به گزارش پایگاه خبری اتاق ایران آنلاین به نقل از روابط عمومی اتاق بازرگانی اصفهان، بهرام شکوری، رئیس کمیسیون معادن اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در همایش گوهرسنگ‌ها که در اتاق بازرگانی اصفهان با حضور رؤسای کمیسیون‌های معادن اتاق‌های ایران و اصفهان و فعالان این عرصه برگزار شد، افزود: با توجه به پتانسیل فراوان در زمینه فلزاتی مانند مس، سنگ‌ها و کانی‌ها، می‌توانیم شعار مس به جای نفت و جایگزینی صادرات سنگ‌ها به جای نفت را مورد توجه قرار دهیم و از ارزش بالای مالی، ارزآوری و دیگر فرصت‌های اقتصادی بهره‌مند شویم.
او یادآور شد: هرچند معادن سنگ‌هایی مانند الماس، یاقوت و زمرد را در کشور نداریم یا شناسایی نشده‌اند و بیشتر واردکننده هستیم؛ اما در مورد دیگر سنگ‌های نیمه‌قیمتی مانند لاجورد، عقیق، فیروزه با وجود معادنی در استان‌های خراسان و کرمان، فرصت‌هایی برای صادرات و کسب درآمد وجود دارد.
رئیس کمیسیون معادن اتاق ایران، ضرورت رفع موانع در مقابل ورود تکنولوژی، ایجاد برندینگ و تحقق عنوان تجاری برای عقیق و فیروزه ایران و دیگر کانی‌ها را با تمرکز بر گسترش تعاملات با کشورهای چین، هند، آمریکا و امارات را مطرح کرد و افزود: حذف قاچاق در سایه تعدیل تعرفه‌ها و تسهیل‌گری در ضوابط گمرکی و قوانین اتفاق خواهد افتاد و می‌توان فرصت‌های بهره‌وری در این عرصه را تقویت کرد.
او با بیان نقش اتاق ایران، ایمیدرو و دیگر نهادها در تحقق اهداف حمایتی، خاطرنشان کرد: باید تلاش کنیم با تقویت صنعت گوهرسنگ‌ها و صادرات آنها یا فلزاتی مانند مس، به توسعه اقتصادی کشور کمک نماییم.
به گزارش پایگاه خبری اتاق ایران آنلاین، احمد کریمی، نایب رئیس کمیسیون معادن اتاق بازرگانی اصفهان نیز بر تلاش برای ایجاد توان رقابتی، واردات و صادرات سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی تاکید کرد.
ابراهیم حبیب‌اللهی، دبیر اجرایی همایش و مسئول کمیته فلزات و کانی‌های گرانبها با بیان اینکه نبود یک تشکل واحد، مشکلاتی را برای فعالان این عرصه ایجاد کرده است، از اتاق‌های ایران و اصفهان درخواست نمود تا به ایجاد یک سندیکا و اتحادیه برای این رشته طبق سند ملی که در ۸ سال گذشته توسط ایمیدرو تنظیم شده است، بپردازند.
او، صنعت گوهرسنگ‌ها را دارای گردش مالی بالا عنوان کرد و توضیح داد: چندین برابر درآمد حوزه معدن، می‌توان از گوهرسنگ‌ها و سنگ‌های نیمه‌قیمتی درآمد و گردش اقتصادی کسب کرد و این در حالی است که در اقتصاد ایران، کمتر از یک درصد از پتانسیل این صنعت را داریم.
حبیب‌اللهی در صحبت از هنرمندان زحمت‌کش در زمینه گوهرسنگ‌ها، نبود یک تشکل یا اتحادیه اختصاصی در این زمینه را از دغدغه‌های فعالان این عرصه عنوان کرد و افزود: ما را به تشکل‌های صنایع‌دستی، اتحادیه طلا و جواهر، آموزش فنی حرفه‌ای و ایمیدرو ارجاع می‌دهند و یک صنعتگر گوهرسنگ‌ها دقیقاً نمی‌داند وابسته به کدام نهاد و تشکل است.
دبیر اجرایی همایش، عدم وضع قوانین واردات و صادرات و خام‌فروشی فراورده‌های کانی را از دیگر معضلات فعالان این عرصه دانست و گفت: انتظار داریم در شورای گفتگوی دولت و بخش خصوصی برای ایجاد یک تشکل واحد، وضع قوانین طبق سند ملی گوهرسنگ‌ها که ایمیدرو تنظیم نموده است، تصمیم‌گیری شود.
به گفته حبیب‌اللهی، یکی از مزیت‌های گوهرسنگ‌ها در ایران، مربوط به صنایع‌دستی است که شامل هنرمندانی دارای تخصص در نحوه تراش است، جایگاه تراش سنگ‌های قیمتی با توجه به پتانسیل معدنی در ایران، هم‌تراز با ژاپن است که گویای اهمیت اقتصادی و ارزآوری این رشته برای کشور است.