مرکز مطالعات راهبردی کشاورزی و آب اتاق ایران گزارش تلفیق ششمین گزارش ارزیابی IPCC (AR6) را منتشر کرد. در این گزارش خلاصه‌ای از آخرین یافته‌ها در زمینه تغییر اقلیم، اثرات و مخاطرات گسترده آن و کاهش اثرات و سازگاری با تغییر اقلیم بررسی‌شده است.
این گزارش در سه بخش وضعیت و روند فعلی، آینده تغییر اقلیم، مخاطرات و پاسخ‌های بلندمدت و پاسخ‌های کوتاه‌مدت تهیه‌شده است. وابستگی متقابل اقلیم، اکوسیستم و تنوع زیستی و جوامع انسانی، ارزش انواع مختلف دانش و ارتباط تنگاتنگ بین سازگاری با تغییر اقلیم، کاهش انتشار، سلامت اکوسیستم، رفاه انسان و توسعه پایدار را به رسمیت شناخته و منعکس‌کنندهٔ تنوع فزایندهٔ ذی‌مدخلان در اقدام اقلیم است.
در بخشی از این گزارش تصریح‌شده: فعالیت‌های انسانی، عمدتاً از طریق انتشار گازهای گلخانه‌ای، بدون هیچ تردیدی منجر به گرم شدن کره زمین شده‌اند، به‌طوری‌که دمای سطح زمین در سال‌های 2011-2020 نسبت به سال‌های 1850-1900، 1/1 درجه سانتی‌گراد افزایش‌یافته است. انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای ناشی از استفاده ناپایدار انرژی و زمین، تغییر کاربری اراضی، سبک زندگی و الگوهای تولید و مصرف در مناطق مختلف، کشورها و در میان افراد افزایش‌یافته است.
در ادامه آمده است: تغییرات سریع و گسترده‌ای در اتمسفر، اقیانوس، یخ کره و زیست‌کره اتفاق افتاده است. تغییرات اقلیم ناشی از فعالیت‌های انسانی تاًثیرات بسیاری را بر آب‌وهوا و اقلیم در مناطق مختلف جهان می‌گذارد که منجر به اثرات نامطلوب گسترده‌ای در طبیعت و مردم شده است. این تغییرات، جوامع آسیب‌پذیر را، که کمترین نقش تاریخی را در ایجاد تغییر اقلیم داشته‌اند، به شکلی غیرمتناسب با میزان نقش آن‌ها، تحت تأثیر قرار می‌دهد.
در ادامه آمده است: برنامه‌ریزی سازگاری و اجرای آن در تمامی بخش‌ها و مناطق پیشرفت کرده است و مزایای این پیشرفت مستندسازی شده. اثربخشی این برنامه‌ها در مناطق و بخش‌های مختلف متفاوت بوده است. علیرغم پیشرفت‌های صورت گرفته، شکاف‌هایی در برنامه سازگاری وجود دارد و با سرعت پیاده‌سازی فعلی شکاف‌ها افزایش خواهد یافت. برخی اکوسیستم‌ها و مناطق به محدودیت‌های نرم و سخت برای رسیدن به سازگاری رسیده‌اند. در برخی از بخش‌ها و مناطق ناسازگاری در حال وقوع است. جریان‌های مالی جهانی فعلی به‌خصوص در کشورهای درحال‌توسعه برای پیاده‌سازی گزینه‌های سازگاری کافی نیستند و موجب محدودیت در پیاده‌سازی آن‌ها می‌شوند. تغیر اقلیم حتمی است؛ برخی از تغییرات در آینده اجتناب‌ناپذیر و/ یا برگشت‌ناپذیر هستند اما می‌توانند با کاهش عمیق، سریع و پایدار انتشار گازهای گلخانه‌ای محدود شوند. با افزایش سطوح گرمایش جهانی، تغییرات ناگهانی و/یا برگشت‌ناپذیر افزایش می‌یابد. هم‌چنین افزایش سطوح گرمایش جهانی موجب افزایش احتمال وقوع پیامدهای نامطلوبی که احتمال آن‌ها کمتر و اثرات نامطلوب آن‌ها بسیار بزرگ است، نیز می‌شود.
متن کامل گزارش مرکز مطالعات راهبردی کشاورزی و آب اتاق ایران را از اینجا بخوانید.