شاخص خط فقر، چند سالی است که به صورت رسمی اعلام نمی‌شود. البته گاهی کارشناسان بر اساس میانگین درآمدی که توسط بانک مرکزی اعلام می‌شود، خط فقر را برآورد می‌کنند. میانگین درآمد خانواده‌ها در سال 94، حدود 2 میلیون و 940 هزار تومان بوده است.
سلمان خدادادی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، در این خصوص به «پایگاه خبری اتاق ایران» می‌گوید:«در خصوص خط فقر، قبلا مبلغی را مشخص می‌کردند و می‌گفتند هر کسی از این میزان درآمد پایین‌تری دارد، زیر خط فقرقرار گرفته است. الان هم این رقم به صورت غیررسمی اعلام می‌شود و مثلا می‌گویند چند درصد مردم زیر خط فقر هستند. با این حساب، در شهرها بیش از 30 درصد و در روستاها بیش از 20 درصد خانواده‌ها زیر خط فقر قرار دارند.»
خدادادی در خصوص علت اعلام نشدن خط فقر، چنین توضیح می‌دهد:«درآمدهای مردم گاهی آنقدر پایین است که اگر هر روز این رقم را اعلام کنیم، چه بسا یاس و ناامیدی زیادی برای مردم ایجاد شود. مثلا دستمزد کارگران را حداقل 812 هزار تومان اعلام می‌کنیم، قشر عظیم جامعه حدود 40 میلیون نفر قشر کارگر هستند و اگر بگوییم در شهرها خط فقر 2 میلیون تومان است، یعنی جمعیت زیادی را زیر خط فقر آورده‌ایم. اینجا بار روانی زیادی ایجاد می‌شود و خانواده‌ها همه خودشان را فقیر احساس می‌کنند. چه بسا با عدم اعلام این موضوع، مسائل اجتماعی و فرهنگی و روانی خانواده‌ها بهتر حل شود.»
به تازگی آمار و ارقام زیادی از آسیب‌های اجتماعی اعلام می‌شود که همه به نوعی با مسئله فقر در ارتباط هستند. عبدالرحمان فضلی، وزیر کشور به تازگی گفته است:«اگر ۱۰ دقیقه از مرکز سیستان و بلوچستان دور شوید، ۲۰۰ هزار نفر در امکانات ۱۰۰ سال پیش زندگی می‌کنند.» 11 میلیون نفر از جمعیت کشور، حاشیه‌نشین هستند. خط شیوع اعتیاد در زنان از 4 درصد در گذشته به 10 درصد رسیده است. جمعیت کارتن‌خواب‌های پایتخت نیز از 2 هزار نفر در سال 86، به 15 هزار نفر در حال حاضر رسیده است.
خدادادی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس یازدهم، در خصوص اقدامات دولت یازدهم در زمینه آسیب‌های اجتماعی می‌گوید:«همه دولت‌ها را در ارتباط با تلاش و برنامه‌ریزی برای مسائل اجتماعی دخیل می‌دانم. اگر برنامه‌ها موفق بود، طبیعتا رهبری شخصا به مسائل اجتماعی ورود پیدا نمی‌کرد. ایشان مسئولین دست‌اندرکار اجتماعی را به دفتر خودشان فراخواندند تا گزارش بگیرند و راهکاری برای کاهش و حل این بحران‌ها تدوین شود. من همه دولت‌ها را به خاطر عدم پیوست اجتماعی در برنامه‌هایشان موفق نمی‌دانم، دولت یازدهم هم از این جمله است. منتها دولت یازدهم طی یک سال اخیر، نگاه ویژه‌ای را به موضوعات و بحران‌های اجتماعی داشته است. اما هنوز معلوم نیست چند درصد از آن به ثمر نشسته است.»