عضو کمیسیون کشاورزی اتاق ایران با انتقاد از سیاست‌های صادراتی و تلاش برای تنظیم بازار داخلی در بخش کشاورزی گفت: تصمیماتی که دولت در این حوزه برای حل چالش‌ها می‌گیرد تنها برای کوتاه‌مدت جوابگوست و بعد از گذشت مدتی، مجدد مشکلات با ابعاد جدیدتری رخ نشان می‌دهد.
صدرالدین نیاورانی، عضو کمیسیون کشاورزی اتاق ایران در گفت‌وگو با «اتاق ایران آنلاین» غیراصولی و غیرکارشناسی بودن راهکارها و سیاست‌گذاری‌های دولت در بخش کشاورزی را اصلی‌ترین مسئله موجود برشمرد و تاکید کرد: راه‌حل‌های دولت برای دغدغه‌های جاری مانند تنظیم بازار داخل، مقابله با قاچاق و غیره به دلیل غیرکارشناسی بودن تنها برای مدت کوتاهی جواب می‌دهد و با گذشت این مدت دوباره همه چیز به روال قبل برمی‌گردد و حتی گاهی شاهد بروز مشکلات جدیدی هستیم.
این فعال اقتصادی سیاست‌های دولت را درباره وضع عوارض سنگین صادراتی در حوزه کشاورزی، نادرست خواند و تصریح کرد: در حال حاضر در ایران وضع عوارض روی کالاهایی مانند گوجه فرنگی معنا ندارد چون با سهولت این محصولات از مبادی مختلف گمرکی خارج می‌شود و به بازار کمکی نمی‌کند. از طرفی لازم است دولت با سیاست‌های تشویقی از صادرات حمایت کند نه اینکه بازدارنده آن باشد.
او درباره واردات انواع محصولات کشاورزی مانند پرتقال یا نارنگی برای تامین بازار شب عید نیز سیاست‌های دولت را ناکارآمد ارزیابی کرد و افزود: دولت در این گونه موارد به جای اینکه به بخش خصوصی واقعی و باتجربه که در بخش صادرات محصولات کشاورزی تخصص دارند، اعتماد کند، کار را به دست شرکت‌های خصولتی می‌سپارد و نتیجه کار هدر رفت بخش زیادی از منابع کشور و واردات محصولات بی‌کیفیت و ناقص به کشور می‌شود.
نایب‌رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی سپردن کار به بخش خصوص و تشکل‌های فعال را خواستار شد و ادامه داد: در دنیا یک شرکت به طور هم‌زمان واردات و صادرات محصولات کشاورزی را توسط کانتینر یا کامیون‌های یخچال‌دار انجام می‌دهد چون به این ترتیب هزینه تجارت کاهش پیدا می‌کند؛ کامیونی که از مرز رد شده نباید خالی برگردد.
نیاورانی در ادامه به چالش جهانی تامین گندم، ذرت و جو با توجه به جنگ بین روسیه و اوکراین اشاره کرد و گفت: در دنیا بازار این محصولات بسیار آشفته شده چون روسیه و اوکراین با هم نزدیک به 75 درصد تولید گندم، جو و ذرت را تامین می‌کنند. در این وضعیت بدون شک واردات این محصولات دچار مشکل خواهد شد. بنابراین لازم است دولت دو برابر سال‌های قبل برای ذخیره‌سازی این محصولات برنامه‌ریزی کند.