هفتمین دوره کنفرانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر ایران به همت انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر ایران 8 و 9 بهمن برگزار می‌شود. این کنفرانس از سال 95 برگزار شده و در 4 سال گذشته در کنار آن جایزه ملی تعریف شده که طبق داوری و ارزیابی بازیگران این اکوسیستم از دولتی‌ها تا صنعتی و دانشگاهی، به افراد منتخب اعطا می‌شود.
ریاست این دوره برگزاری کنفرانس به رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران محول شده و قرار است در خلال برگزاری آن چالش‌ها و دغدغه‌های امروز صنعت تجدیدپذیرها در بخش دولتی، خصوی، دانشگاهی و فنی آن مطرح و بررسی شود. نمایشگاه جانبی نیز طی دو روز کنفرانس دایر خواهد بود.
اهمیت جهانی صنعت تجدیدپذیرها از یک سو و ظرفیت‌های موجود در ایران برای توسعه این صنعت، در کنار برنامه‌ریزی برای برگزاری هفتمین دوره کنفرانس بین‌المللی در این حوزه در گفت‌وگوی مسلم موسوی درچه، مدیرعامل انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر ایران با «اتاق ایران آنلاین» مورد توجه قرار گرفت.
بر اساس اظهارات او ظرفیت انرژی کشور در بین اذهان عمومی به نفت و گاز خلاصه می‌شود و متاسفانه نسبت به انرژی‌های تجدیدپذیر غفلت کرده‌ایم. در ایران بخش‌هایی مانند شمال ایران که کم تابش هستند نسبت به نقاط پرتابش در کشور آلمان، تابش بیشتری دارند، با این وجود میزان سرمایه‌گذاری و بهره‌برداری این کشور از ظرفیت تجدیدپذیرها قابل مقایسه با ایران نیست. در ایران این رقم معادل 950 مگاوات یعنی کمتر از یک گیگاوات است درحالی که در آلمان به 60 هزار مگاوات می‌رسد.
این فعال اقتصادی به ظرفیت استفاده از انرژی خورشیدی برای تولید برق در بخش‌های مرکزی، جنوبی و شرقی کشور اشاره کرد و گفت: کل ظرفیت تولید انواع انرژی‌های تجدیدپذیر از خورشیدی، بادی و غیره در ایران کمتر از 1000 مگاوات است. شاید بتوان گفت این صنعت در ایران طی 40 تا 50 سال گذشته توسعه یافته است؛ اما چون قیمت حامل‌های انرژی همراه با یارانه است و سرخت فسیلی با بهای پایینی در اختیار نیروگاه‌های تولید برق قرار می‌گیرد پس سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر توجیه اقتصادی پیدا نمی‌کند.
به اعتقاد موسوی علت اصلی توسعه پیدا نکردن این حوزه به موضوع قیمت مربوط می‌شود. در کنار آن می‌توان به تکنولوژی تولید انرژی تجدیدپذیر اشاره کنیم که به طور کامل وارداتی است. هرچند برخی از ابزار و تجهیزات موردنیاز به صورت بومی در داخل تولید می‌شود و از این منظر در منطقه خاورمیانه مقام بالایی داریم؛ اما همچنان این تولیدات به بازار نرسیده‌اند. در ایران در حوزه تولید انرژی زیست توده و زمین گرمایی نیز ظرفیت کمتری نسبت به بخش بادی و خورشیدی در اختیار داریم.
مدیرعامل انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر ایران، با نگاهی به سال‌های 95 و 96 که دولت برای جبران مابه‌التفاوت تولید برق تجدیدپذیر و غیرتجدیدپذیر خرید تضمینی انجام داد، به بالا رفتن انگیزه سرمایه‌گذاری در این حوزه با توجه به نهایی شدن برجام و ورود سرمایه‌های خارجی و تکنولوژی جدید اشاره کرد. هرچند این روند با آمدن ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا و آغاز دور جدید تحریم‌ها علیه ایران، متوقف شد و شرکت‌های خارجی، بازار ایران را ترک کردند.
او در ادامه به برنامه سال گذشته دولت برای ایجاد 10 هزار مگاوات جدید در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر اشاره کرد که همچنان روی زمین مانده است و گفت: متاسفانه مکانیزمی توسط دولت به جای خرید تضمیمنی تعریف نشد و از سویی اجرای مناقصه به گونه‌ای بود که جذابیتی برای حضور و مشارکت بخش خصوصی نداشت.
به اعتقاد این فعال اقتصادی وجود ریسک‌های بالا در این صنعت مانع از جذب سرمایه‌های جدید می‌شود و از سویی قدرت سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در این حوزه پایین است و با این مکانیزم‌ها و نوع قراردادهایی که تعریف شده، امکان سرمایه‌گذاری جدید وجود ندارد.
موسوی درچه ظرفیت‌های ایران را به گونه‌ای توصیف کرد که می‌تواند قطب تولید انرژی خورشیدی در منطقه باشد چراکه علاوه بر ظرفیت‌های طبیعی، نیروی انسانی ماهر و حرفه‌ای در اختیار دارد.
مدیرعامل انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر ایران ظرفیت تولید انرژی خورشیدی در ایران را 60 هزار مگاوات و تولید انرژی بادی را 140 هزار مگاوات ارزیابی کرد و ظرفیت منصوبه نیروگاهی کشور را در مجموع 86 هزار مگاوات عنوان کرد.