تشدید آلودگی هوای تهران و دیگر کلان‌شهرها در یک دهه اخیر، انگشت اتهام را به سمت دو آلاینده متحرک نشانه رفته است: خودرو و موتورسیکلت؛ از آنجایی که خودرو به دلیل داشتن انحصار دولتی، از پشتوانه حمایتی خوبی در هیئت دولت برخوردار است، کمتر در معرض مجازات‌هایی چون پلاک نشدن یا توقف خط تولید قرار می‌گیرد. این در حالی است که موتورسیکلت با اتهامات سنگین‌تری چون آلایندگی سه تا پنج برابری نسبت به خودرو مواجه بوده و از طرفی نیز نه از اقبال عمومی برخوردار است و نه حمایت دولتی وزارت صمت؛ درنتیجه اگر هم نهادهای تصمیم‌گیر همچون سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت صنعت، معدن و تجارت، پلیس راهور و ... بخواهند برنامه‌های حمایت از محیط زیست را در خصوص صنعت موتورسیکلت اعمال کنند، با موانع کمتری روبه‌رو خواهند شد. با این وجود، رئیس سندیکای تولیدکنندگان قطعات موتورسیکلت همه اتهامات درباره آلاینده‌تر بودن این وسیله نقلیه نسبت به خودرو را رد می‌کند.
ماشاءالله قاسمی‌نژاد رائینی رئیس سندیکای تولیدکنندگان مجموعه و قطعات موتورسیکلت و دوچرخه ایران در گفت‌وگو با خبرنگار پایگاه خبری اتاق ایران درباره آلاینده بودن موتورسیکلت‌های تولیدی داخل اظهار کرد: اینکه در آمارهای مختلف گفته می‌شود یک موتورسیکلت 3 تا 5 برابر خودرو آلایندگی دارد، اظهار نظری کاملا غیر منطقی است و من آن را نمی‌پذیرم.
عضو کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران درباره علل وارد کردن این اتهامات به صنعت موتورسیکلت‌سازی ایران گفت: از آنجایی که این صنعت در برابر صنعت خودرو که کاملا دولتی و مورد حمایت همه نهادهای اصلی کشور است، از منشأ کاملا خصوصی برخوردار است، همه می‌توانند علیه آن موضع بگیرند و هیچ یک از اعضای صنعت موتورسیکلت نمی‌تواند به این اتهام‌زنی‌ها اعتراض کند.
وی با بیان اینکه دولت تصمیم گرفته تا تولید موتورسیکلت‌های کاربراتوری را به دلیل تشخیص آن‌ها مبنی بر آلاینده بودن از سال 96 دیگر پلاک نکند و صرفا برای موتورهای انژکتوری پلاک صادر شود، ادامه داد: از طرفی هم موتور ـ انجین ـ های انژکتوری قابلیت تولید در داخل را ندارد و 100 درصد وارداتی است. کشورهای شرق آسیا که مهم‌ترین تولیدکنندگان انجین‌های انژکتوری موتورسیکلت هستند، موتور با حجم کمتر از 250 سی‌سی را به علت به‌صرفه نبودن و گران بودن تکنولوژی آن، تولید نمی‌کنند. قانون نیز به موتورسیکلت‌های با حجم بیش از 250 سی‌سی اجازه تردد در ایران را نمی‌دهد. بنابراین می‌توان گفت از سال آینده صنعت موتورسیکلت ایران به مرور و در عرض کمتر از یک سال به کلی نابود و جمع‌آوری می‌شود.
به گفته قاسمی‌نژاد رائینی در حال حاضر تعداد موتورسیکلت‌های انژکتوری که شماره‌گذاری شده‌اند، کمتر از 100 دستگاه است که یا برای تست محصول یا با مجوزهای خاص امکان تردد در خیابان‌های کشور را دارند.
عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان برای کاهش آلودگی هوا موتورسیکلت‌های برقی را جایگزین موتورسیکلت‌های کاربراتوری یا انژکتوری کرد؟، ابراز داشت: موتورسیکلت برقی در صورت تولید بسیار گران بوده و قیمت ارزان‌ترین مدل این کالا، 10 میلیون تومان است که با قیمت یک دستگاه پراید دست دوم برابری می‌کند.
از نظر این کارشناس صنعت قطعه‌سازی موتورسیکلت، امکان ساخت قطعات بدنه موتورهای برقی در ایران وجود دارد؛ اما انجین این نوع «خودروهای دوچرخ برقی» یک‌جا از خارج وارد می‌شود. بنابراین شرکت‌هایی که امکان تولید آن را اعلام کرده‌اند، عمدتا کار تبلیغاتی انجام می‌دهند وگرنه واقعا امکان تولید موتورسیکلت برقی در داخل وجود ندارد.
قاسمی‌نژاد رائینی تأکید کرد: برای نجات صنعت موتورسیکلت از نابودی، باید به جای تولید یا واردات موتورسیکلت‌های برقی، به سمت تولید موتورسیکلت‌های انژکتوری با قیمت، حجم موتور و میزان مصرف سوخت پایین‌تر در داخل کشور حرکت کنیم؛ چراکه صنایع قطعه‌سازی موتورسیکلت ایران، توانایی تولید قطعات موتورسیکلت انژکتوری را داراست.