فرصتها و راهکارهای تجارت با افغانستان با حضور سید حسین سلیمی رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان، شفیقالله عطایی، سرپرست هیات عامل اتاق تجارت و سرمایهگذاری اتاق افغانستان و مظفر علیخانی دبیر کل اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان بهصورت آنلاین برگزار شد.
در این کنفرانس، وضعیت امنیتی و سیاسی افغانستان و چشمانداز روابط اقتصادی و سیاسی دو کشور، فرصتهای تجاری و نیازهای کالایی و خدماتی افغانستان، فرصتهای سرمایهگذاری افغانستان، نحوه حضور در بازار افغانستان، خطوط اعتباری افغانستان و ایران و راهکارهای نقلوانتقال مالی و مناقصات و خریدهای دولتی افغانستان بررسی شد.
سید حسین سلیمی، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان با تأکید بر ضرورت تشویق سرمایهگذاری میان فعالان اقتصادی دو کشور، برخی از مهمترین حوزههای همکاری مشترک میان ایران و افغانستان را تشریح و تأکید کرد با بهرهگیری از ظرفیتهای کشور افغانستان، میتوان بسیاری از صنایع نیمه فعال کشور را فعال کرد.
سلیمی به واردات گوشت قرمز از برزیل و استرالیا در کشور اشاره کرد و گفت: این در حالی است که طعم گوشت قرمز وارداتی به دلیل تفاوت نژاد دامهای برزیل و استرالیا با ذائقه ایرانیها همسان نیست؛ اما با توجه به اینکه نژاد دام افغانستان به دامهای ایرانی نزدیکتر است میتوانیم تولید دام در افغانستان را ترویج کرده و گوشت آن را به کشور وارد کنیم که این اقدام به افزایش قدرت خرید افغانها و افزایش صادرات ما به این کشور کمک میکند.
سلیمی با بیان اینکه اتاق ایران و افغانستان تنها اتاقی است که تجار افغانستانی در هیئترئیسه آن حضور دارند، گفت: یکی از کارهایی که در این اتاق دنبال میکنیم تشویق ایرانیها به سرمایهگذاری در افغانستان است. رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان درعینحال ناامنی در برخی مناطق افغانستان را دلیل اصلی عدم تمایل سرمایهگذاری ایرانیها عنوان کرد.
او به کالاهای موردنیاز بازار افغانستان اشاره و خاطرنشان کرد: کفش، فرش ماشینی، محصولات چرمی و مواد غذایی بیشترین حجم صادرات ما به افغانستان را تشکیل میدهد چون طبع مصرفی برادران افغانستانی با ذائقه ایرانیها مشابه است. افغانهایی که در ایران سرمایهگذاری میکنند مستقیماً دنبال تولید چنین کالاهایی میروند.
سلیمی درباره مشکلات تجارت با افغانستان گفت: مهمترین مشکل ما تبادلات بانکی است. جلسات متعددی نیز با بانک مرکزی برگزار کردهایم. در حال حاضر موضوع تهاتر کالا به کالا تا زمان برقراری تبادلات بانکی بهعنوان راهحل مؤثر مطرحشده است. از سوی دیگر افغانها نیز مشکلاتی همچون صدور ویزا، تأمین ارز و اخذ اقامت ایران دارند که باید برای رفع آن تلاش کنیم.
رئیس اتاق مشترک بازرگانی افغانستان تأکید کرد: نهتنها افغانستان، بلکه باید ثبات اقتصادی خود را در کشورهایی که به آنها صادرات داریم، حفظ کنیم و در جهت ارتقای روابط تجاری خود با کشورهای هدف قدم برداریم. برای نمونه ایران 3 میلیارد دلار صادرات به افغانستان دارد و رقبایی از چین، پاکستان و ترکیه نیز به این بازار ورود کردهاند؛ اما اگر در جهت حفظ این بازار تلاش نکنیم، بازار به رقبا واگذار خواهد شد.
در ادامه، مظفر علیخانی، دبیر کل اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان تأکید کرد: دو کشور ایران و افغانستان به دلایل متعددی اقتصاد و تجارت آنها به هم گرهخورده و مکمل هم هستند؛ فرهنگ و اجتماع ایران و افغانستان هم میگوید این دو کشور درگذشته نهچندان دور یک کشور بودند والان هم هستند.
او ادامه داد: در چند دهه گذشته میلیونها دوست افغان در ایران زندگی کردند و خوشبختانه با برندها و تکنولوژی هم آشنا شدهایم. تاجاییکه تجار افغان تلاش کردند تا سقف 40 تا 50 میلیون دلار محصولات خود را به ایران صادر کنند.
علیخانی معتقد است سرمایهگذاری و تولیدات مشترک منجر به برقراری امنیت اقتصادی و اجتماعی دو کشور خواهد شد.
او حوزه معدن، کشاورزی، سرمایهگذاری در مناطق آزاد دو کشور، صنایع کوچک و متوسط و محصولات فرهنگی را موردتوجه قرارداد و لازمه تحقق این موضوع را معرفی سرمایهگذاران، تبادل اطلاعات و تهیه بانک اطلاعاتی از فعالان اقتصادی، برگزاری نمایشگاهها و همایشهای تجاری و حل مسائل و مشکلات از سوی اتاقهای بازرگانی دو کشور عنوان کرد.
از طرفی، دبیر کل اتاق مشترک بازرگانی ایران و افغانستان بر ضرورت راهاندازی بانک سومی باهدف حمایت از پروژههای دولتی و بخش خصوصی ایران و افغانستان تأکید کرد.
شفیق الله عطایی، سرپرست هیات عامل اتاق تجارت و سرمایهگذاری اتاق افغانستان هم ضمن تاکید بر این نکته که دو کشور ایران و افغانستان علاوه بر شراکت، دوست یکدیگر هستند، افزود: کشور افغانستان از هر اقدامی که منجر به تقویت روابط ایران و افغانستان شود، حمایت میکند
در ادامه، فرزاد مهرانی، مدیر امور اتاق ها و شوراهای مشترک اتاق ایران هم اظهار کرد: بازار افغانستان این مزیت را دارد که رقبای خارجی در آن کمتر فعالیت میکنند. با این حال برخی کشورهای دیگر نیز در حال ورود به بازار افغانستان هستند.
او معتقد است: به دلیل تحریمها وضعیت مانند قبل نیست و کشورهای خاورمیانه با محدودیت بیشتری مواجه هستند؛ به همین دلیل کشورهایی مانند افغانستان ایران و عراق بهرغم تأکیدات اما ناچارند که اقتصاد را اولویت اول خود قرار ندهند.