کلم بروکلی که دیگر میلی به خوردن آن نداشتید را در بشقاب می‌گذارید؛ این کار تنها یک رفتار اشتباه نیست بلکه رفتاری بد نسبت به سیاره زمین به شمار می‌آید. بررسی‌های پایگاه خبری اتاق ایران از گزارش اکونومیست نشان می‌دهد حدود یک‌سوم غذای موجود در جهان یعنی 1میلیارد و 300میلیون تن هر سال به هدر می‌رود. ارزش اقتصادی غذایی که دور ریخته می‌شود 750میلیارد دلار است. تأثیر محیط‌زیستی این مسئله چیست؟
دورریز غذایی در آلودگی نقش مهمی را ایفا می‌کند. ابتدا نوعی سوخت و انرژی نیاز است تا بتوان غذا را آماده کرد. برای تهیه هر غذایی مقداری گاز گلخانه‌ای وارد جو زمین می‌شود. انتشار گاز از طریق دورریز مواد غذایی در سال حدود 3میلیارد و 300میلیون تن است؛ اگر این میزان گاز را تنها یک کشور تولید می‌کرد سومین کشور آلاینده جهان بعد از چین و امریکا می‌شد. علاوه بر هوا، آب نیز وجود دارد. برای هر غذایی که می‌خوریم مقدار زیادی آب مصرف شده‌است. شاید باور نکنید که گوشتی که داخل بشقاب خود می‌گذارید و نمی‌خورید چقدر آب مصرف کرده‌است تا به آن بشقاب در دستان شما برسد. تولید هر کیلوگرم غلات هزار و 500لیتر آب مصرف می‌کند. هر کیلو گوشت گاو نیز ده برابر بیشتر آب مصرف می‌کند.
88میلیون تن غذا در اروپا هدر می‌رود
دورریز غذایی در حقیقت مشکل عمده کشورهای ثروتمند است. در این کشور مصرف‌کننده بدون نگرانی هر مقدار که مایل باشد از مواد غذایی مصرف می‌کند. برای مثال مصرف‌کنندگان تنها در اروپا مسئول 88میلیون تن غذای دور ریخته شده در هر سال هستند. اما کشورهای کم‌درآمد نیز با برخی مشکلات پایه‌ای مواجه هستند. برای مثال در هند حدود 40درصد از مواد غذایی در جاده‌های ناصاف تلف می‌شود.
اما به صورت کلی این افراد ثروتمند در کشورهای پردرآمد هستند که مسئول بخش عمده دورریز غذا در جهان هستند. به این ترتیب همین افراد باید در اولویت اصلاحات قرار بگیرند. شاید لازم باشد این افراد فرهنگ خود را اصلاح کنند و بشقاب‌های مصرفی خود را کوچک‌تر کنند. برخی کشورها مانند ایتالیا نیز از طریق قانون وارد شده‌اند. فرانسه نیز پیش‌تر افراد به این خاطر جریمه کرده‌است. به هر حال دورریز غذایی می‌تواند به محیط‌زیست آسیب جدی وارد کند و علاوه بر آن امنیت غذایی آیندگان را نیز به خطر می‌اندازد.