نشست فعالان اقتصادی اتاق مشترک ایران و افغانستان و نمایندگان «موسسه مردم نهاد شرق و غرب بلژیک» عصر 30 آذرماه در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران برگزار شد.
این نشست با حضور علامیرمحمد صادقی، مظفر علیخانی، حسین سلیمی اعضای هیات رئیسه اتاق مشترک و مارتین فلشر مدیر موسسه مردم نهاد شرق و غرب برگزار شد. دراین نشست، موضوعاتی همچون پتانسیل های توسعه همکاری های مشترک، مشکلات و موانع اقتصادی که باعث کاهش روابط دو کشور شده است مورد بررسی و گفتگو قرار گرفت. موسسه شرق و غرب در جهت توسعه مناسبات اقتصادی بین کشورهایی که روابط آنها کاهش پیدا کرده فعالیت می کند.
مارتین فلشر اهداف این موسسه مردم نهاد را ایجاد دیالوگ بین کشورهایی که مناسبات اقتصادی و سیاسی آنها کم یا از بین رفته عنوان کرد و گفت: «در سال های دهه 80 دیالوگ را بین شرق و غرب آلمان برقرار کردیم.»
وی هدف از حضور در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران را معرفی برنامه «اتصال مجدد افغانستان» خاطر نشان کرد و گفت: «افغانستان کشوری تاریخی برای ترانزیت کالا در جاده ابریشم بوده و امیدواریم بعد از سال ها جنگ افغانستان اقتصاد خود را احیا کند.»
فلشر افزود:« بر این باورم که مشکل امنیت و اقتصاد در هم تنیده هستند و افغانستان به اقتصاد باثبات نیاز دارد تا امنیت پایدار را برای اشتغال زایی تامین کند.»
مدیر موسسه شرق و غرب بلژیک به اهمیت همکاری ایران و همسایگان افغانستان در توسعه مناسبات اقتصادی این کشور تاکید کرد و افزود: «اقتصاد افغانستان به دلیل موقعیت جغرافیایی، به ترانزیت و همکاری تجاری با همسایگانش وابسته است. به همین علت در موسسه شرق و غرب گروهی از کارشناسان برجسته تاجیکستان، ایران، پاکستان، چین و اروپا جلساتی منظم برای بررسی ترانزیت و کار تجاری افغانستان با کشورهای دیگر، برگزار می کنند.»
اهمیت افغانستان برای ایران
علا میرمحمد صادقی عضو هیات رئیسه اتاق مشترک ایران و افغانستان، ضرورت ارتباط ایران با کشورهای همسایه علی الخصوص افغانستان را مورد تاکید قرار دارد و گفت: « در مقایسه با دیگر همسایگان، ایران بیشترین کمک را به افغانستان کرده و میلیون ها افغان مهمان و مقیم ایران هستند. علی رغم محدودیت برای مهاجران در کشورهای مختلف، مهاجران افغان در کنار مردم ایران زندگی می کنند.»
وی با تاکید بر اینکه امنیت ورونق اقتصادی افغانستان نه تنها برای این کشور بلکه برای ایران موثر است، افزود: «ما به عنوان اتاق مشترک آنچه در توان داشته باشیم کمک می کنیم که این کشور از وضعیت گذشته خارج شود و آرامش و سعادت به ملت افغانستان برگردد.»
آمادگی برای سرمایه گذاری در بنگاه های کوچک و متوسط افغانستان
در ادامه مظفر علیخانی، دبیرکل اتاق مشترک ایران و افغانستان، اتاق های بازرگانی را پل ارتباطی فعالان اقتصادی و اتاق‌های مشترک را بازوهای اجرایی اتاق ها در حوزه روابط دو جانبه عنوان کرد و گفت: «سال گذشته صادرات ایران به افغانستان 3 میلیارد دلار و واردات ما از افغانستان کمتر از 30 میلیون دلار بوده که نشان دهنده یک تجارت نامتوازن است که دلیل اصلی آن چهار دهه عقب ماندگی در عمران و اقتصاد، این کشور که باعث شده بیش از 95 درصد نیازها را وارد کند.»
وی به اشتراکات ایران و افغانستان اشاره کرد و افزود: «سکونت 3 میلیون افغانستانی در کشور و شناخت کالاهای ایرانی از نظر کیفیت و الگوی مصرف، پتانسیل بالایی برای صادرات محصولات ایران به افغانستان فراهم کرده است.»
علیخانی افزود:«با توجه به تجارت نامتوازن در نظر داریم که با سرمایه گذاری در حوزه صنایع کوچک و متوسط افغانستان، اشتغال زایی، تولید ثروت و رونق اقتصادی شکل گیرد.»
وی زمینه های همکاری و تجاری بین دو کشور را مصالح ساختمانی، مواد غذایی و آشامیدنی، دارو، تجهیزات پزشکی ، پلاستیک، فرش، منسوجات و لوازم خانگی عنوان کرد و افزود: «فعالان اقتصادی آمادگی دارند که سرمایه گذاری مشترک در افغانستان شکل گیرد تا منافع دو کشور را تامین نماید.»
علیخانی تصریح کرد: «پیش نیازهای سرمایه گذاری، شناخت فعالان اقتصادی دو کشور از محیط قانونی، مقررات و فرآیند سرمایه گذاری و تضامین آن است.»
30 درصد از درخواست های سرمایه گذاری در ایران توسط فعالان اقتصادی افغانستان ثبت شده است
سید حسین سلیمی نایب رئیس اتاق مشترک گفت: «این اتاق 300 عضو دارد که حدود 40 نفر آنها از افغان های مقیم ایران هستند و از 150 پروژه که مجوز سرمایه گذاری گرفته اند حدود 30 درصد از آنها توسط فعالان اقتصادی افغانستان به ثبت رسیده که بصورت مشارکت و یا سرمایه گذاری مستقیم 100 درصدی است.»
وی افزود: «سرمایه گذاری ایرانیان در افغانستان بخاطر برخی مشکلات داخلی این کشور بسیار اندک بوده ولی اخیراً همکاری های صنعتی با هرات افزایش پیدا کرده است »
سلیمی گفت: «فرآیند سخت اخذ ویزا، نبود امنیت برای رانندگان و تجار ایرانی و بالا بودن تعرفه های گمرکی برای کالاهای افغانستان و رقابتی نبودن آنها در بازار ایران، مشکلات مطرح شده از طرف تجار است که سطح روابط دو کشور را کاهش داده است.»