دبیر شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی خوزستان گفت: بر اساس مصوبه این شورا سوخت جایگزین مورد نیاز کارخانجات سیمان در استان از انبار نفت نظامیه و پایانه صادراتی ماهشهر تامین می‌شود که این فرآیند باعث تسهیل فعالیت کارخانه های تولید سیمان خوزستان شده است.
اهواز شهلا عموری با اشاره به دستاوردهای فصل زمستان دبیرخانه شورای گفت‌وگوی استات خوزستان افزود: به واسطه اعمال برخی محدودیت‌های ناشی از مصرف گاز در ایام سرد سال، ضروری بود فرآیند تامین سوخت جایگزین ویژه کارخانجات سیمان در استان مورد بازنگری قرار گیرد.
وی ادامه داد: هرساله با بروز پدیده سرما و لزوم گازرسانی و تخصیص گاز به مناطق سردسیر، استان خوزستان در تامین گاز صنایع خود دچار مشکل می‌شد؛ لذا برای تولید مستمر واحدهای تولیدی نیاز بود تا سوخت دوم (مازوت) از داخل استان تامین شود
دبیر شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی استان خوزستان یادآور شد: پیش از این، تامین سوخت مازوت واحدهای تولید سیمان خوزستان از اراک و یا شیراز تامین می‌شد که این موضوع هزینه سنگینی را در قالب پرداخت کرایه حمل به کارخانه ها تحمیل می‌کرد.
عموری اضافه کرد: طی ۲ سال اخیر، نشست‌های کارشناسی متعددی در محل دبیرخانه شورا برای رفع این چالش برگزار شد و این موضوع از شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی مورد پیگیری قرار گرفت.
رئیس اهواز تصریح کرد: کارخانجات سیمان در استان برای کاهش هزینه حمل سوخت مازوت درخواست تامین آن از مبادی داخل استان خوزستان را داشتند که در نهایت شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ظرفیت‌های مورد نیاز برای حمل مازوت از منطقه نظامیه اهواز و پایانه صادراتی ماهشهر را فراهم کرد.
عموری خاطرنشان کرد: شرکت پخش فرآورده‌های نفتی، سوخت نفت کوره به منظور ذخیره‌سازی کارخانه های سیمان را برابر با نرخ مصوب و در داخل استان به این واحدهای تولیدی عرضه می‌کند.
عموری تصریح کرد: این شرایط باعث پایداری هرچه بیشتر تولید در مواقع قطع گاز به ویژه در ایام سرد سال می‌شود تا از بروز خسارت‌های احتمالی به کارخانجات سیمان پیشگیری شود.
بررسی های سال ۱۳۹۹ نشان می دهد: کارخانه های سیمان در استان‌هایی مانند اصفهان، فارس و مرکزی که محل تامین مازوت در مجاورت آنها قرار دارد بابت حمل هر لیتر مازوت ۷۰۰ ریال پرداخت می کنند (مطابق با نرخ نامه سال ۱۳۹۹) این درحالی است که شرکت‌های سیمان در خوزستان برای جابجایی این فرآورده نفتی در سال گذشته مبلغ ۲ هزار و ۵۰۰ ریال بابت هر لیتر از آن پرداخت می کردند.