فصل جدید لیگ برتر فوتبال انگلیس در حالی از دیشب از آغاز شد که هواداران باشگاه‌های مختلف به وب‌سایت‌های باشگاه‌ها و فروشگاه‌های بزرگ هجوم می‌آورند تا جدیدترین لباس‌های تیم‌های مورد علاقه‌شان را تهیه کنند
برخی از باشگاه‌های مطرح فوتبال انگلیس، پیراهن‌های هواداری را با قیمت حداقل 80 پوند به فروش می‌رسانند. پیراهن‌های سایز کودکان نیز که معاف از مالیات بر ارزش‌افزوده هستند، تا 65 پوند قیمت دارند.
برخی از باشگاه‌ها نیز پیراهن‌هایی را با همان کیفیتی که بازیکنان در طول مسابقات می‌پوشند و به کیت پلیری مشهورند، تا 125 پوند نی فروشند. نظرسنجی انجمن حامیان فوتبال نشان می‌دهد که حداقل نیمی از هواداران قیمت پیراهن باشگاه خود را موضوع مهمی می‌دانند.
پیراهن‌های جدید تاتنهام و چلسی که توسط نایک تولید شده‌اند، گران‌ترین پیراهن‌های پایه بزرگسالان هستند که هر کدام حدود 85 پوند قیمت دارند؛ این در حالی است که کارشناسان اقتصادی معتقدند که تولید یک پیراهن فوتبال 80 پوندی ممکن است کمتر از 8 پوند هزینه داشته باشد.
کایران مگوایر، اقتصاددان متخصص در امور مالی فوتبال می‌گوید: قیمت پیراهن‌های فوتبال بیشتر توسط تولیدکنندگان لباس تعیین می‌شود. تولیدکنندگان لباس‌ها با بستن قراردادهای بلندمدت باشگاه‌ها، صدها میلیون پوند برای تولید پیراهن آن باشگاه‌ها می‌پردازند. نمونه آن قرارداد منچستریونایتد و آدیداس است که ارزش آن در طول 10 سال، 900 میلیون پوند است؛ بنابراین سازنده کیت باید آن پول را در اسرع وقت جبران کند. چیزی که آنها دریافته‌اند این است که هر بار که قیمت‌ها را افزایش داده‌اند، هیچ تاثیری بر حجم فروش نداشته است.
با این حال، تولیدکنندگانی مانند نایک و آدیداس می‌گویند قیمت‌ها در سال‌های اخیر به دلیل افزایش شدید هزینه‌های تولید افزایش‌یافته است.
الکس استریت یکی از بنیان‌گذاران Mystery Jersey King که به‌صورت مستقیم با تولیدکنندگان لباس‌های باشگاه‌ها در ارتباط است، دراین باره معتقد است: قیمت پارچه‌ها در حال گران‌تر شدن است و هزینه تولید بسیاری از این پیراهن‌ها هم افزایش پیدا کرده است و اگر به‌عنوان تولیدکننده هزینه‌های بیشتری داشته باشند، باید قیمت‌هایشان را افزایش دهند.
پیراهن‌های تقلبی و کپی پرطرفدار شده‌اند
در دهه گذشته، پیراهن‌های کپی و تقلبی باشگاه‌های فوتبال که اغلب مستقیماً از وب کشورهای خاور دور وارد می‌شوند، به‌طور فزاینده‌ای محبوب شده‌اند. برخی از خرده‌فروشان برای یک پیراهن کپی 15 پوند دریافت می‌کنند که بسیاری از طرفداران، این لباس تقلبی را «تقریباً غیرقابل تشخیص» از لباس اصلی توصیف می‌کنند.
آدام براگ، یکی از هواداران فوتبال انگلیس، یکی از طرفدارانی است که اغلب به دنبال خرید یک پیراهن تقلبی و کپی به دلیل به‌صرفه بودن اقتصادی است.
او می‌گوید: لباس کپی و غیر اصلی باشگاه‌های فوتبال را برای پسرم می‌خرم، او با آن فوتبال بازی می‌کند و این لباس خراب و لکه‌دار می‌شود. ترجیح می‌دهم این اتفاق برای یک پیراهن 17 پوندی به جای پیراهن 60 پوندی اتفاق بیفتد. کیفیت لباس غیراصلی و کپی در طول سال‌ها بهتر و بهتر شده است تا جایی که تقریباً نمی‌توانید بین کالاهای اصلی و کالاهایی که اصل نیستند تفاوت قائل شوید.
پیراهن‌های تقلبی اغلب در آسیا فروخته می‌شوند و مستقیماً برای مشتریان بریتانیایی با کسری از قیمت رسمی ارسال می‌شوند.
استانداردهای بازرگانی هشدار می‌دهند که اگرچه خرید کالاهای تقلبی برای استفاده شخصی از نظر فنی نقض قانون نیست؛ اما از طریق آن می‌تواند برای اموری مانند برده‌داری مدرن یا جرائم سازمان‌یافته، تأمین مالی شود.