یک پروژه بلندپروازانه برای ایران است که با هدف استفاده از منابع گاز طبیعی پارس جنوبی تاسیس شده است. میدان گازی پارس جنوبی واقع در خلیج فارس در 100 کیلومتری این منطقه قرار دارد و گاز این میدان از طریق خط لوله های زیردریایی به عسلویه منتقل می شود. این پروژه همچنان در دست اجرا است و شامل چندین مرحله می شود.
وی افزود، ایران به این پروژه افتخار می کند و با وجود تحریم های بین المللی به توسعه آن ادامه داده است.
کوزوکگاوا به نقل از «امیرحسین زمانی نیا» معاون وزیر نفت در امور بازرگانی و بین الملل که با وی در تهران مصاحبه کرده بود، نوشت: ایران بیش از 80 میلیارد دلار ظرف هشت تا 10 سال گذشته برای توسعه این منطقه اقتصادی سرمایه گذاری کرده است.
« با وجود تحریم های اقتصادی و اینکه همه شرکا، مهندسان و شرکت های خارجی ایران را ترک کردند، ما توانسته ایم عسلویه را به کمک نیروی انسانی داخلی و فناوری بومی با سرعت خوبی توسعه دهیم.»
زمانی نیا، این توسعه را جنبه مثبت تحریم های اقتصادی بین المللی برای ایران دانست.
به گزارش کوزوکگاوا ،میدان پارس جنوبی در آب های سرزمینی ایران در مجاورت میدان گنبد شمالی که در آب های سرزمینی قطر قرار دارد واقع شده است.
این دو میدان، منطقه ای به وسعت 9 هزار و 700 کیلومتر مربع را در بر می گیرند که سه هزار و 700 کیلومتر مربع آن متعلق به پارس جنوبی(در خاک ایران) و 6 هزار کیلومتر مربع آن متعلق به گنبد شمالی(در خاک قطر) است.
میدان پارس جنوبی/گنبد شمالی با حدود 51 تریلیون متر مکعب ذخیره، بزرگ ترین میدان گازی جهان است.
کوزوکگاوا در ادامه به نقل از یک منبع آگاه در صنعت نفت و گاز ژاپن گفت: با توجه به اینکه ذخایر نفت و گاز ایران یکی از بزرگ ترین ذخایر نفتی و گازی جهان است، اگر ژاپن به دنبال متنوع سازی منابع تامین واردات انرژی خود باشد، این احتمال وجود دارد که ایران بخشی از این برنامه باشد.
با این حال ایران قادر نبوده است منابع غنی گاز طبیعی خود را در بازار بین المللی بفروشد، بخش قابل توجه آن در بازار داخلی مصرف شده است.
با لغو تحریم های بین المللی به دنبال امضای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در ژوئیه (تیر-مرداد) گذشته ایران امیدوار است تولید گاز طبیعی خود را افزایش دهد و بخشی از آن را صادر کند.
به گفته معاون وزیر نفت ایران، این کشور هم اکنون روزانه بیش از 750 میلیون متر مکعب گاز تولید می کند و روزانه حدود 200 میلیون مترمکعب آن به دلیل زیرساخت های قدیمی و نبود فناوری روز هدر می رود.
ایران قصد دارد تولید گازطبیعی خود را در سه سال آینده به حدود روزانه یک میلیارد مترمکعب افزایش دهد درعین حال پروژه هایی به ارزش 20 میلیارد دلار را در مدت پنج سال برای کاهش مصرف انرژی داخلی اجرا می کند.
با این افزایش تولید برنامه ریزی شده، ایران امیدوار است به همسایگان خود از جمله عراق، ترکیه و عربستان سعودی گاز صادر کند.
کوزوکگاوا در ادامه گزارش خود به نقل از زمانی نیا گفت: ظرف 2 تا سه سال آینده ما صادرکننده اصلی گاز به کشورهای همسایه خواهیم بود.
