جنگ داخلی در کلمبیا، یکی از بزرگ‌ترین جنگ‌های داخلی در دوران مدرن و تنها درگیری مسلحانه باقی‌مانده در امریکاست.این اعتقاد راسخ کمیته نروژی نوبل است که رئیس‌جمهور سانتوس، بر خلاف «نه» اکثریت در رفراندوم، درگیری‌های خونین کلمبیا را به راه حل «صلح» نزدیک کرده است.
کمیته نوبل، بیانیه زیر را در سایت رسمی جایزه نوبل منتشر کرده است:
کمیته نروژی نوبل تصمیم گرفته است تا جایزه صلح ۲۰۱۶ را به خوزه مانوئل سانتوس به خاطر تلاش‌های مصمم او برای پایان دادن به جنگ داخلی ۵۰ ساله بدهد. این جنگ با شورشیان فارک، منجر به مرگ ۲۲۰ هزار کلمبیایی و آوارگی حدود ۶ میلیون نفر شده است.
این جایزه هم‌چنین ادای احترامی به مردم کلمبیاست که با وجود سختی‌های فراوان، امیدشان را برای صلحی عادلانه از دست ندادند. هم‌چنین ادای احترامی به تمام احزابی که برای رسیدن به صلح تلاش کردند و قربانیان بی‌شمار این جنگ داخلی است.
رئیس‌جمهور سانتوس مذاکراتی را آغاز کرد که در توافق بین دولت کلمبیا و شورشیان فارک به اوج خود رسید و او همواره دنبال به جلو بردن روند صلح بود.
این توافق مورد بحث و جدل زیادی بود و سانتوس به رای دهندگان کلمبیایی اطمینان داده بود که آن‌ها می‌توانند نظرات‌شان را در یک رفراندوم اعلام کنند. نتیجه رای‌گیری به آنچه سانتوس می‌خواست، نزدیک نبود؛ اکثریت ۱۳ میلیون نفری از مردم کلمبیا به توافق صلح و سازش نه گفته بودند.
این نتیجه بی‌ثباتی بزرگی را برای آینده کلمبیا ایجاد می‌کرد. این خطری بود که می‌توانست روند صلح را متوقف کند و آتش جنگ داخلی دوباره شعله‌ور شود. همین مسئله، اهمیت احترام گذاشتن سانتوس و رودریگو، رهبر حزب شورشی به آتش‌بس را بیشتر می‌کرد.
این واقعیت که اکثریت رای‌دهندگان به توافق صلح نه گفته بودند، به این معنا نبود که دیگر صلح مرده است. این رفراندوم برای نظرسنجی درباره هم‌سویی با صلح یا مخالفت با آن نبود. این «نه» به معنای رد کردن توافقی خاص بود و مخالفت علیه روند صلح به شمار نمی‌‌آمد.
کمیته نروژی نوبل به این واقعیت مهم تاکید می‌کند که رئیس‌جمهور سانتوس، در حال حاضر از همه احزاب برای شرکت در یک گفت‌وگوی گسترده ملی در جهت پیش‌برد صلح، دعوت کرده است، حتی مخالفان توافق صلح نیز به این گفت‌وگو دعوت شده‌اند.
کمیته نوبل امیدوار است که همه احزاب مسئولیت و مشارکت سازنده‌شان را در مذاکرات صلح آینده، به انجام برسانند.
رسیدن به توافقی برای آشتی ملی و تضمین عدالت برای قربانیان، بسیار دشوار و چالش‌برانگیز خواهد بود. پاسخ ساده‌ای به این‌که چطور این‌کار باید انجام شود، وجود ندارد. یکی از ویژگی‌های مهم روند صلح در کلمبیا، حضور نمایندگان قربانیان این جنگ داخلی بوده است. مشاهده شجاعت و اراده نمایندگان قربانیان برای تصدیق خشونت و مقابله با ارتکاب جنابت در تمام طرف‌های درگیری، احساس و تاثیر ژرفی داشته است.
با اعطای جایزه صلح امسال به خوزه مانوئل سانتوس، کمیته نروژی نوبل آرزو دارد تا از این طریق، تمام افرادی که برای رسیدن به صلح و عدالت در کلمبیا تلاش می‌کنند، تشویق شوند.
رئیس‌جمهوری به وضوح نشان داده است که او تا آخرین لحظه‌ای که بر سر کار است، برای رسیدن به صلح تلاش خواهد کرد. کمیته نوبل امیدوار است تا جایزه صلح به او این قدرت را بدهد که بتواند در به انجام رساندن این وظیفه، موفق شود. علاوه بر این، کمیته امیدوار است تا مردم کلمبیا در سال‌های آینده، میوه‌های صلح و آشتی را درو کنند. تنها پس از آن کشور کلمبیا قادر به مقابله با چالش‌های بزرگ و موثری مانند فقر، بی‌عدالتی اجتماعی و جرائم مواد مخدر خواهد بود.
جنگ داخلی در کلمبیا، یکی از بزرگ‌ترین جنگ‌های داخلی در دوران مدرن و تنها درگیری مسلحانه باقی‌مانده در امریکاست.این اعتقاد راسخ کمیته نروژی نوبل است که رئیس‌جمهور سانتوس، بر خلاف «نه» اکثریت در رفراندوم، درگیری‌های خونین کلمبیا را به راه حل «صلح» نزدیک کرده است.
از این طریق زمینه‌ای برای خلع سلاح شورشیان فارک و رسیدن به آشتی ملی تاریخی شکل گرفته است. تلاش‌های او برای رسیدن به صلح، تحقق عملی معیارهای صلح و همان چیزی است که روح آلفرد نوبل می‌خواهد.