دولت سیزدهم ثبات را به اقتصاد برگرداند

رئیس اتاق مشترک ایران و امارات تاکید کرد: بهترین حالت برای همه فعالان اقتصادی، بازرگانان، تجار و تولیدکنندگان این است که اقتصاد ثبات داشته باشد.

فرشید فرزانگان، با اشاره به اینکه تقویت ارزش پول ملی تحت تاثیر عواملی همچون رشد نقدینگی است، خاطر نشان کرد: رشد نقدینگی به دلایلی همچون تولید پول برای جبران کسری بودجه دولت روی می‌دهد. در حقیقت هر وقت دولت دچار کسری بودجه می‌شود در طول سال احتیاج به شارژ ریال دارد که موجب تورم زا شدن اقتصاد می شود.

او ادامه داد: گاهی دولت برای جبران این کسری از صندوق ذخیره ارزی منابعی را دریافت می کند و آن را به صورت ریال منتشر می کند که در نهایت چون بر اساس تولید و اشتغال نیست، در ذات آن تورم ایجاد می‌شود. بنابراین باید انتظار داشت که هر سال ارزش پول ملی به دلیل کسری بودجه، کاهش پیدا کند.

وی افزود: اینکه ذات اقتصاد ایران باعث تشدید و ایجاد تورم می شود، بیان گر این است که اقتصاد ایران نیاز به جراحی اقتصادی بزرگ دارد. زیرا تورم معلول آن اساس و سازوکار اشتباهی است که ریخته شده است.

رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و امارات گفت: حال در شرایط بحران های اقتصادی، فشار اقتصادی بر ایران اوج می‌گیرد و مسئله کسری بودجه و شارژ رشد نقدینگی همزمان افزایش پیدا می‌کند. در حقیقت وقتی که در نمودارها مشاهده می‌کنیم، هر زمان که فضای اقتصادی ایران بازتر شده و ایران با دنیا تعامل داشته، رشد نقدینگی کاهش پیدا کرده و تورم افت پیدا کرده و این را می‌توان در همه نمودارها دید.

فرزانگان اظهار داشت: بنابراین باید به این نکته توجه داشته باشیم که بانک مرکزی برای تقویت ارزش پول ملی باید کاملا مستقل عمل کند و تحت عوامل سیاسی قرار نگیرد و سیاسی عمل نکند و تحت تاثیر دولت‌ها نباشد. هرچند قاعدتاً دولت‌ها به خاطر اینکه اقتصاد ما یک اقتصاد دولتی است و در واقع به صورت سیاسی اداره می‌شود حتماً بر بانک مرکزی فشار می‌آورند.

او در ادامه به نکته دیگری اشاره داشت و افزود: اساس کار رئیس جمهور آینده، ثبات اقتصادی است. حداقل حالا که ثبات اقتصادی وجود ندارد این فضا برای آینده قابل پیش بینی باشد یعنی همه ما انتظار داریم که با توجه به فاکتورهای اقتصاد کلان ارزش پول ملی ما به تدریج کاهش پیدا کند؛ به عبارت دیگر هر جا که این روند سرعت پیدا کند و ارزش پول ملی ریزش پیدا کند و یا اینکه برعکس مثل این روزها در واقع دلار در مقابل ریال ارزش خودش را هر روز از دست می دهد و یا ریال ارزشش بیشتر می شود، اگر این روند سرعتش بیشتر شود، یعنی چه افزایش و چه کاهش اگر با سرعت زیاد باشد، اینها محیط اقتصادی را پیش بینی ناپذیر می کند.

بر اساس اظهارات فرزانگان هرگاه محیط اقتصادی، پیش‌بینی‌ناپذیر شود به ضرر تولیدکننده است. به خاطر اینکه تجار و تولید کننده‌ها که اقلام مواد اولیه لازم برای تولید شان را ۵ تا ۶ ماه قبل و یا حتی به دلیل کرونا ممکن است یک سال قبل خریداری کرده باشند، بعد با ارزی که حواله کرده جامعه انتظار دارد که تولید کننده قیمت پایین تر کالای خود را عرضه کند و تولیدکننده هم مدعی است که با ارز گران تری کالاهای اولیه را تامین کرده است. همین تفاوت دیدگاه ها باعث می شود که مردم به سراغ خرید بزرگ نروند و وقتی که مردم مصرف نکنند و سراغ خرید بزرگ نروند، اقتصاد با رکود مواجه می‌شود. تمام اقتصادهایی که در جهان در حال حرکت است اقتصادی هستند که جامعه مصرف گرا دارند. اگر جامعه ما یک جامعه باشد که از نظر قدرت خرید کاهش پیدا کند که الان اینگونه شده است، قطعاً چرخ‌های تولید نمی گردد و جامعه احتیاج به این دارد که تولید کند و مردم بخرند و بفروشند و کاهش قدرت خرید حتماً کاهش رونق اقتصادی را به همراه خواهد داشت.