وی ضمن اشاره به اینکه قیمت های گاز طبیعی در شرق آسیا جذاب تر از اروپا است، افزود: ایران امیدوار است به کشورهای شرق آسیا از جمله ژاپن گاز صادر کند.
در عین حال «یوئیچی یاماموتو» مشاور بخش خاورمیانه و آفریقا سازمان تجارت خارجی ژاپن در توکیو گفت: اکنون محصولات پتروشیمی ممکن است بیشتر از خود گاز طبیعی برای شرکت های ژاپنی جذابیت داشته باشد.
وی افزود: برای انتقال گاز از دریا لازم است گاز به گاز طبیعی مایع تبدیل و از تانکرهای مخصوص برای حمل آن استفاده شود که بدین ترتیب به سرمایه گذاری وسیعی نیاز است. با توجه به ثبات آینده ایران و نظر به اینکه شرکت های ژاپنی تا چه اندازه می توانند در ایران سرمایه گذاری کنند، عوامل نامطمئن وجود دارد.
« اگر شرکت های ژاپنی بخواهند در قالب سرمایه گذاری مشترک یا صندوق های سرمایه گذاری در منطقه اقتصادی انرژی عسلویه سرمایه گذاری کنند، محصولات پتروشیمی تولید شده جذاب خواهد بود.»
« شرکت های ژاپنی نمی توانند همه این محصولات را در ژاپن بفروشند. اما اگر بتوانند مدل اقتصادی طراحی کنند که در قالب آن بتوانند به کشورهای ثالث نیز محصول بفروشند، فکر می کنم برای آنها سرمایه گذاری امکان پذیر خواهد بود.»
کوزوکگاوا در ادامه این نوشتار افزود: ایران قصد دارد در آینده نزدیک به صورت جامع ، پروژه های متعددی را در بخش انرژی به همراه مدل جدید قراردادهای نفتی به منظور جذب سرمایه شرکت های خارجی ، معرفی کند.
زمانی نیا مطمئن بوده است که پروژه ها و قراردادهای پیشنهادی ایران در مدت کوتاه چند ماه انتخاب خواهند شد و پاسخ مثبت شرکت های خارجی را دریافت می کنند.
کوزوکگاوا به نقل از یک منبع صنعت نفت و گاز ژاپن گفت: روابط میان ایران و همسایگانش از جمله عربستان سعودی، تداوم تحریم ایران توسط امریکا و اصلاحات لاک پشتی بخش مالی ایران از جمله مهمترین عوامل نبود اطمینان است که مانع سرمایه گذاری خارجی در این کشور می شود.
این منبع ادامه داد: ممکن است شرکت های ژاپنی نتوانند اکنون هیچ تصمیمی بگیرند زیرا عوامل زیادی وجود دارند که از درجه اطمینان می کاهد. شرکت های ژاپنی تجربه تلخی از همکاری با صنایع نفتی و پتروشیمی ایران در گذشته دارند.
به دلیل جنگ طولانی ایران و عراق، یک پروژه چند میلیارد ینی پتروشیمی که مجری آن شرکت پتروشیمی ایران-ژاپن بود در سال 1991 بدون اینکه حتی شروع شود، مختومه شد.
همچنین، شرکت نفتی اینپکس ژاپن که 75 درصد سرمایه گذاری پروژه توسعه میدان آزادگان واقع در جنوب ایران، یکی از بزرگ ترین میدان های نفتی جهان، را عهده دار بود، مجبور شد در سال 2010 همزمان با تشدید تحریم های آمریکا علیه ایران از این پروژه کنار برود.
زمانی نیا در این زمینه گفت: احتیاط شرکت های ژاپنی قابل درک است. با این حال شرکت های ژاپنی علاقه مند همکاری دوباره با ایران در بخش انرژی هستند.
معاون وزیر نفت ایران ضمن بیان اینکه به نظر می رسد سیاست فعلی ژاپن کمتر روی نفت خام متمرکز است، ابراز امیدواری کرد شرکت های ژاپنی نقش فعال تری در پروژه های انرژی ایران به ویژه در بخش گاز بر عهده بگیرند.