در حالی سخنان رئیسجمهوری کشورمان در رسانههای جهان بازتاب گستردهای داشت که محور صحبتهای ایشان در رابطه با برجام و اجرایی شدن آن بود. هر چند در این مدت موانع زیادی بر سر راه تحقق کامل پیشبینیهای اولیه از گشایشهای اقتصادی به وجود آمد، اما تا به امروز مشکلات زیادی هم حل شدهاند و به تازگی حتی شاهد صدور مجوز فروش هواپیما به ایران بودهایم. اگر ما به برخی از شاخصها در ۹ ماه گذشته نگاه کنیم، متوجه میشویم روابط بینالمللی ایران تا حد مطلوبی بهبود یافته است. شرکتهای بزرگی که تا چندی پیش حتی اجازه ورود به ایران را نداشتند، امروز وارد همکاری با ایران شدهاند. در چند ماه گذشته بیش از ۳۰۰۰ نفر از مدیران ارشد خارجی با سرمایهگذاران و مسئولان دولتی ایران به مذاکره پرداختهاند. حضور برندهای بزرگ و معتبر در ایران میتواند تا حد زیادی به کشور که در مسیر توسعه گام برمیدارد کمک کند. عراق هم در وضعیت مشابهی با ایران قرار داشت، اما به عنوان مثال حدود ۱۳ سال طول کشید تا فقط شرکت برق این کشور از فهرست تحریمهای غرب خارج شود. حال مشاهده میکنیم که بانکها و شرکتهای ایرانی بلافاصله پس از اجرایی شدن برجام، تحریمها را پشت سر گذاشتند. نکته حائز اهمیت این است که امروز اراده ملی، اتحاد و همدلی در داخل کشور ایجاد شود تا ثمره برجام را در پوست اقتصاد مشاهده کنیم. بدیهی است برای تحول و رشد اقتصاد کشور باید از شرایط پسابرجام استفاده شود و غیر از این امکان رشد و توسعه وجود ندارد، چرا که کشور ما نمیتواند تا ابد با تکیه بر تولید و فروش نفت اقتصاد خود را زنده نگه دارد. اقتصاد نفتی به شدت تحلیلپذیر است و شرایط یک سال گذشته کشورهای صادرکننده نفت، متزلزل بودن اقتصاد تک محصولی را نشان داد. به غیر از کاهش قیمت نفت در یک سال اخیر، بسیاری از کشورهای خریدار نفت به سمت مصرف انرژیهای نو رفتهاند. همه این اوامر نشاندهنده این امر است که ما در سالهای آینده برای فروش نفت خود دچار مشکل میشویم و باید مسیر جدیدی برای اقتصاد خود تعریف کنیم. باید توجه داشته باشیم که به قطع سیاست انزواطلبی اقتصاد کشور را بیش از پیش دچار بحران میکند. حال همانطور که آقای روحانی هم در نیویورک اعلام کردند زمینه سرمایهگذاری در ایران فراهم است. پس باید برنامهای در کشور اجرا شود تا تمام ۸۰ میلیون نفر جمعیت کشور در رشد و شکوفایی اقتصاد سهیم باشند. زیرا چنین جمعیتی بازار مناسبی برای جذب سرمایه است و آن را میتوان به عنوان نیروی کار مناسب تلقی کرد. ما نباید با مخالفتهای بیپایه و اساس تمام داشتههای خود را از بین ببریم. کشور ما مملو از نیروی کار فعال است و اگر اصلاحات اقتصادی در کشور صورت نگیرد، این نسل از بین میرود. باید توجه داشت که اصلاح اقتصادی جز تعامل با دنیا و استفاده از سرمایه و ظرفیت سایر کشورها میسر نمیشود. پس باید با ایجاد امنیت برای سرمایهگذاران و کمتر کردن ریسک سرمایهگذاری و با تکیه بر رهنمودهای مقام معظم رهبری اقتصاد درونزا و برونگرا را در کشور به منصه ظهور برسانیم.